Recenzja Panasonic Lumix DMC-LX5

(Centrum)

Jak poprawiasz doskonałość? Kiedy Panasonic uruchomił Lumix LX3 dwa lata temu stworzyła jeden z nielicznych cyfrowych aparatów fotograficznych, które uznano za klasyki. Zdobył szereg najważniejszych nagród, w tym zasłużony wybór redaktorów TrustedReviews, a także naszą nagrodę za Najlepszy aparat kompaktowy z 2008 roku. Z doskonałym szerokokątnym obiektywem f / 2, 10,1-megapikselowym 1 / 1,6-calowym czujnikiem CCD, trzycalowym monitorem 460k, pełną ręczną kontrolą ekspozycji, trybem przechwytywania Raw i najlepszym obrazem jakości w swojej klasie, LX3 stał się natychmiastowym hitem, szczególnie wśród entuzjastów fotografii poszukujących kompaktowego aparatu, który mógłby konkurować z wydajnością ich cyfrowych Lustrzanki.

Zaprojektowanie zamiennika dla tak cenionego aparatu nigdy nie było łatwe. Oczywiście technologia obrazowania cyfrowego rozwinęła się od 2008 roku, ale nie posunęła się aż tak bardzo. Widzieliśmy już Lumix GF1, który ma wiele cech konstrukcyjnych z LX3, ale dodaje większy czujnik Cztery Trzecie i wymienne obiektywy, ale jest tam dla zaawansowanego kompaktowego obiektywu stałoogniskowego po prostu nie ma zbyt wielu sposobów na znaczne ulepszenie projektu i specyfikacji LX3, dlatego prawdopodobnie zajęło to dwa lata, zanim LX5 zjawić się. Na szczęście Panasonic nie zepsuł zbytnio zwycięskiej formuły i oparł się oczywistej pokusie dodania kolejnych kilku megapikseli wartości rozdzielczości, zamiast tego decydując się na stopniowe ulepszenia kilku kluczowych funkcji, tylko na tyle, aby zapewnić aktualność aparatu z resztą rynek.

Chociaż technologia aparatów nie zmieniła się tak bardzo od dwóch lat, kształt rynku zmienił się dość radykalnie. Od czasu premiery LX3 widzieliśmy pojawienie się i nagły rozwój kompaktowego aparatu systemowego, obejmującego takie modele jak Sony NEX-5, Olympus E-PL1, Niedawno zapowiedziany model NX100 firmy Samsung i własny GF1 firmy Panasonic zabierają znaczną część rynku zaawansowane aparaty kompaktowe, oferujące podobnie jak lustrzanki wydajność i jakość obrazu w bardziej przenośnym format. LX5 będzie musiał konkurować z nimi, a także z innymi zaawansowanymi kompaktami, takimi jak nowy Canon PowerShot G12 i Nikon Coolpix P7000, ale nie powinno to stanowić większego problemu. Przy cenie 399,99 funtów LX5 może wydawać się drogie, ale jest znacznie tańszy niż którykolwiek z jego głównych rywali z wyjątkiem jednego. Pomimo plotek, że jest inaczej, LX3 jest nadal dostępny za około 300 funtów i nadal jest świetnym aparatem nawet według obecnych standardów.

Ogólny projekt LX5 jest praktycznie identyczny z LX3, z kilkoma dość subtelnymi różnicami zewnętrznymi, które odróżniają te dwie kamery. Z przodu rękojeść została nieco powiększona i przeprojektowana, z większą teksturowaną podkładką, dzięki czemu aparat jest łatwiejszy do trzymania. Z tyłu i na górnym panelu zmiany są bardziej znaczące. Monitor został przesunięty w dół o kilka milimetrów, a gorąca stopka lampy błyskowej uniesiona, aby zrobić miejsce na małe gniazdo tuż nad ekranem, służące do podłączenia opcjonalnego wizjera elektronicznego. LX5 może korzystać z elektronicznego wizjera LCD DMW-LVF1 opracowanego dla GF1, chociaż za około 175 funtów jest to dość drogie akcesorium. Opcjonalny wizjer optyczny DMW-VF1 jest niewiele tańszy i kosztuje około 160 funtów.

Istnieje kilka innych zmian z tyłu aparatu. Podobnie jak wiele starszych aparatów Panasonic, LX3 miał przełącznik suwakowy do wyboru między trybem fotografowania a trybem odtwarzania, co oznaczało że jeśli przeglądasz zdjęcia, ale nagle chciałeś zrobić zdjęcie, musisz pamiętać, aby przełączyć je z powrotem na robienie zdjęć tryb. W modelu LX5 ten przełącznik został zastąpiony przyciskiem odtwarzania, a naciśnięcie przycisku migawki powoduje teraz powrót aparatu do trybu fotografowania.

Zniknął również mały i nieco skrzywiony joystick w LX3, używany do aktywowania szybkiego menu i poruszania się po nim oraz do regulacji ustawień ekspozycji. Zamiast tego szybkie menu jest aktywowane oddzielnym przyciskiem i nawigowane za pomocą pada kierunkowego, podczas gdy regulacja ekspozycji jest obsługiwana przez kółko danych zamontowane na nowo powiększonym uchwycie. Jest to znacznie prostszy i bardziej praktyczny interfejs, dzięki któremu LX5 przypomina bardziej cyfrową lustrzankę.

Kolejnym dodatkiem jest dedykowany przycisk na górnym panelu, aby rozpocząć nagrywanie wideo. LX5 ma tę samą maksymalną rozdzielczość wideo 1280 x 720 pikseli, co LX3, nagrywając przy 25 klatkach na sekundę z dźwięk mono nagrywany przez wbudowany mikrofon, ale teraz nagrywa w wyższej jakości AVCHD Lite format.

Monitor LX5 jest podobny do monitora LX3, ma przekątną 7,5 cm (3,0 cale) i rozdzielczość 460 000 punktów. Jednak teraz ma ulepszone podświetlenie LED „High Color Rendering Index”, które, jak twierdzi Panasonic, znacznie ułatwi widzenie w jasnym świetle słonecznym, z lepszym odwzorowaniem kolorów. Porównując oba obok siebie, muszę powiedzieć, że poprawa jest dość niewielka.

Najważniejszym ulepszeniem jest obiektyw. LX3 miał 2,5-krotny zoom, odpowiadający tylko 24-60 mm, ale z jasnym maksymalnym otworem przysłony f / 2 - f / 2.8. To było świetne do zdjęć krajobrazowych, ale mniej niż idealne do portretów. LX5 ma nowy obiektyw z 3,8-krotnym zoomem, co odpowiada 24-90 mm, ale nie oznacza to rezygnacji z szybkiego maksymalnego otworu przysłony, który jest teraz f / 2 - f / 3.3. Przednia soczewka obiektywu jest również lekko cofnięta, dzięki czemu jest mniej podatna na uszkodzenia niż wystająca soczewka obiektywu LX3.

Bardziej znaczące zmiany zaszły wewnętrznie. Znakomity 10,1-megapikselowy 1 / 1,63-calowy czujnik CCD w LX3 został przeprojektowany. Muszę przyznać, że spodziewałem się, że Panasonic wyposaży LX5 w nową technologię podświetlanego czujnika CMOS, ale utknęła w CCD, podobnie jak Nikon i Canon w swoich nowych topowych kompaktach. Czujnik LX5 ma teraz większe fotokomórki, które powinny zapewnić zwiększone nasycenie kolorów i zakres dynamiczny. Obsługuje teraz również proporcje od jednego do jednego, wybierane jak poprzednio za pomocą suwaka na górze tubusu obiektywu.

Procesor obrazu został również zmodernizowany do Venus Engine FHD, zapewniając szybsze i lepsze przetwarzanie sygnału słabe oświetlenie i zredukowany szum obrazu, a także ciągła prędkość fotografowania 2,5 klatki na sekundę.

Kolejnym znaczącym ulepszeniem jest system optycznej stabilizacji obrazu, który został unowocześniony z Mega OIS do bardziej efektywnego Power OIS, oferującego około trzech i pół przystanków dodatkowej niskiej prędkości stabilność. Czas działania baterii również został nieznacznie poprawiony, z 380 do 400 strzałów na jednym ładowaniu.

LX3 został doceniony za doskonałą wydajność, więc LX5 ma wiele do spełnienia. Rozpoczyna się obiecująco, włącza się i robi zdjęcie w około 2,5 sekundy, pół sekundy szybciej niż jego poprzednik. W trybie pojedynczego zdjęcia i jakości Fine JPEG czas między zdjęciami jest również krótszy i wynosi około 1,4 sekundy, chociaż spowalnia to średnio do około 1,6 sekundy w trybie Raw i 2,4 sekundy w trybie Raw + JPEG tryb. W przeciwieństwie do LX3, LX5 nie ma nieograniczonego trybu zdjęć seryjnych, ale ma tryb zdjęć seryjnych, który wykonuje trzy klatki w niecałą sekundę.

Wygląda na to, że system autofokusa jest dokładnie taki sam, jak w LX3, ale ponieważ nadal jest jednym z najszybszych na rynku, nie ma nic złego. Jego wydajność przy słabym oświetleniu jest nadal tak samo wyjątkowa. Lampa wspomagająca AF jest wciąż trochę słaba, ale będzie skupiać się w całkowitej ciemności w odległości kilku metrów. Wysuwana lampa błyskowa również pozostaje niezmieniona, z efektywnym zasięgiem przy szerokim kącie i imponującym 7,2 m, z doskonałe pokrycie kadru i czas ładowania około sześciu sekund, czyli trochę szybciej niż średni.

Najważniejsze pytanie brzmi, czy LX5 może dorównać legendarnej jakości obrazu LX3 i muszę powiedzieć, że odpowiedź brzmi „tak”. Nowy obiektyw jest tak samo dobry jak stary, zapewniając ostrą ostrość od rogu do rogu z bardzo małą szerokokątną dystorsją beczkową i bez śladu aberracji chromatycznej. Poziom drobnych szczegółów jest również doskonały, w porównaniu z każdym innym aparatem 10 MP, który wypróbowałem. Odwzorowanie kolorów jest prawie idealne, a zakres dynamiczny jest również znacznie lepszy niż przeciętny dzięki większemu czujnikowi, chociaż nie wydaje się, aby był znacznie lepszy niż LX3.

Jeśli chodzi o kontrolę szumów obrazu, muszę powiedzieć, że jestem trochę rozczarowany. Przy 80 do 400 ISO wyniki są prawie takie same jak w LX3, z doskonałą klarownością i brakiem szumów przy najniższych ustawieniach. Jednak przy 800 ISO w górę wyniki są zaskakująco nieco gorsze niż LX3, z dużą ilością szumów i utracone szczegóły przy 1600 ISO, podczas gdy nowe ustawienia niższej rozdzielczości 6400 i 12800 ISO dają bardzo słabe wyniki wyniki.

Biorąc pod uwagę dwuletnie oczekiwanie na ten aparat i przypuszczalne zalety „ulepszonego” czujnika i procesora obrazu, wyniki są, szczerze mówiąc, nieco rozczarowujące. Jakość obrazu jest nadal wyjątkowo dobra, jak na standardy większości innych kompaktowych aparatów, ale poza odrobiną szybsza wydajność i bardziej wszechstronny zakres zoomu wydaje się, że jest bardzo niewielka znacząca poprawa w stosunku do LX3.

"'Werdykt"'
Długo oczekiwany Panasonic Lumix LX5 jest drogi, ale bez wątpienia jest to jeden z najlepszych kompaktowych aparatów na rynku, oferując doskonałą jakość wykonania, klasyczny wygląd i łatwą obsługę, a także szybkie działanie i wyjątkową wszechstronność fotograficzną. Dłuższy zakres zoomu to pożądana poprawa, jednak pod względem jakości obrazu nie ma po prostu prawdziwej przewagi nad starszym LX3.

”Na następnych kilku stronach pokazujemy szereg zdjęć próbnych. Na tej stronie obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO zostały zmniejszone, aby można było zobaczyć pełny obraz, i z oryginalnych zdjęć wykonano serię kadrów w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO, aby pokazać cały obraz jakość. Te zdjęcia zostały zrobione w pomieszczeniach przy użyciu odbitego światła naturalnego. ”

—-

To jest pełna klatka przy minimalnym ustawieniu ISO.

—-

Przy 80 ISO jakość obrazu jest prawie bezbłędna, zgodnie z oczekiwaniami.

—-

Brak znaczącej różnicy przy 100 ISO.

—-

Zaskakujące jest to, że przy wartościach 200 ISO na czerwonych obszarach jest już niewielka plamistość.

—-

Przy 400 ISO szczegóły są nadal bardzo dobre, ale widoczne są artefakty związane z szumem.

—-

Jakość obrazu gwałtownie spada przy 800 ISO, z dużą ilością szumów i utraconych szczegółów.

—-

Jakość obrazu nadal się pogarsza przy 1600 ISO.

—-

3200 ISO to najwyższe ustawienie pełnej rozdzielczości, ale wyniki są dość okropne.

—-

6400 ISO jest dostępne w rozdzielczości 3 MP.

—-

Więc jest 12800 ISO, ale jakość jest okropna.

—-

To jest pełna klatka przy ISO 12800.

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Oto zwykłe, szczegółowe ujęcie próbne Zachodniego okna katedry w Exeter, które możesz porównać z innymi aparatami. Zobacz poniżej, aby uzyskać pełną rozdzielczość, lub kliknij, aby zobaczyć całe zdjęcie. Rozmiar pliku 4,4 MB

—-

Poziom szczegółowości jest znakomity, mimo że odpowiednik ogniskowej 90 mm nie powiększa się tak bardzo, jak większość innych kompaktów.

—-

Obiektyw marki Leica wytwarza bardzo małe zniekształcenia beczkowe przy szerokim kącie.

—-

Ostrość centralna jest tak dobra, jak zawsze.

—-

Ostrość narożników jest również znakomita.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć próbnych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu z aparatu, w tym zakres dynamiczny, odwzorowanie kolorów i zakres zoomu obiektywu. Niektóre zdjęcia można kliknąć, aby pobrać oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Szeroki kąt odpowiada 24 mm.

—-

Koniec teleobiektywu odpowiada 90 mm.

—-

Zakres dynamiczny jest lepszy niż przeciętny dla kompaktowego aparatu o rozdzielczości 10 MP dzięki większemu czujnikowi.

—-

Odwzorowanie kolorów jest bardzo naturalne i dokładne.

—-