Bono nihayet o ücretsiz U2 albümüyle iTunes arşivinizi mahvetmeyi kabul etti.

U2 solisti Bono nihayet sahiplendi. bu ücretsiz U2 albümü 2014'te herkesin son derece kişisel iTunes kitaplıklarına zorlamak tamamen onun fikriydi.

bu masumiyet şarkıları albüm, insanların iTunes kitaplıklarında otomatik olarak göründü ve ardından yanlışlıkla iPhone'lar ve bundan sonra iPod'lar. Onlardan vazgeçmek de herkesin bildiği gibi zordu.

Onu silen birçok kullanıcı, bu yazar dahil, gizemli bir şekilde kütüphanede tekrar ortaya çıkacağını keşfetti. Oldukça üzücüydü. 8 yıl boyunca Tim Cook'un müzik zevkini mi yoksa Bono'nun sınırlarını aşmasını mı suçlamam gerektiğini düşündüm. Şimdi bunun ikincisi olduğunu biliyoruz.

Yakında çıkacak anılarında, Guardian'da önizlendi hafta sonu Bono, "Tüm sorumluluğu alıyorum" diyor. Kitapta 40 Şarkı, Bir Hikaye şöyle yazıyor: "Müziğimizi insanların ulaşabileceği bir yere koyabilirsek, ona ulaşmayı seçebileceklerini düşünmüştüm. Pek değil.

"Bir sosyal medya şakacısının dediği gibi, 'Bu sabah mutfağımda Bono'yu uyandım, benim içkimi içerken buldum. kahve içmek, sabahlığımı giymek, gazetemi okumak.” Ya da daha az kibarca, “Ücretsiz U2 albümü çok pahalı.” Mea suçlu.”

bu Güzel gün şarkıcı (ücretsiz iTunes albümünde yoktu), Apple'daki büyük sandalyede nispeten yeni olan Tim Cook ile bir konuşmadan sonra eşantiyonun nasıl ortaya çıktığına dair hikayeyi anlatıyor.

Bono, Cook'un kendisine şunları söylediğini yazıyor: "'Bu müziği bedavaya mı vermek istiyorsun? Ancak Apple'da yapmaya çalıştığımız şeyin asıl amacı, müziği bedavaya vermemek. Önemli olan müzisyenlerin para kazanmasını sağlamak'” diye devam ediyor: “'Hayır' dedim, 'Bedava verdiğimizi düşünmüyorum. Bence bunun için bize para ödüyorsun ve sonra insanlara hediye olarak bedava veriyorsun. Bu harika olmaz mıydı?'”

Oldukça fazla tepki olduğu için birkaç iTunes kullanıcısının aynı fikirde olduğu ortaya çıktı. Bono başlangıçta özür diledi ve Apple herkese onu nasıl sileceğine dair talimatlar verdi. Ancak, bu yeni pişmanlık, bundan bu kadar rahatsız olduğum için kendimi biraz kötü hissettiriyor.

Şöyle yazıyor: “Buna övünme hırsı diyebilirsiniz. Veya atlama. Eleştirmenler beni haddini aşmakla suçlayabilir. Bu. Müziğimizi müziğimizi seven insanlara ulaştırmak fikirse, bu iyi bir fikirdi. Ama fikir, müziğimizi müziğimize uzaktan ilgisi olmayan insanlara ulaştırmaksa, belki biraz geri tepme olabilir. Ama olabilecek en kötü şey neydi? İstenmeyen posta gibi olur.”

Her neyse, sanırım sonunda bu davayı kapatabiliriz.

Gazeteciliğimize neden güvenelim?

2004 yılında kurulan Güvenilir Yorumlar, okuyucularımıza ne satın almaları gerektiği konusunda kapsamlı, tarafsız ve bağımsız tavsiyeler vermek için var.

Bugün dünyanın dört bir yanından ayda milyonlarca kullanıcımız var ve yılda 1.000'den fazla ürünü değerlendiriyoruz.