Atomic Floyd SuperDarts recensie

Atomic Floyd is het soort naam dat een groep geeky pre-tieners aan een van hun vrienden zou kunnen geven. Het is niet het soort naam dat u van een serieus bedrijf zou verwachten. Maar in een wereld waar Fanny Wang-koptelefoons bestaan, zijn we Floyd gaan accepteren als een van de bende. De nieuwste koptelefoon is de £ 200 Atomic Floyd SuperDarts + Remote. Voor deze prijs verwachten we niet minder dan een geweldige geluidskwaliteit.

Ontwerp
Voordat de Atomic Floyd SuperDarts Remote de kans kreeg om ons te verbazen met hun dual-driver geluid, had het ontwerp ons in vervoering gebracht. Ze zijn in meer dan één opzicht ongebruikelijk.

Zoals alle oortelefoons van Atomic Floyd, zijn de SuperDarts voornamelijk van metaal gemaakt. Het oor van elk oorstuk is afgewerkt met diamanten in reliëf, waardoor ze het gevoel hebben van - je raadt het al - de greep van een pijl. Als je het niet erg vindt dat je oortelefoons er een beetje "buiten" uitzien, zijn het behoorlijk aantrekkelijke oortelefoons. De mix van zilver, rood en zwart is luid, maar niet schaamteloos, en ze voelen net zo goed gebouwd als oortelefoons.

Er zijn hier een aantal ontwerpbeslissingen die we echter behoorlijk verbijsterend vinden. De kabel van de Atomic Floyd SuperDarts wijst niet naar beneden, maar recht uit de achterkant van elke oortelefoon. Om de kabel naar de grond te lokken, zit er een stevig klein stukje metaal bij de kabelverbinding, maar deze hele opstelling werkt om verschillende redenen niet echt.

Comfort
Ten eerste ziet het er nogal belachelijk uit, omdat de kabels nog steeds verder uit je nok wijzen dan normaal - en dat is het niet alsof we alle hulp nodig hebben die er oncool uitziet zoals ze zijn - tenzij je ze ver genoeg in je oren ramt om te riskeren irritatie / infectie. Ten tweede is het toevoegen van overtollig gewicht nooit een goed idee in oortelefoons. Hoewel het niet zo erg is als met een dode albatros rond je nek sjouwen (de SuperDarts ruiken bijvoorbeeld niet naar rottend karkas), is het een merkbaar gewicht.

Je zult er ongetwijfeld aan wennen, maar dit zijn niet de meest comfortabele oortelefoons die er zijn. En terwijl sommige mensen klagen over de grootte van de Shure SE535 en de vreemde pasvorm van de Ultimate Ears Triple. Fi 10, zouden we ze elke dag van de week over de SuperDarts dragen. En het is allemaal zo onnodig - omwille van de esthetiek en niet veel anders voor zover we kunnen nagaan.

Het ontwerp is echter op geen enkele manier slecht. De kabel schakelt over van met rubber bekleed plastic bovenaan bij de knoppen naar een met stof gevlochten afwerking verderop, en het is een van de beste vlechten die we onlangs hebben gezien in een oortelefoonkabel. Er is geen teken dat het uit elkaar valt, geen vreemde knikken, en het lijkt een licht wirwarverminderend effect te hebben. De 3,5 mm-jackplug is ook indrukwekkend sterk, met dezelfde soort dartgreepachtige textuur om je te helpen het ding eruit te trekken.

Voor £ 200, neemt het gebruik van een niet-verwijderbare kabel de glans van de verder uitstekende build weg. Vergelijkbaar geprijsde alternatieven zoals de Ultimate Ears Triple Fi 10 en Shure SE 425 zorg ervoor dat je verwijderbare kabels aanbiedt, wetende dat de maar al te reële mogelijkheid om de jack-kabel te vernietigen te vreselijk is om over na te denken.

Accessoires
Net als de oortelefoons is de iPhone-afstandsbediening met drie knoppen bedekt met metaal. Nogmaals, het helpt niet bij het gewichtsprobleem van de SuperDart-afstandsbediening, maar het voelt sterk en taai aan. De knoppen zelf zitten op een enkel stuk geprofileerd rubberen plastic en voeren de gebruikelijke handelingen uit.

De buitenste regelen het volume en de middelste pauze / volgende track / vorige, afhankelijk van hoeveel keer je drukt. Functies voor het afspelen van muziek werken niet met een Android-apparaat. U zou echter met de meeste smartphones moeten kunnen bellen.

In de doos zitten ook een 6,3 mm jack-adapter, een vliegtuigadapter, een rubberen draagtas en drie paar rubberen isolatietips. Het accessoirepakket als geheel is goed, maar drie tips zijn behoorlijk gierig voor £ 200, en het zijn nogal bizarre maten.

Ongeveer gelijk aan het gebruikelijke kleine, het gebruikelijke grote en wat alleen kan worden omschreven als XXL, zijn sommigen misschien niet tevreden met de aangeboden tips. En dankzij het gewicht van deze toppen moet je een goede afdichting krijgen om te voorkomen dat ze naar het licht en uit je oren kruipen.

Atomic Floyd pronkt met de "SoundProof" 2-weg geluidsisolatie van de SuperDarts Remote. Waar dit echter op neerkomt, is volkomen gewoon - ze voorkomen dat er geluid van buitenaf binnendringt en voorkomen dat uw muziek de wereld in komt.

De Atomic Floyd SuperDarts-oortelefoons geven je een gebruikelijke hoeveelheid vrijheid om te kiezen hoe invasief ze zijn. Als u extra grote tips levert, kunt u ze bij de ingang van uw gehoorgang plaatsen, of u kunt de juiste maat gebruiken en ze zullen ongeveer 3/4 inch van uw cerebellum verwijderd zijn. Kies vooral voor het laatste en de geluidsisolatie is erg goed.

Microfonie - de rommelige geluiden die ontstaan ​​wanneer de kabel tegen je kleding ritselt - is hier echter vooral merkbaar, mede dankzij de grote metalen staaf bij de kabelverbinding. Atomic Floyd biedt goodies, maar heeft de neiging om ze ook een bijgerecht van problemen te geven.

Geluidskwaliteit
In verschillende opzichten buigt de Atomic Floyd SuperDarts Remote naar het "extreme". De verfbeurt, de opvallende metalen constructie en het vreemde kabelontwerp - alles helpt om deze oortelefoons te scheiden van de koptelefoonstandaard.

Het geluid is niet anders. Deze oortelefoons gebruiken twee drivers per oortje. Waar de meeste oortelefoons met meerdere stuurprogramma's echter een reeks micro-armatuurstuurprogramma's gebruiken, is hier een combinatie van het dynamische type en het type armatuur: een van elk. Armature-drivers staan ​​bekend om hun nauwkeurigheid en detail, terwijl dynamische drivers bedreven zijn in het leveren van bas. Is het het perfecte huwelijk?

In sommige opzichten is het. De Atomic Floyd SuperDarts bieden intense, bijtende details van het hoogste niveau, met een grotere scherpte dan de meeste rivalen voor de prijs, waaronder de Shure SE 535 en Sennheiser IE8i.

De basprestaties zijn ook uitstekend. Er is geen modderige mid-basbult, veel kracht en een behoorlijk opmerkelijke lage of 'sub'-bas. Geef de SuperDarts wat dubstep en hij kan de lage frequenties van het genre met ongebruikelijke autoriteit aan. En de bas lijkt nooit opgeblazen te zijn, want iets hoger in het frequentiespectrum, waar het laag begint te versmelten met het middenbereik, zijn de SuperDarts meer gereserveerd.

De prestaties bij deze uitersten zijn behoorlijk opmerkelijk, maar er is hier een duidelijk V-vormig geluid dat soms groter lijkt dan het leven, tot het punt dat het bijna cartoonachtig is. Er is hier niet veel warmte of aanwezigheid in het middensegment, en de toon is niet zo evenwichtig - zeker minder dan we zouden verwachten voor de prijs. De bovenkant kan vaak een beetje agressief lijken, zonder de lichte aanraking en betrouwbaarheid om de heldere geluidssignatuur aan te kunnen. Ze kunnen een beetje hard worden als ze worden geduwd.

Hoewel er factoren zijn voor het geluid die hier beter concurreren met de prijs, is de grotere samenhang van de Sennheiser IE8i en Ultimate Ears Triple Fi 10 houden ze boven de SuperDarts op onze favorieten lijst. We zullen het echter aan Atomic Floyd moeten overhandigen, zij leveren absoluut de "grote kloppende hart pompende bas" en "zure details" beloofd op de website van het bedrijf.

Vonnis
De Atomic Floyd SuperDarts willen duidelijk indruk maken, en deze oortelefoons doen precies dat. Een ongebruikelijk ontwerp en meer ballen-tegen-de-muur-elementen dan paren van de grotere namen zorgen ervoor. Sommige comfortproblemen en het vermoeiende gebrek aan warmte in het middensegment voor het anders indrukwekkende geluid zorgen ervoor dat het geen high-end klassieker wordt.