Kodak EasyShare Z1012 IS İncelemesi

Son zamanlarda süper zum kamera pazarında, büyük üreticilerin çoğunun etkileyici yeni modelleri ile çok sayıda etkinlik oldu. Kodak, oldukça iyi özelliklere sahip Z serisi ile bu alanda her zaman iyi temsil edilmiştir. orta sınıf modellerve bazıları daha iyi görüntü sabitlenmiş uzun yakınlaştırma modelleri. Bugün serideki en güçlü kameralardan biri olan EasyShare Z1012 IS'ye bir göz atıyorum, geçen yıl bu kez piyasaya sürüldü. Artık daha eski bir kamera olduğunu biliyorum, ancak ayrıntılı olmayı seviyorum ve ayrıca yeni Z1015 IS henüz incelemeye açık değil.

Z1012, 12x zoom optik olarak stabilize edilmiş Schneider-Kreuznach f / 2.8-4.8 lens ve 2.5 inç 230k LCD monitör taşıyan 10.1 megapiksel süper zoom kameradır. Şu anda Kodak’ın yüksek yakınlaştırmalı Z serisinin tepesine doğru, sensör gücünü yalnızca iki modelle ve yakınlaştırma aralığında yalnızca bir modelle aştı. Şu anda birkaç perakendeciden yaklaşık 175 £ veya doğrudan Kodak’ın kendi web sitesinden 199 £ 'a satılmaktadır.

Kodak, Z serisinin piyasaya sürülmesinden bu yana üst düzey zoom kameraları için aynı temel tasarımı korudu ve Z1012’nin gövde şekli, önceki modellerle açık benzerlik gösteriyor. Z700 2005'ten itibaren ve daha yeni tasarımlara Z712 IS. Tasarımın istikrarlı gelişimi, oldukça sade bir gövde ile sonuçlandı. Tutma yeri geniş ve rahat olmasına rağmen, objektif çerçevesi ile arasındaki boşluğun biraz dar olduğu söylenmelidir. Tutma yeri, arka parmak tutma yeri alanı ve lens gövdesi, güvenli ve rahat bir tutuş ve dahili bileşenler için belirli bir miktarda koruma sağlayan kauçukla kaplanmıştır. Vizör göz merceği de kauçuk olduğundan gözlük takan herkese hoş geldin haberi olarak gelecek.

Gövde kabuğunun kendisi plastikten yapılmıştır, ancak gıcırdayan eklemler veya esnek paneller olmadan sağlam bir şekilde yapılmıştır. Tek gerçek zayıf nokta, belirgin bir şekilde dayanıksız olan ve oldukça savunmasız bir şekilde gövdenin köşesine yerleştirilmiş olan kart kapağıdır. Z1012'de herhangi bir şey kopacaksa, o bu olacaktır.

Z1012'nin alışılmadık bir özelliği bataryasıdır. Daha önce görmediğim bir tür olan yüksek kapasiteli şarj edilebilir bir Lityum-iyon CRV3 hücre ile birlikte verilir. Bu, şarj edilemeyen bir CRV3 veya iki AA pil kullanabileceği anlamına gelir; bu, pil şarj cihazınızı tatile çıkarmayı unutursanız kullanışlı olabilir.

Bununla birlikte, ana özellikleri açısından, Z1012 mevcut standartlara göre biraz vasat görünüyor. Spor yapan en yeni süper yakınlaştırmalı kameralarla 18x ya da 20x zum lensler, Kodak'ın 12x zum lensi biraz zayıf görünüyor. 2.5 inçlik monitör de bu boyuttaki bir kamerada biraz küçük görünüyor.

Z1012; program, diyafram açıklığı ve deklanşör önceliği ve tam manuel pozlamanın yanı sıra manuel odaklama ile çok çeşitli manuel seçeneklere sahiptir. Deklanşör hızı aralığı biraz sınırlıdır, 1 / 3EV adımlarla 16 saniyeden 1 / 1000'e kadar, ancak f / 2,8 ila f / 8,0 diyafram aralığı oldukça normaldir. Manuel poz ayarlamaları veya program modunda hızlı ISO ve poz telafisi ayarı, çok hızlı ve sezgisel olan basit bir ayar düğmesi ile gerçekleştirilir. Bununla birlikte, manuel odak işlevinden çok etkilenmedim. Çalıştırması yeterince kolay olmasına rağmen, yavaş ve gariptir ve monitör ekranı, otomatik büyütme ile bile doğru odaklanma için yeterince keskin değildir.

Kodak’ın optik görüntü sabitleme sistemi oldukça iyi çalışıyor ve deklanşörde titremesiz elle çekim yapılmasını sağlıyor Geniş açıda saniyenin 1 / 8'i kadar düşük hızlar, ancak daha uzun yakınlaştırmada bununla başa çıkacak gibi görünmüyor aralıklar. Tam yakınlaştırmada, saniyenin 1 / 100'ü kadar olan deklanşör hızlarında, 400 mm için önerilen deklanşör hızının yalnızca iki durak altında olan kamera sarsıntısı nedeniyle hala bulanıklık görüyordum.

Kodak fotoğraf makinelerinde sık sık olduğu gibi, onu gerçekten hayal kırıklığına uğratan şey Z1012’nin genel çekim performansıdır. Otofokus sistemi güzel ve hızlı olmasına ve hareketli nesneleri güvenilir bir şekilde takip etmesine rağmen, çekimden çekime süreleri tek kelimeyle korkunçtur. Tek çekim modunda ve maksimum görüntü kalitesinde, umut verici görünmeye başlar ve beşin biraz altında üç kare çeker. saniyeler, ancak sonra dördüncü bir çekim yapmaya çalışırsanız, elde edeceğiniz tek şey sinir bozucu bir "İşleniyor ..." ekranıdır ve neredeyse on saniye sürer saniye. Sürekli çekim aynı derecede hayal kırıklığı yaratıyor, çünkü sunduğu tek şey temel üç çekim seri çekim modu veya "son üç" çekim. Benzer şekilde fiyatlandırıldığında ve benzer şekilde belirtildiğinde kameralar tipik olarak en az iki saniyelik bir atış döngüsünü yönetebilir, Kodak'ın neyin bu kadar uzun sürdüğünü merak etmek gerekir.

Tüm bu işlem süresi maalesef üstün görüntü kalitesine dönüşmüyor. Pozlama ölçümü tutarsız, az veya fazla pozlama, görünüşte rastgele üç durak kadar. Bu, kameranın parlak vurgular üreten sınırlı dinamik aralığına gerçekten yardımcı olmuyor. Bu da çok doygun renklerle, özellikle kırmızı ve sarılarla neredeyse hiç detay göstermeyen renk üretimini etkiler.

Görüntü gürültüsü de önemli bir sorundur. 64 ISO'da bile bir miktar renk beneklenmesi var ve agresif gürültü azaltmanın etkileri ISO 200'de görülebilir. 400 ISO ve ötesinde ince ayrıntılar kademeli olarak NR tarafından karartılıyor ve 3200 ISO çekimleri gördüğüm en kötüler arasında, düşük kaliteli bir web kamerasıyla çekilmiş gibi görünüyor. Sadece 3MP özellikli 6400 ISO ayarıyla uğraşmadım bile.

Z1012’nin sıkıntılarına ek olarak, normalde mükemmel olan Schneider-Kreuznach lensin de bazı önemli ve düzensiz namlu distorsiyonu ve ayrıca köşelere doğru oldukça şiddetli renk sapmaları çerçeve.

"'Karar"'
Henüz bir yaşında olmasına rağmen, Kodak EasyShare Z1012 IS iyi yaşlanmadı ve rakip modellere, özellikle daha yeni modellere kıyasla çok zayıf görünüyor. Faydacı tasarım ve biraz sınırlı özellik yelpazesi affedilebilir, ancak son derece yavaş performans ve kalitesiz görüntü kalitesi lanet olası hatalardır. Ayrıca özellikleri açısından oldukça pahalıdır. Daha fazla para için çok daha iyi kameralar var.

“Sonraki birkaç sayfada bir dizi test çekimi gösterilmektedir. Burada, minimum ve maksimum ISO ayarlarında tam boyutlu görüntüler, tam görüntüyü görebilmeniz için bant genişliği amacıyla azaltılmıştır ve bir dizi Bir dizi ISO ayarında orijinal tam çözünürlüklü görüntülerden alınan mahsuller, genel bir beğeni kazanmanız için dahil edilmiştir. kalite. ”

—-

Bu, minimum ISO'daki tam çerçevedir.

—-

64 ISO'da bile bazı renk benekleri görülebilir.

—-

100 ISO'da pek bir fark yok.

—-

Kumlanma azaltmanın etkileri ISO 200'de görülebilir. Daha az renk beneklenmesi var, ancak daha az ayrıntı var.

—-

ISO 400'de gürültü azaltma gerçekten devreye girerek, ince detayımızı ve kenar tanımımızı bulanıklaştırdı.

—-

800 ISO'da görüntü kalitesi hızla yokuş aşağı gidiyor.

—-

1600 ISO'da şaşırtıcı derecede düşük kalite.

—-

Neden böyle bir ortamla uğraşıyorsun? Bu, ekmek kızartma makinenizdeki her zaman kızarmış ekmek yakan ayar gibidir.

—-

Bu, 3200 ISO'da tam kare.

—-

”Sonraki iki sayfada bir dizi genel test çekimi gösterilmektedir. Bazı durumlarda, tam boyutlu görüntü bant genişliği amacıyla küçültülmüştür ve orijinal tam çözünürlüklü görüntüden alınan bir kırpma, genel görüntü kalitesini göstermek için altına yerleştirilmiştir. Orijinal tam boyutlu görüntüyü görüntülemek için diğer bazı resimler tıklanabilir. ”

—-

İşte diğer kameralarla karşılaştırmanız için Exeter Katedrali'nin Batı Penceresi'nin olağan ayrıntılı test fotoğrafı. Tam bir yeniden kırpma için aşağıya bakın veya tüm resmi görmek için tıklayın.

—-

Bu çekimdeki ince ayrıntı seviyesi iyi olsa da, görüntü aşırı işlenmiş görünüyor.

—-

Bir Schneider-Kreuznach lensi için alışılmadık bir şekilde, namlu distorsiyonu önemli bir sorundur.

—-

Merkez keskinliği oldukça iyi.

—-

Ancak köşelerde ciddi renk sapmaları var.

—-

Burada, lensin yakınlaştırma aralığı da dahil olmak üzere, kameranın genel görüntü kalitesini değerlendirmeye yardımcı olacak bazı genel test çekimleri verilmiştir. Tam boyutlu orijinal resmi indirmek için bazı resimler tıklanabilir. ”

—-

Zum aralığının geniş ucu 33 mm'ye eşdeğerdir, ancak bu çekim yaklaşık üç durak daha az pozlanır.

—-

Telefoto uç 396 mm'ye eşdeğerdir. Pozlama daha iyi, ancak renk sapmaları açıkça görülüyor.

—-

Bu yüksek kontrastlı çekimin önemli noktaları tamamen tükendi.

—-

Bu çekimdeki kırmızılar aşırı doymuş ve çok az ayrıntı içeriyor.

—-