Fujifilm FinePix Real 3D W3 recensie

Iedereen lijkt tegenwoordig over 3D te praten. Het bestaat al eerder en is nooit echt aangeslagen, dus is het gewoon de laatste rage of is 3D-entertainment echt een blijvertje deze keer? De filmbedrijven zijn er dol op omdat 3D-bioscoopfilms moeilijker te piraterij zijn, en de tv-fabrikanten houden ervan omdat het betekent dat ze ons dure nieuwe 3D-plasma-tv's voor onze huiskamers kunnen geselen. Panasonic heeft een 3D-camcorder en een 3D-lens voor zijn G-Micro compacte systeemcamera's, maar vandaag kijk ik naar Fujifilms FinePix W3, een stereoscopische 3D-compactcamera die niet alleen maak 3D-stilstaande beelden en 3D HD-video, het kan ze zelfs weergeven dankzij een unieke 3D-monitor waarvoor het dragen van speciale bril.

De W3 is niet de eerste 3D-fotocamera van Fujifilm; het lanceerde afgelopen zomer de vergelijkbare FinePix W1 met een nogal lauwe ontvangst, maar blijkbaar verkocht het goed genoeg om terecht te een vervolg, dus de nieuwe W3 voegt 3D HD-video-opname met stereogeluid toe aan de formule, samen met verbeteringen aan de 3D monitor. Het heeft nog steeds dezelfde basisconfiguratie als de W1, met een verschuifbaar frontpaneel dat een paar interne 3x zoomlenzen, dubbele microfoons en de ingebouwde flitser verbergt.

In tegenstelling tot het Panasonic-systeem dat gesplitste beelden op een enkele sensor gebruikt met relatief weinig parallaxscheiding, is de W3 in wezen twee complete 10 megapixel, 3x zoomcamera's in dezelfde behuizing, met een afstand van ongeveer 7,5 cm (3 inch) tussen de lenzen, ongeveer evenveel als de afstand tussen ogen. Hierdoor is het een fysiek grote en zware camera in vergelijking met de meeste compactcamera's, met afmetingen van 124 x 65,9 x 27,8 mm en een gewicht van ongeveer 250 gram inclusief batterij en geheugenkaart.

Foto's en video die op de W3 zijn gemaakt, kunnen in 3D worden bekeken op het eigen beeldscherm van de camera, op elke geschikte 3D-tv, op een optionele digitale 3D-fotolijst (de Real 3D V1) die maakt gebruik van dezelfde weergavetechnologie als de monitor van de camera, of door de foto's te laten afdrukken door de speciale 3D-afdrukservice van Fujifilm, die beschikbaar is via Fujifilms website.

De 3D-printtechnologie is ingenieus. Er is geen speciale bril nodig omdat het een zeer fijn gestructureerd Fresnel-lensoppervlak op een dun plastic vel gebruikt om een ​​autostereoscopisch beeld te produceren. Het 3D-effect is verrassend goed, maar niet alle onderwerpen zijn geschikt om te printen. Alleen horizontale (landschapsformaat) afbeeldingen werken in 3D, en het proces kan ook niet bijzonder goed omgaan met zeer fijne details, weinig licht of extreme afstanden. De prints zijn ook duur; 6 × 4 inch fotoafdrukken zijn £ 3,99 per stuk, met een bezorgkosten van £ 4,99. Er is een 3D-printer voor thuis ontwikkeld en deze werd getoond tijdens de Focus On Imaging camerashow van dit jaar, maar deze is niet beschikbaar voor het publiek, of in ieder geval nog niet.

De 3D-monitor van de camera gebruikt dezelfde autostereoscopische Fresnel-microlenstechniek als het printsysteem, en nogmaals het driedimensionale effect is verrassend overtuigend, al werkt het pas echt als het scherm recht wordt bekeken Aan. Het bekijken van de afbeelding lijkt een beetje op het kijken naar een van die "magische ogen" -afbeeldingen. Je moet je ogen een beetje onscherp maken en in het beeld kijken om het volledige effect te krijgen, maar het gevoel van diepte is erg meeslepend.

Het enige probleem ermee, en dit geldt ook voor 3D-films zoals "Avatar", is dat het focuspunt en de scherptediepte vast zijn wanneer de foto wordt gemaakt, en dit verwart het oog iets. Je verwacht dat objecten op de voorgrond en achtergrond scherp worden als je ernaar kijkt, of onscherp worden als je naar iets dichterbij of verder weg kijkt, maar dat is niet zo. Dit doorbreekt de 3D-illusie tot op zekere hoogte, en betekent dat objecten de neiging hebben om een ​​beetje op platte kartonnen uitsnijdingen te lijken. Toch is het een opmerkelijk staaltje techniek en een gegarandeerde gespreksaanzet als je mensen de resultaten op de monitor laat zien. Het scherm is in ieder geval groot (3,5 inch), helder en uitzonderlijk scherp, met een resolutie van 1,15 miljoen dots.

Vanwege het ongebruikelijke ontwerp van de camera heeft deze een klein probleem met de bediening. Als je de camera in één hand houdt zoals elke normale compactcamera, gebruikmakend van het vingergreepdetail op het voorpaneel, is het heel gemakkelijk om je vinger per ongeluk voor de rechterlens te krijgen. Het is beter om de camera met beide handen vast te houden en uw vingers niet in de weg te houden tijdens het maken van opnamen. Desondanks is de camera goed gemaakt en ziet hij er ondanks zijn omvang vrij strak uit.

In termen van feitelijk fotografisch vermogen is de W3 het equivalent van een redelijk gemiddelde compactcamera uit het middensegment. Het heeft optionele diafragmaprioriteit of volledig handmatige belichting, hoewel het bereik van beschikbare instellingen is vrij beperkt, met slechts drie diafragma-instellingen en sluitertijden van ½ tot 1 / 500ste van a tweede. Er zijn verschillende automatische belichtingsmodi om uit te kiezen, waaronder automatisch programma en 'eenvoudig' volledig automatisch, twee scèneprogramma's met elk een keuze uit 14 scèneprogramma's en twee unieke modi camera. Een daarvan is de mogelijkheid om twee 2D-foto's tegelijk te maken met verschillende instellingen, terwijl de andere de 3D kan verbeteren effect door twee opeenvolgende foto's te maken, maar waarbij de gebruiker de camera tussen de opnames beweegt om een ​​breder beeld te krijgen parallax. De processor van de camera voegt vervolgens de twee opnamen samen om een ​​3D-beeld te produceren.

Andere features zijn redelijk standaard. De brandpuntsafstand van de lens is gelijk aan 35 - 105 mm, ongeveer gemiddeld voor een camera met 3x zoom. Het ISO-bereik is 100 tot 1600, en voor de kleurtoon heeft het de gebruikelijke filmmodi van Fuji, met standaard, een hoge verzadiging Chrome en monochroom zwart en wit. Het heeft spotmeting, centrumgerichte meting en multi-zone meting, selecteerbare 2D-focusmodus en instelbare witbalans. Het is niet zo verwonderlijk dat het alleen digitale beeldstabilisatie heeft.

Afgezien van het feit dat het in 3D kan fotograferen, is de videomodus vrij onopvallend. Het maakt opnamen met een maximale resolutie van 1280 x 720 bij 30 fps en de optische zoom kan niet worden gebruikt tijdens het opnemen. De videokwaliteit is niet bijzonder briljant wanneer deze op de monitor wordt bekeken, en het geluid dat via de luidspreker van de camera wordt afgespeeld, is vrij blikkerig. Ik ben helaas niet rijk genoeg om een ​​3D-tv te bezitten, en ook niemand die ik ken, kon ik de 3D-films nergens anders bekijken. Supersnelle Class 10 SD-kaarten worden aanbevolen voor het opnemen van HD 3D-video.

De algehele prestaties van de W3 zijn een beetje traag in vergelijking met een conventionele compactcamera, maar als je echt kijkt naar de verwerking die plaatsvindt, is het echt opmerkelijk snel. Het duurt ongeveer acht seconden om op te starten en een foto te maken, wat erg langzaam is, maar in de 3D-modus voor één opname is de opnametijd ongeveer 3,5 seconden. Ik heb een aantal conventionele camera's gezien die langzamer fotograferen. Het heeft een continue opnamemodus die vier frames in ongeveer 2,5 seconden maakt, maar vervolgens vertraagt ​​tot een opname om de twee seconden.

Het autofocussysteem is snel en nauwkeurig bij goed licht en werkt goed, zelfs bij vrij weinig licht, maar er is geen AF-hulplamp, dus als het eenmaal wordt donkerder dan bijvoorbeeld een kamer met kaarslicht, het zal niet scherpstellen, en aangezien het 3D-effect ook afhankelijk is van het AF-systeem dat ook niet werkt bij erg zwak licht.

De relatief kleine 1000mAh-batterij voedt effectief twee camera's en de 3D-monitor met hoge resolutie, maar tijdens het testen ervan leverde nog steeds meer dan 200 opnames en verschillende videoclips op op een volledige lading, wat best indrukwekkend is prestatie.

De beeldkwaliteit is moeilijk te kwantificeren. 3D-afbeeldingen worden niet opgeslagen in een stereopaar JPEG-afbeeldingen, maar als een JPEG-afbeelding en een groter MPO-bestand dat de 3D-gegevens bevat. Bij het maken van opnamen in 2D-modus gebruikt de camera alleen de linkerlens en sensor, en de kwaliteit van het stilstaande beeld is redelijk goed, hoewel niet een patch voor wat je van een conventioneel £ 300 compact Hoewel de beelden een relatief lage compressie hebben, missen ze fijne details en zelfs in de standaard filmmodus zijn de kleuren een beetje vlekkerig met een oververwerkte look. De lenskwaliteit laat ook te wensen over, met nogal wat groothoektonvervorming en chromatische aberratie.

Fujifilm-camera's hebben lange tijd een uitstekende reputatie gehad voor hoge ISO-prestaties en hier bevindt de W3 zich op veilige grond. Afbeeldingen tot 800 ISO hebben zeer weinig ruis en veel detail, en zelfs bij het maximum van 1600 ISO is de beeldkwaliteit verrassend goed. Desalniettemin is de algehele beeldkwaliteit lang niet zo goed als de FinePix F70 EXR, dat minder dan de helft kost, dus u zult moeten beslissen of de mogelijkheid om in 3D te fotograferen het geld waard is.

"'Vonnis"'
De FinePix Real 3D W3 is op zijn zachtst gezegd een interessante camera. Het lijdt geen twijfel dat het als een 3D-foto- en videocamera uitstekend werkt, maar tenzij je een 3D-tv hebt om de foto's, of kan de opmerkelijke maar dure 3D-afdrukken betalen, het is eigenlijk meer een slimme gimmick dan een nuttige camera. De 2D-beeldkwaliteit is niet zo goed als een conventionele compactcamera die de helft minder kost.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en er is een reeks uitsneden met volledige resolutie genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algehele beeld te tonen kwaliteit. Deze foto's zijn binnenshuis gemaakt met behulp van wolfraamfotoflood. ”

—-

Dit is het volledige frame bij minimale ISO.

—-

Bij 100 ISO is de beeldkwaliteit erg goed, zonder ruis.

—-

Nog steeds geen ruis bij 200 ISO.

—-

Bij 400 ISO vindt iets meer verwerking plaats, maar de beeldkwaliteit is nog steeds goed.

—-

Er is een klein detailverlies bij 800 ISO, maar de algehele kwaliteit is nog steeds goed.

—-

Zelfs bij 1600 ISO is de kwaliteit verre van slecht.

—-

Dit is het volledige frame bij maximale ISO.

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. Op sommige andere afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. ”

—-

Ik kon mijn gebruikelijke plek voor de kathedraal niet bereiken vanwege bouwwerkzaamheden, dus hier is een alternatief. Ik zal proberen om, indien mogelijk, later in de week naar de kathedraal te gaan. Bestandsgrootte 3.3MB.

—-

Het detailniveau is niet bepaald goed, zelfs niet voor een 10 MP-camera.

—-

De lens produceert bij groothoek wel wat tonvormige vertekening, maar deze is niet te ernstig.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnames om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief dynamisch bereik, kleurweergave en het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. ”

—-

De groothoeklens is gelijk aan 35 mm.

—-

Het telefoto-uiteinde is gelijk aan 105 mm.

—-

De kleurweergave is een beetje vlekkerig.

—-

De 10MP-sensot heeft een redelijk dynamisch bereik, zelfs in deze opname met hoog contrast.

—-