Samsung SGH-D830 Review

De Ultra Edition-serie van Samsung bestaat uit een aantal dunne, slanke handsets die zijn ontworpen om Motorola en zijn RAZR-varianten een run voor hun geld te geven. We hebben al gekeken naar één telefoon in het assortiment, de D900, een slider die Riyad in september heeft beoordeeld. Hij was in grote lijnen voorstander van dat toestel, maar had wat bedenkingen en ik denk hetzelfde over de Tri-band clamshell D830.

Een snelle zoektocht rond de websites van operators terwijl ik deze recensie schreef, onthulde dat alleen Orange de D830 daadwerkelijk als beschikbaar vermeldde – en zelfs dan is hij ‘niet op voorraad’ en heeft geen prijsinformatie. Ik vond het echter simkaartvrij bij Expansys UK voor £ 229,95, wat een indicatie geeft dat het waarschijnlijk aantrekkelijk geprijsd zal zijn met een operatorsubsidie.

De D830 is een ultradunne clamshell-handset. Het is 103 mm hoog, 54 mm breed, slechts 9,9 mm dik en weegt 91,5 g.

Ik heb de RAZR van Motorola al genoemd, dus laten we de vergelijking van grootte en gewicht al vroeg uit de weg ruimen. De RAZR V3 wordt geleverd met 98 x 53 x 13,9 mm en 95 g. Samsung heeft dan een toestel geproduceerd dat een tikkeltje groter en breder is dan de V3, maar wel 4 mm dunner en een paar gram lichter. De verschillen zijn echter niet enorm en op zichzelf zou het niet genoeg zijn om me op de een of andere manier tussen de twee handsets te laten kiezen.

Met de gesloten D830 in de hand had ik er nogal gemengde gevoelens bij. Zijn zwartheid, alleen onderbroken door blauwe verlichting afkomstig van het kleine (96 x 16 pixels) OLED LCD-scherm aan de voorkant, dat hoog op de de voorkant van de behuizing, ziet er zeker strak en indrukwekkend uit en ik hou van het raster van stippen dat een subtiel patroon geeft en textuur geeft aan de voorkant van de handset. Hoewel er geen twijfel over bestaat dat de D830 zowel dun als licht is, zoals iemand met kleine handen voor mij de breedte en hoogte zorgden ervoor dat het dik aanvoelde - meer nog, op een vreemde manier dan een of andere candybar handsets.

Kijkend langs de randen van de D830 heeft de linkerkant de kleinste volumeknoppen die ik ooit heb gezien en ook een kleine afgedekte sleuf voor de connector die wordt gedeeld door de gepatenteerde headset en netvoeding adapter. Deze bevinden zich in het basisgedeelte van de schelp, die op dit punt slechts 5 mm dik is. De volumeknoppen zijn nauwelijks meer dan een millimeter dik.

Aan de rechterrand heeft Samsung alleen ruimte gevonden voor een slot voor microSD-kaarten die je nodig hebt als je wilt uitbreiden op de 80 MB geheugen die ingebouwd is. Ook deze sleuf is gedekt. Samsung heeft inkepingen in de behuizing ingebouwd zodat je de deksels kunt openen, maar als je een nagelbijter bent vermoed ik dat je serieuze problemen gaat krijgen.
Er zijn geen knoppen, poorten of connectoren meer, wat dit toestel minimalistisch van design maakt en bijdraagt ​​aan het strakke uiterlijk.

Het openen van de clamshell was een beetje lastig en ik vond het moeilijk om dit met één hand te doen, puur vanwege de totale breedte. Met de clamshell geopend vond ik dingen die in gelijke mate verrukt en afstootten.

Ten eerste wint de D830 natuurlijk veel hoogte wanneer hij wordt geopend - hij is bijna 190 mm lang en ik vond hem groot om tegen het oor te houden. Het hoofdscherm is echter absoluut prachtig. Het is 240 x 320 pixels en 262.000 kleuren, dus er is niets spectaculairs, maar het standaard klaproosbehang schijnt wonderwel uit de zwarte rand.

Ook het toetsenbord ziet er op het eerste gezicht goed uit. Het neemt bijna alle beschikbare breedte en veel van de beschikbare hoogte in beslag en de toetsen zijn groot.

Samsung heeft er echter voor gekozen om een ​​plat ontwerp te implementeren in plaats van aparte toetsen te bouwen, en ik ontdekte, zoals ik altijd doe met dit soort ontwerp, dat het gebrek aan reactievermogen bij het indrukken van toetsen betekende dat ik voor altijd aan het controleren was of ik echt zou raken wat ik gezocht. Ik vond het ook vervelend om door menu's te gaan, omdat ik nogal eens per ongeluk op toetsen zou drukken. Misschien zou ik hieraan wennen, en misschien hebben andere mensen niet hetzelfde probleem, maar interactie met je telefoon zou een no-think-activiteit moeten zijn en ik was niet blij.

Samsung heeft behoorlijk wat software in de D830 ingebouwd. Het bedrijf denkt duidelijk dat sommige zakelijke gebruikers ervoor zullen kiezen met de uitstekende Picsel-viewer voor Word, Excel, PowerPoint, PDF en verschillende documenten in beeldformaat.

Er is ook een webbrowser, een e-mailclient, kalender, muziekspeler die omgaat met MP3-, AAC- en WMA-bestanden, countdown-timer, stopwatch met vier ronden, converter voor valuta, lengte, gewicht, volume, oppervlakte en temperatuur, rekenmachine, voicerecorder en een alarmapplicatie met drie alarmen en een 'auto power setting' wat betekent dat u de handset kunt uitschakelen en de alarmen zullen nog steeds werken - niet meer wakker worden in de kleine uurtjes door inkomende tekst berichten.

Over het algemeen vond ik dit softwarepakket redelijk goed en ondanks mijn probleem met het tikken op de toetsen bevalt me ​​de manier waarop het menusysteem werkt. Samsung heeft het eerder gebruikt. Kortom, u kiest een toepassing uit het op pictogrammen gebaseerde raster. Voor instellingen binnen applicaties krijg je een reeks genummerde opties, kies er een en de volgende laag met opties verschijnt hierop. Het maakt het gemakkelijk om te zien wat er beschikbaar is voor een bepaalde toepassing.

Natuurlijk is er een camera aanwezig. Zonder sneltoets op de behuizing van de telefoon kun je de camera alleen aanzetten via het menu van de handset en de taak vereist twee keer indrukken. De lens bevindt zich aan de voorkant van de behuizing, maar je kunt het voorscherm niet als zoeker gebruiken om foto's van jezelf te maken zoals je vaak kunt doen met clamshells.

De camera mist een flitser of zelfportretspiegel, maar je kunt de ISO-instelling handmatig wijzigen tussen 100, 200 en 400 en de witbalans op automatisch hebben. Zoals altijd koos ik de automatische instellingen voor de testopnames.

Mijn standaard referentie-opname is een veelkleurig dienblad, binnenshuis genomen met gewone huishoudelijke overheadverlichting. De inspanning van Samsung is redelijk goed, net als de buitenopname van bloemen. Het trillende roze en het heldere wit in deze foto zijn allebei goed gereproduceerd.

De derde opname, opnieuw binnenshuis gemaakt, dit keer in een café met tl-verlichting boven je hoofd, is niet zo scherp als het zou kunnen zijn en het heldere wit is op sommige plaatsen overbelicht.

Batterijduur was redelijk goed. Ik speelde non-stop MP3-muziek vanaf een microSD-kaart. Het was niet mogelijk om het scherm te forceren om aan te blijven en het werd gedimd na tien minuten inactiviteit. Na 6 uur en 39 minuten werd een waarschuwing voor een bijna lege batterij gegeven en de muziekspeler werd uitgeschakeld om stroom te besparen. De telefoon geeft vervolgens verdere waarschuwingen af ​​na 6 uur 44 minuten, 6 uur 53 minuten en 7 uur 4 minuten, en uiteindelijk wordt deze na 7 uur en 5 minuten uitgeschakeld.

"'Vonnis"'

De SGH-D830 is een wonder van design, vooral als het gaat om dunheid. Samsung heeft er ook een prachtig scherm in verwerkt. Afgezien van de dunheid, vond ik de grootte ervan soms een beetje veel in de hand. Het was onhandig om de klep te openen, terwijl het platte toetsenbord een barrière was voor efficiënt gebruik, ondanks de grote toetsen.

”’Belichtingsevaluatie””

"Dit zijn afbeeldingen waarvan het formaat is gewijzigd, zodat u de algehele belichting kunt beoordelen."

—-
”’Uitsnede met volledige resolutie”’

—-

Betrouwbare score