Saints Row (2022) İnceleme

Karar

Saints Row (2022), ikonik hiciv ve tuhaf tonu geri çevirerek seri için bir yeniden başlatmayı temsil ediyor - ancak tartışmalı olarak, bu geriye doğru bir adım gibi geliyor. Abartılı aksiyon eğlenceli olmaya devam ederken, yaratıcı olmayan görevler mülayim ve hikaye kahkahalar ya da ilgi çekici bir arsa sunamıyor.

giriiş

Saints Row serisi, diğer stüdyolardan daha cesur çekimlerin aksine, organize suça daha rahat ve komik bir yaklaşım seçerek kendisini hiçbir zaman ciddiye almadı.

Saints Row (2022) yeniden başlatma, öncekilere benzer bir yaklaşım benimsemeye çalışıyor, kaotik eylem o kadar saçma ki sınırda bir parodi. Kampanya sırasında, tüm Michael Bay filmlerinin toplamından daha fazla tren soygunları, hapishane firarları ve patlamalar yaşayacaksınız.

Yine de, geliştirici Volition'ın Saints Row serisini en başta bu kadar çekici yapan şeyin ne olduğunu gözden kaçırdığını hissetmeden edemiyorum: komedi. Evet, burada pek çok şaka var, ancak öncekilerin hicivli zekasından yoksun oldukları için çoğunlukla düz kalıyorlar.

Saints Row (2022) serinin daha önce dürttüğü açık dünya oyunlarının vasat bir taklidi gibi hissettiriyor eğlence. İşte düşüncelerim.

Hikaye

• Karakterler can sıkıcı ve derinlikten yoksun
• Sıkıcı ve düzensiz hikaye anlatımı
• Şakalar yere düşmez

Volition, Saints Row'un en son girişi için temiz bir sayfa seçti ve onu önceki girişlerin devamı yerine yeniden başlatma olarak konumlandırdı. Bu, tanıdık yüzler veya konumlar görmeyeceğiniz anlamına gelir.

Bunun yerine, Saints Row (2022), kira ödemek için organize suça başvuran dört genç yetişkinden oluşan bir grubun etrafında dönüyor. “Patron” olarak adlandırılan ana kahraman, bir nakavt Ryan Reynolds taklitçisi gibi davranan ve ses çıkaran bir geveze paralı askerdir.

Boss tam olarak ete kemiğe bürünmüş bir karakter değil, gözlemlenebilir iki kişilik özelliği cinayete olan kaba aşkı ve arkadaşlarıyla olan güçlü bağı. Ve bu türden bir oyun için herhangi bir karakter gelişiminin veya büyümesinin olmaması affedilebilir olsa da, beni güldürememesi hoş görülemeyecek bir suçtur.

Üç arkadaşı da benzer sorunlar yaşıyor. Kevin, etrafta gömleksiz dolaşan aptal bir DJ iken Eli, çetenin tüm planlarını planlayan basmakalıp bir yenilikçi inektir. Her ikisi de hikayeye fazla katkıda bulunmazken, bağlanmamı sağlayacak duygusal derinlikten ve sevilebilirlikten yoksundurlar. Neenah üçlünün favorim; aslında normal bir sohbeti sürdürebilen gerçekçi bir karakter, akılsızca hareketten temelli bir soluklanma sunuyor – ama o bile kalıcı bir izlenim bırakamadı.

Dört ana karakter, özellikle genç yaşları nedeniyle, benzer oyunlarda bulacağınız herhangi bir suçlu gibi davranmadıkları için bir Saints Row oyununda kendilerini uygunsuz hissediyorlar. Bunun yerine, 60 yaşındaki bir kişinin bin yıllık kültür hakkında yanlış bilgilendirilmiş yorumu gibi görünüyorlar ve bu komik olmaktan çok utanç verici.

Ana hikaye, Santo Ileso şehrinde toprak için diğer üç gruba meydan okurken ilk Saints çetesini oluşturan dört arkadaşa odaklanıyor. Bu, çok sayıda sokak dövüşünün yanı sıra gelirinizi artırmak için suç girişimleri edinmeyi içerir. Ne yazık ki, aciliyete çok az ihtiyaç duyan yüksek bahislerin yokluğu ile bunun ötesinde bir plan yok.

Görünüşe göre geliştirici Volition, şüpheli güdülere sahip yeni bir düşman eklendiğinden, bunun hikayenin son üçüncüsü olduğunu fark etti. Bu noktaya kadar çok az bir gelişme ile, sarsıcı ve ani bir sonuç için tamamen yeni bir hikayenin sonuna çarpılmış gibi geliyor.

Bir Saints Row oyununun gişe rekorları kıran bir hikayesi olmasını hiç beklemiyordum ama en azından beni güldüreceğini umuyordum. LARP (Canlı aksiyon rol yapma oyunu) misyonları gibi düşmanların saldırıya uğradığında dramatik bir şekilde ölüyormuş gibi davranacağı birkaç eğlenceli an vardır. Ama Saints Row (2022) oynadığım süre boyunca yüksek sesle güldüğümü hiç hatırlamıyorum.

Saints Row'un hicivli zekasını kaybetmesi de üzücü. önceki giriş, Azizler Sıra 4, Mass Effect ve The Matrix beğenilerinin parodisini yaptı, ancak son girişte bu tür herhangi bir tıkaç fark etmedim.

Oynanış

• Çok çeşitli silahlar ve araçlar
• Görevler yumuşak ve tekrarlayıcı
• Açık dünya şehri cansız hissediyor

Saints Row (2022), tabancalardan roketatarlara kadar çok sayıda silaha sahip üçüncü şahıs nişancı oyunudur. Ek olarak, araçlar bir havai fişek gibi patlamak için sadece birkaç mermi alır, bu da muhteşem olduğu kadar eğlenceli de abartılı bir patlayıcı savaşla sonuçlanır.

Saints Row'daki en iyi görevler, ister bir konvansiyonu bozmak için bir tank çalmayı, ister bir helikopteri düşürmek için bir roketatar kullanmayı içeriyor olsun, mümkün olduğunca çok kargaşa yaratmanıza izin verir. Bunlar şüphesiz kampanyanın en önemli noktaları.

Ne yazık ki, yüksekten daha fazla düşük puan var. Hedeflerin büyük çoğunluğu, gerçekten tekrar edebilen küçük düşman gruplarını ortadan kaldırmanızı gerektiriyor. Üç farklı fraksiyon, neon giyimli Idols çetesinin sahip olduğu düşman türlerinde en azından hafif bir farklılığa sahiptir. Fütürist militan Marshall grubu, mermileri saptırabilen düşmanlar, uzaktan.

Garip bir nedenle, savaş sırasında AI tarafından kontrol edilen karakterlerden biri öldürüldüğü anda bir görevde başarısız olacaksınız. Bu, araçların sık sık patlayarak kendi yarıçapındaki herkesi yere serdiği bir oyunda özellikle sinir bozucu. Müttefiklerinizi canlandırabileceğiniz küçük bir zaman aralığına sahip olacaksınız, ancak ekranda bu kadar çok katliam varken küçük bildirim simgesini fark etmek zor olabilir. Arkadaşlarınız muhtemelen sinir bozucu AI'dan çok daha güvenilir olacağından, isteğe bağlı işbirliği modunda muhtemelen daha iyi zaman geçireceksiniz.

Saints Row (2022), önceki girişlerle aynı Criminal Ventures özelliğini paylaşarak yeni işler edinmenize ve ardından gelirinizi artırmak için yan görevleri tamamlamanıza olanak tanır. Ancak, bu görevlerin kalitesi büyük ölçüde değişmektedir. Bir sigorta dolandırıcılığının parçası olarak kendinizi gelen trafiğin önüne atmak iyi bir kahkahadır, ancak çekme kırılgandır. haritadaki nesneler önemli ölçüde daha az eğlencelidir, eğlenceli bir taraftan daha çok bir angarya gibi hissettirir aktivite.

Oynanışla ilgili en büyük şikayetim, orijinallikten yoksun olması. Saints Row'un denenmiş ve test edilmiş bir formülü geliştirmek için çok az şey yaptığı başka bir oyunda daha önce her görevi oynamış gibi hissediyorum. Herkes iyi bir tren soygununu ve hapishaneden firar etmeyi sever, ancak bu tür görevler ölümüne yapılmıştır ve burada deneyimi önceki oyunlardan daha unutulmaz kılmak için yeni bir şey yok.

Ayrıca, Santo Ileso şehri cansız hissediyor, bu da bu ölçekte bir açık dünya oyunu için utanç verici. Görevlerin dışında, tek etkileşimli binalar giysi, silah ve araç dükkanlarıdır. Keşfetmek için hiçbir teşvik yok ve görünüşe göre dünyayı canlı hissettiren rastgele olaylar yok. Şehir gevşek bir şekilde Las Vegas'a dayanıyor, ancak ana görevlerin hiçbiri görkemli bir kumarhaneyi, oteli veya sirk gösterisini ziyaret etmeyi içermiyordu - eğer bir tane görmüşsem kaçırılmış bir fırsat.

Zevk aldığım bir şey, ana üssünüzü kişiselleştirme yeteneğiydi. Şehirdeki bazı cansız nesnelerin fotoğraflarını çekerek, karargahınız olduğunu iddia ettiğiniz kiliseyi dekore etmelerini emredebileceksiniz. Araç çalmak veya satın almak, onları üssünüzün garajında ​​çağırmanıza da izin verecek ve imparatorluğunuzu genişletirken tatmin edici bir ilerleme hissi sağlayacaktır.

Performans ve Görseller

• Şimdiki nesil bir oyuna benzemiyor
• Çoklu oyun bozan hatalar
• Ragdoll fiziği can sıkıcı olabilir

Önceki Saints Row oyunlarında olduğu gibi, bu yeniden başlatma, türün başka yerlerdeki daha foto-gerçekçi çekimlerinden farklı olan karikatürümsü bir sanat stiline sahiptir. Saints Row'un gündelik tonuna katkıda bulunduğu için bunun iyi bir hamle olduğunu düşünüyorum.

Ancak, karakter modellerinin yeni nesil bir oyun için biraz fazla basit göründüğünü düşünüyorum. PS5 ve Xbox Serisi X. Volition, yeni konsolların sınırlarını açıkça zorlamadı, ancak bunun eski platformlar için destek sağlaması muhtemel.

Kampanya boyunca bir takım aksaklıklar yaşadığım için performans sorunları daha az affedilebilir. Düşmanlar bazen yanlış bir yerde ortaya çıkıyor, bu da amacımı tamamlamak için belirtilen görev alanından çıkmam gerektiği anlamına geliyor. Görev sınırlarının dışında çok fazla zaman harcarsanız, görevi yeniden başlatmaya zorlayacak 15 saniyelik zamanlayıcı olmasaydı, bu çok sorunlu olmazdı.

Ayrıca, bir bitirme hareketini tetiklemenin karakterimi yerinde dondurduğu ve bu sorunu çözmek için beni PS5'i sıfırlamaya zorladığı durumlarla da karşılaştım. Düşman yapay zekasının da kendi sorunları var; Sık sık çevrede kapana kısılmış veya yanlarında dururken beni fark etmemiş rakip silahlı adamlar gördüm.

Üçgen düğmesinin (PS5'te) pek çok farklı işlevle eşlenmesi gibi basit gözden kaçanlar bile var. Sadece bir arabaya girmek için değil, aynı zamanda bir düşmanı infaz etmek için de kullanılabilir - bunun bir sokak dövüşü sırasında nasıl zahmetli hale geldiğini görebilirsiniz.

Ragdoll fiziği de özellikle araba kullanırken çok rahatsız edici olabilir. Yoldaki küçük bir tümsek, arabanızın havada dönmesine neden olabilir. Bu, ağır bir nesneyi çekerken daha da kötüdür - Bir keresinde bir köprüye sıkışmış bir banka kasasına sahiptim, bu bir polis kovalamasının ortasında ideal değildi.

Son fırsatlar