Borderlands 3 Review: Return of the classic loot shooter

Het is indrukwekkend hoe vertrouwd Borderlands 3 durft te zijn. Tijdens de openingsmomenten voelt het alsof je terug bent getransporteerd naar 2012 - eerder dan anderen

instagram viewer

Lotsbestemming, De divisie of Hymne bestond zelfs. Voorbij zijn de live-service-attributen die nu een groot deel van het genre bepalen, een excentrieke maar relatief archaïsche buitenschieter die in zijn kielzog is achtergelaten en zich wanhopig vastklampt aan verouderde droesem van meme-gebaseerde humor.

De openingstijden zijn tergend voetgangers, na een voorspelbaar lied en dans waar we de serie al eerder naar hebben zien overkomen - het is bijna alsof de vorige generatie van innovatie nooit heeft plaatsgevonden. Ondanks deze uitputtende ontvouwing van garen, legt Gearbox Software een toewijding in zijn formule die echt lovenswaardig is, door het door de ruige plekken heen te trekken.

Schieten en plunderen is beter dan ooit, versterkt door een robuust levelontwerp en een absurde hoeveelheid inhoud die op de verschillende planeten is gepropt. Het herschrijft het rulebook niet, heck, het sluipt in de editie van vorig jaar en hoopt wanhopig dat niemand het zal opmerken, maar Borderlands 3 is geweldig op alle gebieden waar het telt. Voor sommigen is dat meer dan genoeg.

Verwant: Beste FPS-spellen

Borderlands 3 begint met een ander kwartet van kluisjagers dat naar de planeet Pandora walst. Na een tussenfilmpje met verschillende scènes van ultrageweld en een aanstekelijk muzikaal nummer, kun je kiezen uit vier nieuwkomers: Amara, Moze, Zane en FL4K. Ze zijn allemaal verschillend in zowel persoonlijkheid als mechanische variantie, en brengen een reeks vaardigheden en capaciteiten met zich mee die ontmoetingen van moment tot moment opschudden.

Amara is een ongelooflijk buff Sirene van wie ik absoluut geen dorst had, in staat tot immense paranormale aanvallen die vijanden kunnen uitwissen met elementaire projectielen of ze in de lucht kunnen laten zweven, kwetsbaar voor geweervuur. Moze gaat in een heel andere richting, in staat om een ​​bestuurbare mech uit de hemel op te roepen om bandieten weg te blazen in een vlaag van artillerie.

FL4K is een niet-binaire kracht waarmee rekening moet worden gehouden en kan een reeks verschillende huisdieren oproepen om vijanden aan stukken te kauwen, sommige schattig op een rare, buitenaardse manier. Daan is met een ruime marge de zwakste schakel, een nogal generieke kerel met een raspend accent en krachten gericht op vuurgevechten en schilden, waardoor hij in mijn ogen de minst populaire keuze is. Tijdens mijn tijd met Borderlands 3 bracht ik een aantal uren door met Amara en Moze, schopend en namen in Pandora en daarbuiten, en het voelde uitstekend.

Elke held heeft drie vaardigheidsbomen die vertakken in verschillende actieve en passieve eigenschappen, met de laatste inclusief maximale gezondheid, herlaadsnelheden en overlevingscapaciteiten tijdens een vuurgevecht. De eerste zijn in wezen je belangrijkste krachten, meerdere keren ingezet tijdens een gespannen ontmoeting en opgeladen tijdens een afkoelperiode. In de eerste 10 uur of zo kan de voortgang pijnlijk langzaam aanvoelen, pas als je de derde planeet bereikt, beginnen de dingen echt te schijnen. Dat is lang wachten, maar het is het meer dan waard.

Verwant: Death Stranding

Zodra de openingsopdracht van Borderlands 3 is voltooid, is de wereld van Pandora jouw oester. Gearbox verspilt geen tijd door de speler op de wereld los te laten, door hem een ​​voertuig, wapens en al het andere te geven dat ze nodig hebben tijdens hun galactische reizen. Ik werd snel aangetrokken en kleurde de minikaart in terwijl ik nieuwe gebieden ontdekte die bezaaid waren met optionele verzamelobjecten en tal van andere geheimen. Het voelt compact aan, wat geen compliment is dat ik bij eerdere afleveringen zou kunnen geven.

Dit is echter niet het geheel van Pandora. Het is een klein deel van het grotere geheel, aangezien Borderlands 3 zijn campagne opsplitst over verschillende planeten. Promethea is een heldere, met neon doordrenkte metropool waar een voortdurende oorlog tussen technologische reuzen plaatsvindt Athenas is een schilderachtige verblijfplaats doordrenkt van cultuur, een schril contrast met alles wat we de franchise hebben zien aanpakken voordat. Er is een nevenschikking van elke locatie die de zaken fris houdt en de herhaling tegenhoudt die onvermijdelijk optreedt nadat je urenlang een buitenschieter hebt gespeeld.

Elke regio is misschien enorm groot, maar de activiteiten die erin plaatsvinden zijn helaas voorspelbaar. Het gaat vaak om het verzamelen van items of het verslaan van een bepaalde vijand die aan de andere kant van de kaart is gehuisvest, meestal een kogel-sponsbaas die oneliners naar je spuit. Hoewel ze geen verbeeldingskracht hebben, zorgt de eindeloze reeks vuurwapens die je verzamelt en waarmee je experimenteert, ervoor dat de meeste ontmoetingen gevarieerd genoeg zijn om overtuigend te blijven. Helaas weerhoudt dit het vreselijk verouderde schrijven er niet van om de kop op te steken.

Verwant: Call of Duty - Modern Warfare

Borderlands 3 voelt zich onbereikbaar als het op schrijven aankomt, met slechts een handvol grappen die landen terwijl de anderen in een morbide hoop ineenkrimpende misselijkheid botsen. Het komt schijnbaar van een plek waar internetmemes en verwijzingen naar popcultuur maanden zouden duren in plaats van dagen, zonder zich aan te passen aan de snelheid waarmee de samenleving media in het moderne tijdperk waarneemt. Het is op sommige plaatsen gewoon ronduit slecht, en elk personage wordt geuit alsof ze wanhopig op zoek zijn naar grappen, waardoor het onmogelijk is om ze of de zich ontvouwende plot serieus te nemen, hoewel het wel een spectaculair hoogtepunt bereikt notities.

Claptrap, die voorheen een object van komische opluchting was in een redelijk rechttoe rechtaan maar dwaas plot, heeft de zijne gezien polariserende houding verspreidde zich naar iedereen en alles in Borderlands 3, en het voelt als iets waar ik uit ben gegroeid jaren geleden. Sommige spelers vinden het misschien geweldig, dus het is moeilijk om een ​​oordeel te vellen, maar als er verborgen wapens zijn Verwijzend naar Rick en Morty van alle dingen, is het duidelijk op welk publiek Gearbox Software hoopt kapitaliseren op. Het is niets voor mij, maar dat weerhoudt me er gelukkig niet van om een ​​podcast op te werpen en weg te zinken in de schitterende opnames.

Gunplay in Borderlands 3 is een opwindend genoegen, dat voortdurend evolueert met je groeiende arsenaal aan wapens, vaardigheden en items. Net als eerdere games, zijn vuurwapens verspreid over verschillende fabrikanten uit de hele melkweg, elk met een aantal verschillende kenmerken. Sommige worden gewoon naar vijanden geslingerd, in plaats van te worden herladen, en exploderen in een vlaag van granaatscherven bij een botsing; sommige vuren gevaarlijke energiestromen af, terwijl andere aanvoelen als ouderwetse kanonnen die rechtstreeks uit een western komen. Er is enorm veel keuze, en elke speler zal tot op zekere hoogte een andere ervaring hebben.

Verwant: Pokemon zwaard en schild

Een nieuwe functie voor deze aflevering zijn alternatieve vuurmodi. Veel wapens hebben ze en kunnen met een druk op de knop worden geactiveerd. Een aanvalsgeweer kan ronddraaien om een ​​optioneel jachtgeweer te onthullen, terwijl snelvuurpistolen een vlaag van afstandsraketten kunnen ontketenen. Ze voegen een geweldig verrassingselement toe aan vuurgevechten en verminderen de ergernis van incidentele ontmoetingen met kogel-sponsbaas.

Over bazen gesproken, Borderlands 3 neemt enkele van de grootste kritiekpunten van zijn oudere broer of zus en gooit ze uit het raam. De eindbaasgevechten zijn spannend en vereisen een beheersing van je vaardigheden, wapentypes en bewegingen om te overleven.

Opdoemende robotbollen met homing-raketten en elektrische lasers voegen zich bij kolossale, transformatieve monsters die gewelven bewaken als enkele van de beste showdowns, die plaatsvinden in enorme ruimtes die zijn samengesteld voor meerdere spelers om dekking te zoeken en strategie toe te passen voordat ze ze nemen naar beneden.

Natuurlijk zijn ze uiteindelijk maar een uitgebreide kogelspons, maar met zoveel opties om ze te verzenden, is Borderlands 3 een genot. Dit soort momenten zijn consistent gedurende de hele campagne, waardoor het tempo vlijmscherp blijft overal, en ik voelde me geboeid genoeg om door te gaan, ook al sleepte het schrijven me op de hielen de weg.

Verwant: Alles wat we weten over PS5

Voordat ik deze recensie afrond, wil ik graag The Calypso Twins noemen, de grote slechterik van Borderlands 3 die ernaar streeft de gewelven te veroveren en de melkweg over te nemen. Ze zijn visueel mooi en hebben genuanceerde persoonlijkheden, maar ze worden niet genoeg op de voorgrond geplaatst om me geïnvesteerd te voelen. Latere tussenfilmpjes duiden op een diepere, meer genuanceerde relatie tussen de broers en zussen die grenst sympathiek, maar ze zijn zo doordrenkt van Gearbox's obsessie met constante humor dat het voorbijgaat aan de weg.

Je kunt een meeslepend verhaal en komische elementen hebben - het is al eerder bewezen met Portal 2 en soortgelijke games, maar in Borderlands 3 is het inconsequent genoeg dat het vertellen van verhalen als een gemist voelt kans. Er is een grote hoeveelheid downloadbare inhoud gepland, dus dingen kunnen veranderen, en gezien het potentieel hier, steek ik mijn vingers over elkaar.

Als het niet kapot is, repareer het dan niet. Borderlands 3 is net zo veilig als de sequels komen. Het vuurgevecht is nauwelijks veranderd en de humor blijft even polariserend als altijd, maar het pakket in zijn geheel werkt. Het is snel, bevredigend en constant verslavend terwijl je nieuwe wapens opzuigt en je selectie van badass kluisjagers laat groeien.

Veranderingen in kwaliteit van leven zorgen ervoor dat alles perfect aanvoelt voor een nieuwe generatie, met gelikte bedieningselementen die overeenkomen met prachtige beelden die je bij elke nieuwe planeet begroeten. Het is gewoon jammer dat de irritante focus op lachen een belemmering vormt voor wat een uitstekend verhaal had kunnen zijn. We hopen dat komende uitbreidingen de zaken alleen maar beter zullen maken.