Yo-Kai Watch recensie

Exclusief voor Nintendo 3DS
In de eerste paar uur is het gemakkelijk om de nieuwste game van Level 5 af te doen als een raar soort Pokémon-rip-off, maar hoe meer je speelt, hoe meer je begrijpt waarom deze eerste indrukken misleidend zijn. Het is een vreemde eend in de bijt, maar wat verwacht je van de studio die ons Professor Layton en Inazuma 11 heeft gekocht? En hoewel het een spel is over het verzamelen van monsters, heeft het verrassend weinig anders gemeen met de moloch van Nintendo. In plaats daarvan is het slimmer om Yo-Kai Watch te zien als een vreemde experimentele kijk op een informele RPG, duidelijk gericht op een jonger publiek, maar met een bredere aantrekkingskracht. Er is een reden waarom het een fenomeen is geworden in Japan. Geef het de tijd, en misschien doet het hier hetzelfde.

Het is in het uitgangspunt dat het het meest op Pokémon lijkt, hoewel het zelfs hier ver van de sjabloon blijft. Je bent geen held of wonderkind, maar een gewone jongen in wat een gewone stad lijkt te zijn die op een dag op een mysterieuze gashapon stuit - een van die speelgoeddispensers die je buiten supermarkten ziet, goedkope snuisterijen en figuren in een plastic bubbel uitdeelt aan ouderpesten jongeren.

Deze laat echter een geest los - een Yo-Kai - die besluit je nieuwe beste vriend te worden. Whisper, zoals het schattige spook wordt genoemd, vertelt je verder hoe je meer van zijn Yo-Kai kunt vinden broeders, ze volgen met een speciaal horloge, ze spotten met een magische lens en ze vervolgens verslaan strijd. Als u dit doet, krijgt u de kans om voldoende indruk op ze te maken, zodat u ze vervolgens voor uw team kunt rekruteren.

Verwant: E3 2016 - Wat we graag zouden zien

Het duurt niet lang voordat je door de stad dwaalt, kijkend onder auto's en achter de vuilnisbakken om meer van de kleine spoken te vinden. Nadat u het horloge heeft gebruikt om uw zoekopdracht te verfijnen, kunt u een ingezoomd beeld krijgen van verdachte locaties en uw lens eruit trekken, deze verplaatsen met het touchscreen van de 3DS om uw steengroeve te zoeken en vervolgens vast te pinnen. Houd het beest lang genoeg onder de lens en ze worden onthuld. Het is tijd voor klappen! En zo bouwt het spel een cyclus op van verkenning, ontdekking, strijd en verzameling.

Gelukkig heeft Yo-Kai Watch meer in gedachten dan alleen verzamelen. Het lijkt erop dat deze kleine sprites achter de schermen in de stad grote schade aanrichten en ruzie veroorzaken tussen je ouders, het verspreiden van kwetsende geklets tussen vrienden en het duwen van vrienden en buren tot steeds vreemder en dommer handelingen. Je zult ook je horloge moeten laten upgraden om gesloten locaties te openen en de hardere Yo-Kai te vangen, en niet te vergeten de monsterlijke demon Yo-Kai te vermijden als je 's avonds laat op verkenning gaat.

Elk hoofdstuk van het spel volgt je inspanningen om wat Yo-Kai te verslaan of een ruzie op te lossen, hoewel er ruimte is voor meer verzameltaken en zijmissies om je onderweg bezig te houden. Wat in eerste instantie een kleine kaart lijkt, breidt zich al snel uit tot een grote en complexe stad, compleet met ondergrondse systemen, griezelige herenhuizen en geheime gebieden om te verkennen. Zoals de Yo-Kai zelf hebben aangetoond, is niet alles wat het lijkt. Het ziet er misschien schattig en knuffelig uit, maar je zou Yo-Kai Watch kunnen zien als de Pokémon Twin Peaks.

Pre-order Yo-Kai Watch bij Amazon

Het is in de strijd waar Yo-Kai Watch echt wegtrekt van Pokémon, om nog maar te zwijgen van enige andere RPG die in je opkomt. Het vindt plaats in realtime in plaats van beurtelings, met je huidige zeskoppige keuze van Yo-Kai geplaatst op een wiel, drie beestjes actief bovenaan en drie in reserve onderaan, klaar om strijd.

Vreemd genoeg kies of activeer je geen aanvallen - de Yo-Kai doen dat zelf - maar je draait aan het wiel om ze in en uit de strijd te brengen, of wanneer hun spiritmeter vol raakt, kun je een supercharged speciale beweging activeren. Deze zijn vaak grappig en altijd spectaculair, met effecten die je huidige opstelling genezen of bufferen of je vijanden veel schade toebrengen.

Verwant: Nintendo NX-nieuws en geruchten

Zelfs hier zijn er extra lagen, om deze bewegingen te activeren, moet je rare kleine minigames spelen, lijnen over het touchscreen trekken of snel een roterende schijf laten ronddraaien. Je moet soortgelijke prestaties leveren bij het herleven van Yo-Kai die lijdt aan verwarrende statuseffecten - iets wat je alleen kunt doen als ze uit de strijd zijn gefietst. Je andere belangrijke rol is om verschillende verbruiksartikelen te gebruiken om je Yo-Kai te genezen of op te poetsen, met een korte maar vervelende vertraging voordat je iets anders uit de tas kunt trekken.

De vaardigheid en strategie hier zit dus niet in het selecteren van aanvallen en doelen, maar in het regelen van je Yo-Kai voor succes voorafgaand aan de strijd, en het behouden van ze in een goede staat van vechten en aanvallen uitlokken wanneer je de kans krijgt - dat is een verrassend aantal borden om op te blijven draaien een keer. Op papier klinkt het een saaie, passieve manier van vechten, maar het wordt echt hectisch met de tijd.

Er is ook meer tactische nous vereist dan je zou verwachten om de lastige baasgevechten van het spel te doorstaan. Het isoleren en vastzetten van zwakke punten met uw lens is één ding. Je Yo-Kai in vorm en gefocust houden is iets heel anders, en een paar van de grotere, lelijkere Yo-Kai kunnen je nachtmerries bezorgen, ongeacht je leeftijd. Positionering is ook cruciaal. Verschillende Yo-Kai krijgen een boost door plaatsing naast gerelateerde Yo-Kai op het stuur. Je hebt echt je verstand nodig.

Verwant: Dark Souls 3 recensie

Soms is het verrassend moeilijk om te gaan met een aantal vervelende moeilijkheidsgraden die onderweg verborgen zijn. Gelukkig heeft Yo-Kai Watch twee geheime wapens waarop het constant kan vertrouwen. Een daarvan is de leftfield-charme van de Yo-Kai zelf; een bonte bende van buitenbeentjes, waaronder kopstoten bolvormige noten, een tweestaartkat met een wrok tegen vrachtwagens en een schildpadachtige varmint met een belachelijk pompadour kapsel. Eén personage wordt bepaald door de snotsporen die uit zijn neus druipen en ze gebruiken voor een gruwelijke speciale beweging. De sterren worden moeilijker naarmate het spel vordert met nog meer ongebruikelijke behoeften en speciale bewegingen, en hoewel ze allemaal nodig zijn Tijdens gevechten verslagen vóór rekrutering, hebben enkelen voeding nodig tijdens gevechten om hen ervan te overtuigen dat jullie niet allemaal zijn slecht.

Het script speelt hier ook een rol, met het soort ironische, zelfbewuste humor waar we van zijn gaan houden in de Mario- en Luigi-serie. Het is niet elke RPG die een zoektocht heeft om het verloren ondergoed van een oude gozer uit een openbaar bad te halen, maar als een game ermee weg kan komen, is het deze.

Het is ook een heel beminnelijk, luchtig spel om te spelen. Het ziet er geweldig uit, met strakke cartoonafbeeldingen die het meeste uit de beperkte grafische weergave van de 3DS halen pk's, terwijl zelfs de 3D-effecten goed werken, waardoor u in de verleiding komt om de 3D-schuifregelaar gedraaid te houden recht omhoog. Het heeft een briljant karakterontwerp en animatie, terwijl de beestjes en hun speurtochten je aan het lachen maken.

Vonnis
Vergeet alle spottende Pokémon-vergelijkingen. Yo-Kai Watch lijkt zeker een monsterhit te worden bij het schoolgaande publiek van de 3DS, maar het kan ook een flink aantal vrienden maken onder oudere gamers. Het is niet het diepste of rijkste spel dat Level 5 ooit heeft bedacht, met een lineaire en beperkte karakterontwikkeling, maar het is slim, innovatief en grappig. Je zult er niet minder van gaan houden.