NVidia GeForce 8800 GT Review

De komst van de nVidia GeForce 8800 GTX was dicht bij een monumentale gebeurtenis in de geschiedenis van 3D-graphics. Het was de eerste kaart die DirectX 10 en het bijbehorende unified shader-model ondersteunde, het verbeterde de beeldkwaliteit aanzienlijk in vergelijking met nVidia's vorige generatie kaarten (eindelijk ATI in dit opzicht ingehaald), en het blies elke andere kaart op de planeet uit het water in termen van uitvoering. Helaas vroeg al deze kracht ook een enorm prijskaartje en gezien de verwachte concurrentie van ATI en de op handen zijnde release van goedkopere mid-range kaarten op basis van dezelfde technologie, werd de GTX alleen beschouwd als een kaart voor de bloederige liefhebber.

Om dit te verhelpen lanceerde nVidia de volgende maand de 8800 GTS 640MB en een paar maanden later nog de 8800 GTS 320MB. Ze boden allebei dicht bij de geweldige prestaties van de GTX, maar tegen een veel redelijkere prijs. Met ongeveer £ 250- £ 300 waren ze echter nog steeds een beetje te duur voor de gamer met een beperkt budget – dit waren lagere high-end kaarten, geen echte mid-range onderdelen. Natuurlijk, als we achteraf het voordeel hadden gehad, zouden we erop hebben aangedrongen dat een GTS elke cent waard was, want wat volgde in de rest van 2007 was de ene teleurstelling na de andere.

Eerst kwamen de vermeende mid-range onderdelen van nVidia, de 8600 GTS en 8600 GT, die massaal verkleinde versies van de 8800-serie waren. Ze waren kleiner en stiller dan de 8800-serie en hadden geweldige nieuwe HD-videoverwerkingsmogelijkheden, maar hun gaming de prestaties waren ver onder de verwachtingen en we probeerden het, we konden het gewoon niet goed vinden om ze ooit aan te bevelen, ook al waren ze redelijk goedkoop. We hadden toen de Radeon HD 2900 XT van ATI, die qua prestaties gelijk was aan de 8800 GTS 640 MB, maar onder belasting enorm veel stroom verbruikte en nog steeds te duur was om middenklasse te noemen. Eindelijk hadden we ATI's poging tot echte mid-range DX10-kaarten, in de vorm van de HD 2600 XT en HD 2600 Pro, die nog beter waren in termen van multimediamogelijkheden dan de 8600-serie van nVidia, maar miste opnieuw de pk's om een ​​waardevolle upgrade te maken voor elke gamer met een kaart van de vorige generatie, zoals de X1950 Pro of 7900 GS.

Dit alles brengt ons nu, een volledig jaar nadat de 8800 GTX voor het eerst arriveerde, en de lancering van de 8800 GT, de eerste echte "vernieuwing" van een van de DirectX 10-compatibele grafische kaarten. Het is lang in de maak geweest, maar met specificaties die wedijveren met de 8800 GTS en hoge straatprijzen zwevend rond de £ 175- £ 200, zou dit eindelijk de mid-range kaart kunnen zijn waar we allemaal op hebben gewacht voor. Maar voordat ik de kaart te veel evangeliseer, moet ik waarschijnlijk iets meer uitleggen over wat het zo speciaal maakt.

Naarmate de technologie voortschrijdt en het aantal transistors van zowel CPU's als GPU's blijft stijgen, is er een natuurlijke drang naar steeds kleinere transistors. De verkleining brengt minder stroomverbruik met zich mee, wat op zijn beurt betekent dat de chips niet zo heet worden en, omdat ze kleinere chips produceren, meer ze passen op elke siliciumwafel, waardoor de relatieve productiekosten van elke chip worden verlaagd en we theoretisch lagere winkelprijzen hebben voor onze hardware. Het veranderen van productieprocessen kan echter een risicovolle onderneming zijn, daarom is het volgens de conventie dat fabrikanten zal gloednieuwe architecturen vrijgeven op bestaande beproefde processen, zoals het geval was met de 8800 GTX en HD 2900 XT. Naarmate de architectuur volwassener wordt, met de introductie van onderdelen uit het middensegment met een lager vermogen en later vernieuwde onderdelen, kan het nieuwere fabricageproces worden geïntroduceerd.

Het is dit pad dat de 8800-lijn heeft gevolgd met de G80-kern in het hart van de 8800 GTX en GTS gemaakt met behulp van een 90nm-proces en de 8800 GT wordt aangedreven door de G92-kern die is gemaakt met behulp van de nieuwere 65nm Verwerken. Nu lijkt de verandering misschien niet veel, maar het komt in feite neer op een reductie van 34 procent voor iedereen gegeven chipontwerp, of omgekeerd een toename van 34 procent in de ruimte om meer chips op elke chip te produceren wafeltje. Het resultaat is kleinere, goedkopere, minder energieverslindende chips, en dat kan alleen maar goed zijn. De G92 is echter niet alleen een die-shrink, er is iets meer aan de hand dan dat.

Om te beginnen heeft de videoverwerkingsengine, genaamd VP2, die te zien was op de 8600-reeks, nu zijn weg gevonden naar de 8800 GT. U kunt dus genieten van high-definition video zonder dat uw systeem stilvalt. De laatste display-engine die werd aangestuurd door een aparte chip op de 8800 GTX, is nu ook ingebouwd in de G92. Het resultaat is een chip die 73 miljoen meer transistors heeft dan de 8800 GTX (754 miljoen vs. 681M) maar heeft nog steeds minder streamprocessors, textuurverwerkingskracht en ROP's dan zijn krachtigere broer.

Een nieuwe versie van nVidia's transparantie multisampling anti-aliasing algoritme is ook toegevoegd aan de 8800 Het arsenaal van GT, dat de beeldkwaliteit in deze modus aanzienlijk zou moeten verbeteren, terwijl het ook geweldig blijft uitvoering. Afgezien hiervan zijn er echter weinig nieuwe grafische functies met de nieuwe processor.

nVidia heeft duidelijk lang en diep nagedacht over welke delen van de vorige 8800-kaarten onderbenut waren en konden worden teruggebracht, en welke belangrijker waren om te onderhouden. Het resultaat is een GPU-ontwerp dat qua prestaties ergens tussen de 8800 GTX en 8800 GTS zit, maar met de kenmerken van de 8600 GTS erin. In alle opzichten maakt dit de 8800 GTS volledig overbodig, en de Radeon HD 2900 XT is niet zo geweldig een positie ofwel (we zullen gewoon moeten afwachten of ATI's aankomende 3850 en 2870 die situatie kunnen veranderen Hoewel). Bovendien zouden de 8800 GTX en Ultra nog steeds meer prestaties moeten bieden, maar minder functies hebben, aanzienlijk meer kosten en meer stroom verbruiken. De 8800 GT bouwt echt een sterke zaak voor zichzelf.

Als het niet iets was dat zelfs mijn collega's zouden afkeuren, zou ik geneigd zijn te zeggen dat de 8800 GT een sexy kaart is. Het nieuwe, koelere ontwerp is gewoon een lust voor het oog en, net als bij de interne verfijningen van de G92, straalt het gewoon het gevoel uit van een volwassen ontwerp. Het zag er hoe dan ook zeker uit op ons testbed van het nVidia-merk.

Belangrijker dan de esthetische aspecten van het ontwerp is echter het simpele feit dat nVidia erin is geslaagd om knijp al deze kracht in een kaart met één slot, wat niet alleen een welkome afwisseling is, maar ook behoorlijk verrassend. Ik durf zelfs te zeggen dat de meeste mensen, nadat ze iets van de specificaties van de 8800 GT hadden geleerd, er veel geld op zouden hebben ingezet als ze een koeler met twee slots nodig hadden.

De reden waarom nVidia weg kan komen met het gebruik van zo'n slank ontwerp, is de verandering in de productie proces, dat de thermische omhulling van de kaart verkleint tot een niveau dat een enkele slotkoeler aankan met. Het is zelfs zo thermisch bereikt dat de relatief kleine ventilator niet eens erg snel hoeft te draaien om de dingen koel te houden, wat resulteert in een kaart die bijna stil blijft, zelfs tijdens intensief gamen. Het wordt behoorlijk heet om aan te raken en vereist een behoorlijke hoeveelheid luchtstroom in een behuizing om te voorkomen oververhitting, maar in ons openluchttestbed werd het niet heet genoeg om de ventilator te laten draaien overdreven.

Mede als gevolg van het kleinere fabricageproces verbruikt de 8800 GT slechts 105W, zelfs onder volledige belasting. Daarom is er slechts een enkele zes-pins voedingsconnector nodig om het beest op volle kracht aan de gang te krijgen. Dit is weer een leuke verandering en het is een ontwikkeling waarvan we hopen dat het een trend wordt en niet zomaar een eenmalige.

Uitgangsopties zijn vrij standaard redelijk met twee dual-link HDCP-compatibele DVI-I-sockets die zowel analoog als digitaal mogelijk maken aansluitingen op pc-monitoren en HDTV's, terwijl een zeven-pins analoge videopoort de gebruikelijke composiet en component opties. De DVI-verbindingen kunnen worden gebruikt in combinatie met DVI-naar-VGA- en DVI-naar-HDMI-dongles, zodat elke verbindingsoptie (behalve de aanstaande DisplayPort) wordt ondersteund. nVidia kiest er echter nog steeds voor om audio pass-through (voor gebruik met HDMI-aansluitingen) een optie te maken voor externe leveranciers in plaats van het een vereiste te maken zoals ATI heeft. Dat is jammer, aangezien deze slanke, coole en stille kaart perfect zou kunnen zijn voor een gaming-gerichte HTPC.

De 8800 GT is eigenlijk de eerste grafische kaart ooit die PCI Express 2.0-compatibel is, wat betekent dat hij kan communiceren met geheugen met een snelheid van 16 GB/sec - tweemaal de vorige standaard. Hoewel dit nuttig kan zijn voor werkstationtoepassingen en GPGPU-computersituaties, zal het grotendeels onopgemerkt blijven voor de gemiddelde gamer, hoewel dit in de toekomst kan veranderen. Hoe dan ook, de standaard is volledig voorwaarts en achterwaarts compatibel met alle eerdere versies van PCI Express, dus het is niet iets om je zorgen over te maken.

Alle gebruikelijke bestuurspartners hebben de komende weken voorraad beschikbaar. De meeste lijken standaard geklokte en overgeklokte versies aan te bieden en er zijn ook enkele gebundelde spelaanbiedingen om de deal zoeter te maken. We zullen zeker een aantal van deze kaarten binnenkrijgen om de komende weken te testen. Laten we nu echter eens kijken hoe het referentiebord presteert.

Met de lancering van een aantal echt geweldige gametitels in de afgelopen maanden, zien sommige van onze beproefde grafische benchmarks er een beetje lang uit. Dus voor deze recensie heb ik Counter-Strike: Source laten vallen ten gunste van Team Fortress 2, en ik heb in de Crysis-demo toegevoegd om te zien hoe deze kaarten omgaan met de nieuwste, meest veeleisende games. Call Of Duty 2, 3DMark06 en Prey zijn er voorlopig nog maar dit zal waarschijnlijk de laatste keer zijn dat ze zal worden gebruikt voor testen - we moeten alleen de knikken in onze testcode gladstrijken voordat de nieuwe benchmarks kunnen worden verhuurd loszittend.

Zoals gewoonlijk wordt elke game uitgevoerd met volledige in-game detailinstellingen op verschillende resoluties met verschillende mate van anti-aliasing en anisotrope filtering toegepast. Voor Call Of Duty 2, Prey, 3Dmark06 en Team Fortress 2 wordt elke instelling drie keer uitgevoerd en wordt het gemiddelde genomen, zodat we een behoorlijk solide figuur krijgen. Voor Crysis hebben we de ingebouwde tijddemo gebruikt die vier keer loopt, waardoor we een gemiddelde uit de resultaten kunnen berekenen. Omdat het zo'n veeleisende game is, hebben we de instellingen in de game op hoog (in plaats van zeer hoog) gehouden en ook vastgehouden aan resoluties van slechts 1.280 x 1.024 en 1.680 x 1.050. We gebruiken ook transparantie-anti-aliasing tijdens onze tests, omdat we vinden dat het een verwerkingstechniek is die de beeldkwaliteit in veel games aanzienlijk verbetert.

Ons testplatform bestaat uit het volgende:

Over het algemeen vinden we dat elke configuratie met een enkele kaart moeite heeft om de resoluties aan te gaan die worden vereist door een 30in monitor, dus we hebben het gehouden met testen op 1.920 x 1.200 en 1.600 x 1.200 (of 1.680 x 1.050), en 1.280 x 1.024 voor deze testen. We komen echter zeer binnenkort terug om SLI- en CrossFire-configuraties te testen, dus we zullen dan de prestaties van 2.560 x 1.600 bekijken.

Zoals te verwachten was, staat de 8800 GTX nog steeds bovenaan (nou ja, behalve de 8800 Ultra, maar dat hebben we niet getest hier) maar over het algemeen maakt de 8800 GT een goede show van zichzelf, met name de 8800 GTS voor het grootste deel van testen. Bij de hoogste resoluties en anti-aliasing-instellingen laat de verminderde geheugenbandbreedte van de 8800 GT het in de steek en sluipt de 8800 GTS slechts af en toe vooruit. Echter, gezien het prijsverschil en alle andere voordelen van de nieuwe kaart, zou de 8800 GT elke keer de betere gok zijn.

Omgekeerd doet de 8800 GTX genoeg om te laten zien waarom hij nog steeds zo'n hoge prijs vraagt. Terwijl de andere kaarten aanzienlijk beginnen af ​​te nemen naarmate de resolutie, anti-aliasing en anisotrope filtering worden opgevoerd, heeft de 8800 GTX veel minder een hit. Met name Team Fortress 2 is met 1.920 x 1.200 met 8xAA en 16xAF bijna twee keer zo snel met de 8800 GTX als met de 8800 GT. Voor het grootste deel is de 8800 GT echter meer dan capabel.

Natuurlijk houdt dit allemaal geen rekening met de ongelooflijk slechte framerates die alle kaarten produceren bij het spelen van Crysis. Hopelijk wordt de volledige game iets meer geoptimaliseerd, terwijl toekomstige driverupdates van zowel ATI als nVIdia de situatie ook moeten verbeteren. Anders zou Crysis voor de meeste mensen onspeelbaar kunnen blijken te zijn, wat enorm jammer zou zijn omdat het er ongelooflijk uitziet.

"'Uitspraak"'

Hoewel de nVidia 8800 GT de gevestigde 8800 GTX niet verslaat, biedt hij dicht bij de prestaties voor een fractie van de prijs en bevat hij ook meer functies om de deal zoeter te maken. Voeg daarbij het kleine formaat, de koele werking en de stille werking en je hebt een kaart die we niet sterk genoeg kunnen aanbevelen. Het is gewoon fenomenaal.

We hadden enkele afwijkende resultaten toen 4x anti-aliasing was ingeschakeld op de 8800-serie kaarten in Prey en Call Of Duty 2. Dit kwam doordat de kaarten soms texturen niet correct weergeven, wat de prestaties eigenlijk verbetert omdat er minder nabewerking hoeft te worden gedaan. Het is een bekend probleem dat we nog moeten oplossen, maar ik heb de resultaten toch toegevoegd, omdat je misschien ook soortgelijke problemen hebt.

Betrouwbare score