Professor Layton en de Azran Legacy Review

Exclusief voor Nintendo 3DS

Is dit het einde voor professor Layton? Het is zeker het einde van een tijdperk. De zesde Layton-game op twee Nintendo-handhelds, Professor Layton en de Azran Legacy, verbindt de saga tot nu toe en laat wegen open voor de toekomst, en doet dat in aanzienlijke stijl. Als je nog geen Layton hebt gespeeld, dan is dit niet de eerste om mee te beginnen - het lijkt een beetje op het starten van de Mass Effect-serie met Massa-effect 3 - dus we raden aan om eerst Professor Layton and the Spectre’s Call en Professor Layton and The Miracle Mask aan te pakken. We raden dit ten zeerste aan, want als Azran Legacy iets bevestigt, is het dat deze serie echt iets speciaals is.

Als je een vreemde bent in de puzzeloplossende prof. dan zou een beschrijving je misschien zelfs afschrikken. De Layton-spellen zijn in feite puzzelcompilaties, vol met logische puzzels, ruimtelijke puzzels, schuifblokjes puzzels, wiskundige puzzels en diverse andere raadsels, van het soort dat je zou kunnen vinden in een IQ-test of mentale training.

De puzzels zijn vervat in een kader van verkenning en avontuur, terwijl de professor en zijn sidekicks, Luke en Emmy, door een serie dwalen van omgevingen, gekoppeld op een overheadkaart, chatten met een excentrieke cast van personages en tot de kern van het mysterie in het midden van de spel.

Layton werkt omdat, hoewel de puzzels alleen intellectueel boeiend zouden zijn, maar verder behoorlijk droog, de verkenning, het verhaal en de toon ervoor zorgen dat je er doorheen gaat. Je wilt elke hersenkraker naar beneden halen, maar nog meer wil je weten waar het verhaal naartoe gaat.

De Azran Legacy is niet anders. Deze keer bevindt de bemanning zich onder een hoedje met een andere archeoloog, professor Sycamore, die de levende erfenis van een oude beschaving heeft gevonden. Het slechte nieuws is dat dit ook het doelwit is van een sinistere organisatie, Targent. Na een heroïsche ontsnapping en wat speurwerk in Londen, vertrok het team op een wereldomvattend avontuur dat zet ze op ramkoers, niet alleen met Targent, maar ook met de terugkerende schurk Jean Descole. De mysteries van The Azran Legacy sluiten slim aan bij gebeurtenissen die we in de vorige games hebben gezien, terwijl ze ook een reeks bekende gezichten binnenhalen, evenals een paar gloednieuwe.

De Azran Legacy voelt avontuurlijker aan dan eerdere games, met een breder scala aan exotische locaties en een beetje meer spannend. Het vindt zelfs tijd voor een actiescène, zij het een met een vergevingsgezind karakter en een puzzelgerichte twist. Toch is de algehele toon klassiek Layton, van het mooi gescripte samenspel tussen de hoofdpersonages tot de elegante mix van Engelse, continentale en Japanse anime-stijlen.

Het presenteert een steampunk-visie van een wereld die ergens tussen de jaren twintig en de jaren zeventig gevangen lijkt te zitten, maar er is niets hardhandigs aan de setting of de thema's. Terwijl je team aan boord gaat van hun elegante luchtschip om een ​​ander Azran-artefact op te sporen, is het bijna onmogelijk om niet verstrikt te raken in zijn charmes.

Net als zijn directe voorganger speelt ook de nieuwste Layton in op de sterke punten van de 3DS. De graphics zijn niet verbazingwekkend gedetailleerd, maar ze zijn prachtig getekend, en The Azran Legacy laat de statische 2D-scènes van de DS-games achterwege voor een mooi weergegeven 3D-weergave kun je pannen en af ​​en toe inzoomen om personages te vinden om mee te praten, puzzels om op te lossen en waardevolle hint munten. Cutscènes halen het beste uit het 3D-scherm van de 3DS, waardoor ze een diepte en impact krijgen die ze in 2D niet hebben. De touchscreenbediening is slim en intuïtief, en je hoeft nooit een knop of de analoge stick aan te raken. Het is een spel waar iedereen van acht tot tachtig van kan genieten.

De puzzels zelf beginnen natuurlijk moeilijk en worden alleen maar uitdagender, en een paar van de wiskundige puzzels zijn bijzonder lastig als je dat soort geest niet hebt. Toch hebben de Layton-spellen altijd hun best gedaan om je te helpen, en met The Azran Legacy kun je nog steeds de hintmunten die je verzamelt uitgeven tijdens het verkennen om tot drie hints per puzzel te ontgrendelen. Je hoeft ze niet te gebruiken en misschien zelfs niet, maar het is de moeite waard ze te verzamelen voor het moeilijkere puzzels, vooral omdat het mislukken van een puzzel en het opnieuw moeten starten ervan meestal een vermindering van uw score.

Onderweg krijgen we drie nieuwe minigames. Ten eerste, een modegame waarbij je kledingstukken voor elk onderwerp moet selecteren op basis van hun eisen, is een beetje oninteressant, maar sluit aan bij het assortiment verzamelkleding dat je elders zult vinden. Blooms and Paddo's, waar je bloemen moet plaatsen om stralen van natuurlijke energie te verspreiden en dode bomen nieuw leven in te blazen, is in het begin verbijsterend, maar behoorlijk dwangmatig als je eenmaal vastzit. Het hoogtepunt is echter Nut Roller, waar je een kleine eekhoorn helpt een noot door een doolhof van obstakels te krijgen, werk niet in een Super Monkey Ball-stijl, maar door stenen en boomkiemende zaden te gebruiken om gaten te dichten of een barrière.

Het is misschien verleidelijk om The Azran Legacy af te doen als een ander charmant klein spel - een paletreiniger tussen de bloed- en donderactiespellen, de hightech filmische kaskrakers, indie-doorbraken en uitgestrekte fantasie heldendichten. Maar dat is bedrieglijk. Het is verrassend lang met genoeg drama en afwisseling om je de hele tijd bezig te houden, en hoe meer je speelt, hoe meer de obsessie groeit. En hoewel dit misschien niet de laatste game in de serie is, moet je het ontwikkelingsteam wel applaudisseren Niveau 5 om de saga in zijn huidige vorm achter je te laten en iets nieuws te beginnen voordat het gaat muf. Het is een passend sluitstuk voor een van de meest liefdevolle series die de afgelopen tien jaar op elk platform hebben gestaan.

Vonnis

Professor Layton buigt (voorlopig) af met zijn grootste en meest avontuurlijke puzzeloplossende drama tot nu toe. Als je de vorige titels hebt gespeeld, kun je de nieuwste inzending in vertrouwen ophalen. Het is weer een elegant compendium van raadsels bij elkaar gehouden door een briljant Layton-verhaal. Als je dat nog niet hebt gedaan, is dit niet het spel om mee te beginnen, maar het is een passende climax voordat het gordijn valt.