Resident Evil Village Review: een angstaanjagend horrorspel

Vonnis

Resident Evil Village is een geweldige opvolger van Resident Evil 7: Biohazard dat elke horrorfan die op zoek is naar een nieuw spel zal verrukken om de [gecensureerde] mensen bang te maken. Het enige nadeel is dat de verhoogde focus op gevechten een beetje schokkend kan aanvoelen, vooral als je met lagere moeilijkheidsgraden speelt.

Resident Evil Village is een nieuwkomer in Capcom's survival horror-franchise, die een paar jaar na de gebeurtenissen van Resident Evil 7: Biohazard plaatsvindt.

Voor nieuwkomers in de serie betekent dit dat het een first-person horrorspel is waarin je moet sluipen, schieten en af ​​en toe sprint in angst door een griezelig dorp vol monsters die eruit zien alsof ze rechtstreeks uit Van Helsing's zijn gesprongen bestiarium. Voor fans van de serie kan het het beste worden omschreven als wat er zou gebeuren als

Resident Evil 7: Biohazard en Resident Evil 4 had een baby.

Naar mijn mening is Village een van de beste inzendingen in de Resident Evil-franchise sinds geruime tijd. Het is ook een geweldige showcase om te laten zien hoeveel beter de volgende generatie is HDR (High Dynamic Range) gaming kan kijken op de pc, PS5 en Xbox-serie X/S.

Maar ondanks al zijn positieve punten - en het verdient zeker een plaats in ons beste PS5-games, beste Xbox Series X-games en beste pc-games gidsen - Ik kan het niet helpen, maar ik vind dat het wat beter had gekund, om één belangrijke reden. Dit is waarom.

• Het verhaal speelt zich een paar jaar na Resident Evil 7: Biohazard af
• Je krijgt de controle over de hoofdrolspeler Ethan Winters van Biohazard

Village vindt een paar jaar na de gebeurtenissen van Resident Evil: Biohazard plaats en plaatst je opnieuw in de schoenen van familieman Ethan Winters. Dit maakt het een heel ander beest dan de main Resident Evil 2 en Resident Evil 3 remakes die we de afgelopen jaren hebben beoordeeld.

De hele game speelt zich af in een first-person-perspectief, waarbij opzettelijk de horroraspecten van het Resident Evil-universum meer worden gepusht dan de belangrijkste items.

Dit maakt het verhaal van de game ook veel persoonlijker dan andere Resident Evil-titels. De focus ligt op Ethans familie, in plaats van op een stel helden en hun wereldwijde kruistocht tegen Umbrella Corp - hoewel de game een geweldig werk om Ethan en zijn familie in het hoofduniversum te brengen via de verschijning van een paar bekende gezichten uit andere games in de franchise.

De toon komt het dichtst bij Resident Evil 4, waarbij Village een zeer vergelijkbaar uitgangspunt heeft. In het spel wordt de held Ethan lukraak gestrand in een verlaten dorp dat is overgenomen door de mysterieuze sekteleider Moeder Miranda en haar 'heren', nadat een tragedie zijn familie overkomt.

De dorpsomgeving is een van de sterkste verkoopargumenten van het spel, en het lijkt erop dat de ontwerpers het hebben gekopieerd van de geest van Bram Stoker. Er zijn gotische torens, sluipende weerwolven en zelfs vampiers te zien.

De instelling is bijzonder effectief dankzij de grafische weergave van de volgende generatie. Ik speelde het spel op een eersteklas gaming-pc met een RTX 3080 GPU, waarmee ik het naar zijn maximale grafische instellingen kon draaien.

De toegevoegde scherpte en gameplay na 60 fps zorgen ervoor dat het spel echt tot leven komt, met de lycans pittig, scherp bewegingen zien er des te dreigender uit, en slepende slaven die uit de schaduw komen en echt inspireren vrees.

Ik zou ook sterk aanbevelen om de HDR-modus in te schakelen, die de duisternis intensiveert om de game voelt oh zo veel meeslepender aan en verhoogt het horrorniveau van kippenvel tot Stephen King ogenblikkelijk.

Als je geïnteresseerd bent in HDR-gaming, kijk dan eens naar onze beste gamingmonitor en beste tv handleidingen, waarin de best scorende producten worden beschreven die we onlangs hebben getest.

• Het spel wordt gespeeld vanuit het perspectief van de eerste persoon
• Combat heeft een enorme revisie ondergaan

Hoewel Village in eerste instantie veel op Resident Evil 7 lijkt, heeft Capcom een ​​paar belangrijke wijzigingen aangebracht die resulteren in een merkbaar grotere focus op gevechten in plaats van sluipen.

Op een basisniveau is het hetzelfde. De game speelt zich af in een first-person-perspectief en geeft je de opdracht om het dorp te verkennen, dat is opgesplitst in verschillende kleine territoria die eigendom zijn van een van de vier heren van Miranda.

De uitdaging is om de hordes vijandige monsters in elk gebied te overleven en tegelijkertijd te vinden manieren om deuren of obstakels te ontgrendelen die je pad blokkeren met wapens, gereedschappen en sleutels die je langs de manier.

Zoals alle Resident Evil-spellen, variëren de wapens van standaardpistolen en jachtgeweren tot krachtigere magnum handkanonnen en granaatwerpers, die elk worden geleverd met vindbare hulpstukken om hun kern te verbeteren statistieken.

Net als voorheen wordt genezing afgehandeld door kruiden en medikits, en er is een robuust knutselsysteem waarmee je belangrijke items zoals munitie kunt maken. Het grote verschil is dat Ethan nu een veel diversere en effectievere selectie van aanvallen, wapens en upgrades heeft om uit te kiezen.

Om te beginnen heeft Ethan nu een blok dat kan worden gebruikt om de schade van inkomende aanvallen te verminderen. Hij heeft ook een kick-optie waarmee je kleinere vijanden terug kunt duwen voordat ze de kans krijgen om je te manipuleren. Deze veranderingen klinken klein, maar in combinatie met het Evil 4-stijl wapenupgradesysteem van de game, voelen ze Ethan zich veel formidabeler dan in de vorige game.

Het wapenupgradesysteem wordt afgehandeld door een in-game handelaar, die op verschillende locaties op de kaart verschijnt. De verkoper laat je niet alleen benodigdheden kopen, maar biedt ook een wapensmiddienst waarmee je de statistieken van je wapens kunt upgraden.

Hierdoor voelde Village zich een beetje te gemakkelijk naar mijn smaak bij het spelen van het spel op de normale moeilijkheidsgraad. Ik was in staat om zonder veel gedoe groepen vijanden te sturen toen ik mijn eerste handwapen en jachtgeweer matig had gespecificeerd.

In Resident Evil: Biohazard was het uitschakelen van een enkele biomutant een spannende ontmoeting; in Village haalde ik met weinig moeite pakjes lycan tevoorschijn, zonder dat ik me zorgen hoefde te maken over sluipen of het benutten van de spelomgeving.

De game verklaart dit gedeeltelijk door te onthullen dat Ethan een militaire training heeft gehad tussen Biohazard en Village, maar het staat ook haaks op een aantal tussenfilmpjes van de game, waarin Ethan wordt afgeschilderd als overgeleverd aan zijn vijanden.

Dat is jammer, want het verhaal is overigens erg boeiend. Elke tegenstander is wonderbaarlijk griezelig en Ethans reden om voorwaarts te moeten gaan, doet geweldig werk om aan je hart te trekken. Er zijn ook genoeg kennisdruppels en onverwachte wendingen om je scherp te houden als het verhaal ontvouwt zich om dingen interessant te houden, zelfs als de strijd iets te gemakkelijk kan worden voor meer ervaren gamers.

Gelukkig hielp door het niveau te hard op te voeren mijn gevoelens van angst bij elke ontmoeting te herstellen, waardoor vijanden overvloediger en munitie schaarser werden. In een bijzonder vreselijke situatie merkte ik dat ik en mijn vriendin tegelijk schreeuwden terwijl ik het probeerde om langs een angstaanjagende horde monsters te sprinten in de veiligheid van een nabijgelegen omheind huis nadat ze opraken munitie.

Het zijn deze momenten die ervoor zorgen dat ik een horrorspel wil spelen, niet de mogelijkheid om Van Helsing in een team van monsters te spelen. En als resultaat zijn het de scripts van de game die echt schitteren. Het domein van elke heer tikt een andere klassieke trope in het genre aan en wordt geleverd met zijn eigen wonderbaarlijk groteske reeks monsters en terroriserende ontmoetingen.

Een groot moment in het bijzonder laat Ethan volledig ongewapend achter in wat in wezen een gigantische ontsnappingskamer is. Hier doet het geluid van de game fantastisch werk, met de omgeving vol verre hobbels en een verscheidenheid aan beklijvende geluiden Ik kan niet eens beginnen met beschrijven, me constant op scherp zetten en me bang maken voor wat er om elke hoek op de loer ligt.

Nogmaals, het zijn deze momenten die echt schitteren in het spel, niet in de strijd - en daarom kan ik het niet helpen dat Capcom beter een pagina uit de Overleven 2'S speelboek en maakt Ethan hulpelozer, niet meer slechterik.

De toegenomen moeilijkheidsgraad en de noodzaak om je gevechten te kiezen, zorgt er ook voor dat je de tijd neemt om de instellingen van Resident Evil Village te verkennen. Er is een schat aan verborgen verzamelobjecten en prijzen verspreid over de kaart, variërend van schatkamers met waardevolle items die aan de handelaar moeten worden verkocht, aan wapens met een hoger vermogen die vooral handig zijn bij het omgaan met de game’s bazen.

Elke baas is uniek: voor sommige is vindingrijkheid nodig om puzzels op te lossen om vijanden neer te halen, en voor andere moet je vaardiger mikken. Ze zijn vooral lastig bij hogere moeilijkheidsgraden, omdat ze veel schade kunnen incasseren en uitdelen, wat je een echte stimulans geeft om de kaart van het spel en de voorraadvoorraden te verkennen voordat je begint. Zonder dit vond ik het maar al te gemakkelijk om de campagne van de game in minder dan 10 uur te doorzoeken.

Gelukkig bevat de post-game Resident Evil's Time Challenge Mercenaries-modus voor elke gamer die wil blijven hangen nadat de credits zijn gerold.

Dit is een op tijd gebaseerde uitdagingsmodus waarin je wordt gevraagd om zoveel mogelijk punten te verzamelen en vijanden binnen een bepaalde tijd te doden. Ik ben nog nooit een grote fan geweest van de modus, maar het heeft een enorme cultstatus in oudere Resident Evil-games, dus ik zie dat veel fans dankbaar zijn voor de terugkeer in Village.

Tijdens het testen was het enige verschil dat me opviel dat je in de modus in Village je wapens en personages kunt upgraden ' statistieken met dezelfde handelaarmechanica als het hoofdspel, wat een beetje meer strategie toevoegt aan het anders repetitieve modus.

Resident Evil Village is een geweldig horrorspel dat nieuwkomers en oude fans van de serie zeker zal bekoren. De horror-setting heeft momenten die echt angstaanjagend zijn en het verhaal van de game voelt voldoende bevredigend en grotesk aan om fans van het genre te verleiden.

Het enige nadeel is dat de verhoogde focus op gevechten het een beetje te gemakkelijk kan maken, zelfs als het op de normale moeilijkheidsgraad wordt gespeeld. Als je op zoek bent naar de echte gruwelen die hier worden aangeboden, raad ik je aan de moeilijkheidsgraad op te krikken.