Call of Duty: Vanguard İncelemesi

Karar

Call of Duty: Vanguard, birinci şahıs nişancı serisindeki en son giriş ve beni şaşırtmadığını söylemek güvenli. Hikayeyi gölgede bırakan grafikler ve aynı tekrarlayan oynanışla, serinin ihtiyaç duyduğu canlanma bu değil.

Tanıtım

Şu anda Call of Duty serisinin 18. ana oyunundayız ve bu birinci şahıs nişancı serisi için kuyunun biraz kurumuş gibi göründüğünü söylemek yanlış olmaz.

Call of Duty: Vanguard, kendinden önceki oyunlardan çok fazla ipucu alıyor, bu yüzden birkaç sürprizle birlikte çok klasik bir CoD deneyimi yaşamayı beklemelisiniz.

Oldukça kısa bir kampanya ile, çoğunlukla çok oyunculu veya Zombi modlarında zaman geçireceksiniz. işleri sarsacak çok az şey var, ancak oyuncuları aşık eden şeyin sadık bir rekreasyonu franchise. İşte tam incelemem.

kampanya modu

• Kampanya modunda sadece dokuz seviye
• Beş oynanabilir kahraman
• Standart ve mülayim WW2 zemini

Call of Duty: Vanguard'ın hikayesi 2. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru, Naziler kapışmaya başladığında başlıyor. Üçüncü Reich'ın uzun vadede zaferini sağlayacak gizli bir komplo etrafında dönen komplo ile Çalıştırmak.

Kampanya boyunca, her biri gerçek dünya kahramanlarından ilham alan dört farklı müttefik arasında geçiş yaparsınız - Lady Nightingale benim kişisel favorimdir. Vanguard'ın ırk ve cinsiyetle ilgili temaları takip etmeye çalışmasıyla burada çok az incelik var, ancak en iyi ihtimalle amatörce ve en kötü ihtimalle sınırda saldırgan olarak çıkıyor.

Harekatın makul bir kısmı, her bir ekip üyesinin savaştan önce gerçekleşen geri dönüşleri etrafında döner ve size kişilikleri ve mücadeleleri hakkında biraz fikir verir. Kasıtlı olduğundan şüpheli olsam da oyun bana Suicide Squad'ı o kadar çok hatırlatıyor ki ciddiye almak biraz zor. Cehennem Melekleri teması, herhangi bir karakteri oyunun bir ölüm makinesinden daha fazlası olarak görmeyi zorlaştırıyor. çabalar.

İlk görevin sonu, ekibin üslerine sızdıktan sonra Naziler tarafından ele geçirildiğini gösteriyor. Hikaye daha sonra, Çavuş'un hikayesinin önce geldiği geri dönüşler ve ara sahneler aracılığıyla her karakterin arka planına odaklanır.

Çavuş Arthur Kingsley, Nazilerin sevmediği siyah bir adamdır. Oyun, bu karakterin etrafındaki tüm iddiaları bırakarak, Nazilerin olabildiğince kötü ve ırkçı olmasına izin veriyor. Kingsley'in kendisi çok sevimli olduğu için bazen nefret etmek oldukça eğlenceliydi; ama Balyoz Oyunları onunla hangi açıyı alacağını bilmiyor gibi görünüyordu, bu da yarış alt tonlarını garip ve bitmemiş hissettiriyordu.

Rus keskin nişancı Polina Petrova ile Stalingrad Savaşı'na geri döneceğimiz için üçüncü görev benim favorim. Hikayesi, onunla evdeki mutfakta, kasabada dolaşırken komşularla sohbet etmenize olanak tanıyan komutlarla başlıyor. Bu konudaki kişisel sıkıntıma rağmen, oynanabilir en iyi karakter olarak parlıyor; Oyundaki her şeyden daha dinamik ve kişisel olan seviye tasarımıyla duvarlara tırmanabilir ve ızgaralara girip çıkabilir.

Seviyeleri, gizli olma veya içeri girme seçenekleriyle Call of Duty ve Tomb Raider'ın harika bir karışımı gibi hissediyor ateşli silahlar - tüm oyun Lady Nightingale'e dayansaydı, farklı bir deneyim olurdu. Arthur kadar açık bir şekilde işlenmemiş olsa da cinsiyet teması araştırılıyor ve Petrova'nın birkaç dakika önce kendisine 'küçük kız' diyen bir adamı dışarı çıkarmasını izlemek tatmin ediciydi.

Ardından kendini beğenmiş Amerikan pilotu Wade Jackson'a geçiyoruz. Midway Savaşı, uçakları vurmak için gökyüzüne çıktığınızda boşa geçen bir seviyeydi. Bu segment daha önce görmediğiniz bir şey sunmuyor ve yavaş it dalaşlarından ve yavaş dönüşlerden hoşlanmıyorsanız, bu seviyeyi tamamen atlamanızı tavsiye ederim.

Wade yerdeyken çok daha sevimli bir karakter oluyor. Özel yeteneği, topyekün savaşa kıyasla gizliliğe daha fazla odaklanarak düşmanları duvarların içinden görmenizi sağlar.

Ve karşılaştığımız son karakter, el bombalarını son derece isabetli bir şekilde atabilen, ağzı yüksek bir yıkım uzmanı olan Avustralyalı Lucas Riggs. Devam ettikçe giderek daha az komik hale gelen sürekli kaba diyaloğuna rağmen, görevleri çok standart ve mülayim. Etrafta koşuşturup bir şeyleri havaya uçurmaktan başka yapacak pek bir şeyi olmayan sıkıcı çöllerde bulunuyorlar.

Vanguard kampanyası için söyleyebileceğim en önemli şey, daha fazlasını yaratmak için gösterilen çabayı takdir ettiğimdir. çeşitli ve ilginç karakter kadrosu, ancak olabileceği kadar iyi ele alındığını düşünmüyorum. Her karaktere (Amerikalı hariç) karşı olan önyargı oyun boyunca birçok kez referans alınıyor, ancak perde düştüğünde Riggs hala Petrova'ya vuruyor.

Sonuç olarak, seferi atlayabilirsiniz, ancak Petrova daha fazla olduğu için üçüncü ve altıncı seviyeleri oynamanızı tavsiye ederim. diğer karakterlerden daha eğlenceli ve kendine özgü tarzı ve tavrı, bütünün en sevdiğim parçalarından biriydi. oyun.

Vanguard'ın kampanya modunun şok edici derecede kısa olduğunu da belirtmekte fayda var. Oyunu yaklaşık yedi saatte bitirmeyi başardım, ancak hangi zorlukta oynadığınıza bağlı olarak daha da hızlı yapabileceğinizi düşünüyorum.

çok oyunculu

• Önceki girişlerle aynı çekirdek oyun
• Combat Pacing dahil eskisinden birkaç özellik daha
• Lansmanda 16 harita mevcut

Vanguard'daki Çok Oyunculu mod hakkında söylenecek çok az şey var, çünkü daha önce görmediğim pek bir şey yapmıyor. Ateşli silahlarla etrafta koşmak için iyi bir zaman olmadığını söylemeyeceğim, ancak nispeten yeni bir şeyin peşindeyseniz, şansınız kalmaz.

Çok Oyunculu mod, geri gelmeye devam etmekten mutlu olacağınız fikrine büyük ölçüde dayanır. En sevdiğiniz için başka bir kamuflaj kazanmak için günlerce uğraşmanızı bekleyen silah mücadeleleri silah. Bu özellikler iyi kullanılıyor ve oyunculara çalışacak bir şey veriyor, ancak bunun sadece yüzey yükseltmeleri olmadığı için geri dönecek daha fazlasının olmasını diliyorum.

Yüzey yükseltmelerinden bahsetmişken, görünüşe göre Call of Duty, saatler önce kilidini açtığım dış görünümler için sık sık bildirimler aldığımdan, yeni bir dış görünümün kilidini açtığınızı size nasıl söyleyeceği konusunda uzman değil. Bu küçük bir şey ama bazen altyazıların sesle hiç uyuşmaması gibi, bir süre sonra biraz can sıkıcı oluyor.

Ancak, Multiplayer'da gerçekten oynayabileceğiniz şeylere gelince, her zamanki gibi aynı modlar var ve iyi bir ölçüm için yeni bir tane atıldı. Champion Hill, Vanguard'ın iki veya üç kişilik bir takımda diğer yedi takıma karşı oynadığınız en son modudur. Takımınız hayatları paylaşacak, bu yüzden ilk 60 saniyelik ölüm maçı için hem sizin hem de takım arkadaşlarınızın beladan uzak durmasını sağlamalısınız.

Bu mod canlandırıcıydı. Çevrimiçi olarak yabancılarla oynadım, ancak birbirinize çok güvendiğiniz için arkadaşlarınızla oynamanın daha da eğlenceli olacağını hayal edebiliyorum. Çığır açıcı olduğunu söyleyemem ama yine de olağan Deathmatch ve Search and Destroy modlarına güzel bir ekleme.

Diğer yeni mod Patrol, ancak esasen önceki Call of Duty girişlerinden Hardpoint modunda bir evrim. Takımınız sürekli hareket eden bir nesnenin kontrolünü elinde tutmalıdır ve maçın sonunda dairede yalnızca bir takıma izin verilir. Bu mod benim favorim olabilir, çünkü hareket etmeye devam etme zorunluluğu, onu sonlara doğru sürükleyici bir şekilde çılgına çeviriyor.

Diğer modlar denenmiş ve doğru: Herkes İçin Ücretsiz oldukça açık, herkesi ve herkesi öldürün, ilk 30 öldürmeye ulaşan zafer kazanır. Hardpoint, Patrol ile aynıdır, ancak sabit bir nesneyi kontrol edeceksiniz. Deathmatch, sizi 10 dakika içinde en yüksek sayıda öldürme için yarışan iki takımdan birine yerleştirir. Kill Confirmed, Deathmatch ile aynıdır, ancak öldürme puanınız yerine topladığınız künye sayısını sayar.

Diğer bir yeni özellik olan Combat Pacing, bir maçtaki insan sayısını, aralarından seçim yapabileceğiniz farklı yoğunluk seviyelerinde artırmanıza olanak tanır. Bu, daha rahat bir öldürme çılgınlığı arayanların 6v6 olan Tactical Combat'a gidebilirken, herhangi bir heyecan arayanların Blitz'e (24v24 olan) girebileceği anlamına gelir.

Yeniliklere gelince, burada bahsedilecek son şey Multiplayer modundaki haritalar. Şu anda oyunda 16 harita var ve önümüzdeki ay daha fazlası gelecek. Kubbe geri döndü, ancak bu sefer aşınma için biraz daha kötü görünüyor. Savaşın parçaladığı estetik, oyuna iyi uyuyor ve oyunun tanıdık bir şey üzerinde farklı bir şey denediğini takdir ettim.

Bu haritaların en iyi yönlerinden biri, bazılarının yok edilebilir olmasıdır. Hitler'in kendi uçak üssü - Eagle's Nest haritası - bunu en iyi şekilde gösterir, çünkü zeminden şüphelenmeyen düşmanlara çarpabilirsiniz. Gerçekten keyif aldığım bir öngörülemezlik düzeyi ekliyor ve her oyuncunun çevreyi nasıl kullanmayı seçtiğini görmek eğlenceli.

Sonuç olarak, Çok Oyunculu mod kesinlikle eğlenceli, ancak kalıcı olarak Vanguard'a geçmemi sağlayacak kadar çılgın veya ilginç bir şey yapmıyor. Oyun iyi görünüyor ve idare ediyor, bu yüzden o kadar yükseğe yeniden inşa etmeye değip değmeyeceği size kalmış Prestij seviyesi, son birkaç CoD oyunu göz önüne alındığında, son derece tutarlı olmuştur. çok oyunculu.

zombiler

• Eskisinden neredeyse hiç değişiklik yok, yeni bir şey eklenmedi
• Eskisinden daha rastgele hissettiriyor
• Yerel bölünmüş ekranın olmaması büyük bir hayal kırıklığı

Vanguard ayrıca, Nazi pisliklerinin çürüyen ve donmuş cesetlerini çekmenize izin veren, serinin ikonik Zombies modunu da içeriyor. Bununla birlikte, burada neredeyse hiç yeni içerik olmadığından, önceki girişlere kıyasla çok az şey değişmiş gibi görünüyor, bu da Zombies Modu'nu sonradan akla geliyormuş gibi hissettiriyor.

Her zamanki rutinin aynısı; etrafta koş ve zombileri vur, daha fazla ganimetin kilidini aç ve sonunda boğulana kadar devam et. Grafikler ve dünyanın sonu estetiği beni eğlendirirken, genel Zombi deneyimi her zaman olduğu gibi, tek gerçek fark, her yeni ürünle birlikte gelen rastgelelik duygusudur. Çalıştırmak.

Yerel bölünmüş ekranın olmaması da büyük bir yanlış adım gibi görünüyordu, çünkü bu modda sahip olabileceğiniz en eğlenceli şey arkadaşlarınızla. Bunun yerine arkadaşlarınızla çevrimiçi oynayabilirsiniz, ancak kanepede eşli oyun eksikliği hala hayal kırıklığı yaratıyor.

Çok oyunculu moda çok benzer bir şekilde, CoD Zombie hayranıysanız, iyi vakit geçireceksiniz. Ancak sunulan yeni hiçbir şey olmadığı için burada daha önce görmediğiniz çok az şey var.

Son fırsatlar