Recenzja Canon EOS 550D

Obecnie tylko czterech producentów produkuje lustrzanki cyfrowe w formacie APS-C. W kolejności ich udziałów w rynku są to Canon, Nikon, Sony i Pentax. Choć wydaje się, że Pentax jest zadowolony z dwuprocentowego udziału w rynku i niewielkiego, ale doskonałego zakresu poziom podstawowy i półprofesjonalny modele, pozostałe trzy marki biorą udział w walce typu cut-and-thrust, wprowadzając nowe aparaty w coraz mniejsze nisze, starając się wypełnić każdą możliwą lukę na rynku. W ubiegłym roku wiodący udział firmy Canon w rynku lustrzanek cyfrowych spadł z około 50 procent do nieco ponad 40, podczas gdy rywale Nikon i Sony zdobywają popularność dzięki bardzo mocnym produktom, takim jak D5000, Alpha A500 i A550.

Odpowiedzią firmy Canon było poszerzenie oferty aparatów konsumenckich, zwłaszcza dla klasy średniej, wprowadzając na rynek 15-megapikselowy EOS 500D pod koniec ubiegłego roku, a teraz kontynuuje go z nowym modelem średniej klasy, EOS 550D. Z nowo zaprojektowanym 18,1-megapikselowym przetwornikiem CMOS, nagrywaniem wideo HD 1080p i najostrzejszym monitorem ze wszystkich prądów DSLR ma imponującą specyfikację, z łatwością przewyższając D5000 i Alpha A550 we wszystkich kluczowych obszarach z wyjątkiem Cena £. Nikon D5000 jest obecnie sprzedawany za około 500 funtów za sam korpus, a Sony A550 za około 550 funtów. EOS 550D jest dostępny za jedyne 700 funtów za korpus lub około 750 funtów z zestawem 18-55 mm f / 3,5-5,6 EF-S ze stabilizowanym obrazem.

Pod względem ogólnej konstrukcji aparat EOS 550D jest, co nie dziwi, bardzo podobny do aparatu EOS 500D. Korpus jest wykonany z tego samego lekkiego, ale wytrzymałego poliwęglanu na stalowej ramie, a wymiary fizyczne są prawie identyczne przy 128,8 x 97,3 x 62 mm. 550D ma w przybliżeniu taką samą wagę, waży tylko 526 g, ale zawiera baterię i karta pamięci, dzięki czemu jest nieco mniejsza i lżejsza niż Nikon D5000 czy Sony A550. Obsługa i wyważenie aparatu są tak dobre, jak można oczekiwać od firmy Canon, z dużym, pokrytym gumą uchwytem i dużym uchwytem na kciuk z tyłu. Istnieje kilka drobnych różnic, które odróżniają 550D od A500, ale są one głównie kosmetyczne. Kształt i układ niektórych elementów sterujących na tylnym panelu został zmieniony, moim zdaniem na lepsze, a główne pokrętło trybu jest teraz czarne, a nie srebrne. To niewiele, ale każdy drobiazg pomaga.

EOS 550D to zaawansowany aparat klasy średniej, znajdujący się tylko o jeden stopień od EOS 50D (choć jak na ironię nieco droższe). Jest przeznaczony dla doświadczonych fotografów-amatorów i ma odpowiednie funkcje. Posiada szeroki zakres czasów otwarcia migawki, od 30 sekund do 1/4 4000, dziewięciopunktowy system AF z krzyżowym centralnym punktem f / 5,6 oraz wyrafinowany 63-punktowy system pomiaru EOS 7D, bardziej zaawansowany niż 35-strefowy miernik 500D.

Interfejs sterowania jest bardzo dobrze przemyślany, a wszystkie główne ustawienia fotografowania można regulować szybko i łatwo albo z menu głównego, albo z menu ekranowego, jak pokazano na obrazku powyżej. Naciśnięcie przycisku „Q” powoduje podświetlenie ustawień, po których można się poruszać za pomocą pada kierunkowego i regulować za pomocą pokrętła sterowania znajdującego się tuż nad przyciskiem migawki. Model 550D ma tylko jedno pokrętło sterujące, które w połączeniu z przyciskiem Av +/- służy do sterowania czasem otwarcia migawki lub przysłoną.

Podobnie jak inne lustrzanki cyfrowe z oferty firmy Canon, ma łatwą w obsłudze, ale wysoce elastyczną funkcję Picture Style dla kolorów i odcieni personalizacja, z dziewięcioma ustawieniami wstępnymi, z których każdy może być indywidualnie dostosowany do wymagań użytkownika w zakresie ostrości, kontrastu, nasycenie i ton. Kontrola balansu bieli jest jednak trudniejsza do dostosowania, z tylko automatycznym, sześcioma ustawieniami wstępnymi i ustawieniem niestandardowym, które jest ustawiane na podstawie zarejestrowanego obrazu. Nie ma dostrajanej temperatury barwowej ani regulowanej równowagi.

Inne zaawansowane funkcje obejmują funkcję Auto Lighting Optimiser, która pomaga zachować cienie i rozjaśnić szczegóły w warunkach oświetlenia o wysokim kontraście. Ma trzy poziomy aktywności i działa dobrze, chociaż powiedziałbym, że jest nieco mniej skuteczny niż system Sony Dynamic Range Optimiser, a już na pewno nie poprawka do wbudowanego w aparat HDR Pentaxa funkcja.

Nagrywanie wideo HD stało się obecnie obowiązkową funkcją cyfrowych lustrzanek jednoobiektywowych, a tylko Sony jeszcze go nie wprowadziło. EOS 550D idzie o krok dalej niż EOS 500D i jest w stanie nagrywać filmy w rozdzielczości 1920 x 1080 przy 30 klatkach na sekundę lub 1280 x 720 przy 50 klatkach na sekundę. Dźwięk jest nagrywany w trybie mono za pośrednictwem wbudowanego mikrofonu, ale istnieje gniazdo do podłączenia zewnętrznego mikrofonu stereofonicznego. Wypróbowałem funkcję wideo, nagrywając lokalny zespół i muszę powiedzieć, że chociaż jakość obrazu była bardzo dobra, wydawało się, że są problemy z synchronizacją dźwięku i obrazu. Próbowałem odtworzyć go w kilku różnych odtwarzaczach, w tym w zalecanym odtwarzaczu QuickTime, i problem występował we wszystkich.

Model 550D cierpi również na coś, co zostało nazwane „efektem Jello” (dzięki Ian!), Problemowi typowemu dla nagrywania wideo na czujniku CMOS aparaty, w których szybkie panoramowanie lub szybko poruszające się obiekty powodują pionowe zniekształcenie, ponieważ skanowanie czujnika nie nadąża za aparatem ruch. W większości normalnych sytuacji nie jest to duży problem, ale wydaje się, że jest to nieuniknione w przypadku tej technologii.

Kolejną obowiązkową funkcją jest oczywiście Live View, w którym widok przez obiektyw jest pokazywany na żywo na monitorze, a nie za pomocą wizjera optycznego. Podobnie jak Nikon i Pentax (ale nie Sony), Canon używa do tego głównego czujnika obrazu, co oczywiście oznacza, że ​​lustro refleksyjne musi być odchylone do góry, a główny system AF z detekcją fazy nie może używany. Dostępny jest dodatkowy system AF z detekcją kontrastu do podglądu na żywo, z tylko jednym punktem AF. Działa, ale jest bardzo powolny i niezbyt niezawodny w słabym świetle. Główny AF może być używany w trybie podglądu na żywo, ale musi odchylić lustro w dół, aby dokonać odczytu, ponownie spowalniając działanie.

Sam monitor jest zdecydowanie jedną z najważniejszych cech aparatu. Ma rozdzielczość ponad miliona punktów, co czyni go monitorem o najwyższej rozdzielczości spośród wszystkich dostępnych obecnie aparatów cyfrowych. Jest również praktycznie nieoślepiający nawet w bezpośrednim, jasnym świetle słonecznym i ma kąt widzenia prawie 90 stopni w każdym kierunku. Jedyną rzeczą, o której mogę pomyśleć, aby skrytykować, jest to, że jest naprawiony, co czyni go nieco mniej wszechstronnym niż przegubowe monitory Nikona D5000 i Sony A550, ale gdy monitor jest tak dobry, to wydaje się bezczelny narzekać o tym. Wizjer też jest bardzo dobry, ładny i jasny z 95-procentowym pokryciem kadru. To dość duży widok z ładnym, czytelnym wyświetlaczem danych.

Ogólna wydajność będzie oczywiście kluczowym czynnikiem w aparatach na tym poziomie, a tutaj, raczej zaskakująco, EOS 550D trochę się potyka. Potrafi się włączyć i zrobić zdjęcie niemal natychmiast, ale tak samo jak jego główni rywale. W trybie pojedynczego strzału czas między strzałami wynosi około 0,6 sekundy, co nie jest tak szybkie, jak można nacisnąć przycisk, ale nadal jest bardzo szybkie. Jednak w trybie zdjęć seryjnych może obsłużyć tylko 3,7 klatki na sekundę, czyli wolniej niż Nikon D5000 (4 kl./s) lub Sony A550 (5 kl./s). Myślę, że problemem jest rozmiar plików graficznych 18 MP. EOS 7D, który ma również matrycę 18 MP, ma dwa procesory DIGIC 4, co zapewnia niesamowitą prędkość fotografowania 8 klatek na sekundę. EOS 550D ma tylko jeden procesor i trudno mu nadążyć. Ma wystarczająco duży bufor na 34 obrazy w trybie JPEG o wysokiej jakości lub sześć w trybie Raw.

System autofokusa jest, jak można się było spodziewać po Canonie, wyjątkowo dobry. Ustawia ostrość szybko i dokładnie w prawie każdych warunkach oświetleniowych, w tym przy słabym oświetleniu, ale w przeciwieństwie do niektórych swoich rywali EOS 550D nie ma lampy wspomagającej AF. Zamiast tego pulsuje wysuwaną lampą błyskową, aby zapewnić ogniskowanie przy słabym oświetleniu. Lampa wyskoczy automatycznie w trybie automatycznym, ale w innych trybach należy to zrobić ręcznie.

18 megapikseli to spora rozdzielczość jak na każdy standard, a porównywanie aparatu EOS 550D z jego dużym brat EOS 7D, ale porównywanie go z aparatem, który kosztuje ponad dwa razy tyle, jest niesprawiedliwe Cena £. W porównaniu z Nikonem D5000, Sony A500 (jeszcze nie testowałem A550) i, co najważniejsze, EOS 500D, oczywiście generuje większe obrazy, ale nie mogę szczerze powiedzieć, że jakość jest lepsza. Istnieje pewna miękkość i brak kontrastu, który pozbawia obrazy bardzo drobnych szczegółów, chociaż uczciwie może wynikać z dostarczonego zestawu obiektywu 18-55 mm, który nadal nie jest tak dobry, jak obiektywy dostarczane z Sony lub Nikon. Daje dość dużo dystorsji beczkowatej przy szerokim kącie i zauważalną aberrację chromatyczną na krawędziach kadru, nawet zmniejszoną przy połowie zoomu.

Jednym z obszarów, w których aparat EOS 550D osiąga znaczące punkty Brownie, jest kontrola hałasu przy wysokim ISO. Zdjęcia przy 1600 ISO są porównywalne z wynikami uzyskanymi przez EOS 5D MkII, prawdopodobnie najlepszy aparat o wysokiej czułości ISO na rynku. rynku, a nawet przy 3200 ISO zdjęcia są doskonale użyteczne, chociaż jakość spada na maksimum 6400 ISO oprawa.. Całkowicie przewraca Nikon D5000 w tej dziedzinie i jest nawet lepszy niż imponujący Sony A500. Pytanie brzmi, czy to wystarczy, aby uzasadnić dodatkowe koszty?

"'Werdykt"'
Canon EOS 550D to bardzo dobry aparat pod każdym względem. Jakość wykonania jest doskonała, układ elementów sterujących i obsługa są bliskie ideału, kontrola hałasu przy wysokim ISO jest znakomita, a nowy monitor jest najlepszy na rynku. Nie oferuje jednak o wiele więcej funkcji ani znacznie lepszej jakości obrazu niż EOS 500D, aw niektórych kluczowych obszarach wyprzedza go tańsze konkurencyjne aparaty.

”Na następnych kilku stronach pokazujemy szereg zdjęć próbnych. Na tej stronie obraz w pełnym rozmiarze przy minimalnych i maksymalnych ustawieniach ISO zostały zmniejszone, aby można było zobaczyć pełny obraz, i z oryginalnych zdjęć wykonano serię kadrów w pełnej rozdzielczości przy różnych ustawieniach ISO, aby pokazać cały obraz jakość. Te zdjęcia zostały zrobione w pomieszczeniach przy użyciu odbitego światła naturalnego. ”

—-

To jest pełna klatka przy 100 ISO.

—-

Przy minimalnym ustawieniu ISO jakość obrazu jest bez zarzutu.

—-

Tak samo jest przy 200 ISO…
—-

… I przy 400 ISO

—-

Przy 800 ISO pojawia się niewielki ślad szumu.

—-

Przy 1600 ISO 550D wytwarza mniej hałasu niż EOS 7D.

—-

Przy 3200 ISO jest szum, ale jakość obrazu jest nadal całkiem dobra.

—-

Dopiero przy 6400 ISO hałas naprawdę zrywa.

—-

To jest pełna klatka przy 6400 ISO

—-

Na następnych dwóch stronach przedstawiono szereg ogólnych zdjęć testowych. W niektórych przypadkach obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr pobrany z oryginalnego obrazu w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, aby pokazać ogólną jakość obrazu. Niektóre inne obrazy można kliknąć, aby wyświetlić oryginalny obraz w pełnym rozmiarze. ”

—-

Oto moje zwykłe zdjęcie testowe lustrzanki cyfrowej z nabrzeża Sidmouth do porównania z innymi aparatami. Kliknij obraz, aby pobrać pełną wersję, ale pamiętaj, że plik ma 5,6 MB.

—-

Porównaj to z wynikami z Sony A500, the Nikon D5000 i EOS 500D.

—-

Zestawowy obiektyw Canon 18-55mm wytwarza zauważalną aberrację chromatyczną nawet przy f / 11.

—-

Jest też zniekształcenie beczkowate pod szerokim kątem.

—-

„Oto kilka ogólnych zdjęć próbnych, które pomogą ocenić ogólną jakość obrazu z aparatu”.

—-

Odwzorowanie kolorów w standardowym stylu obrazu jest doskonałe.

—-

Monochromatyczny styl obrazu zapewnia dobry kontrast i zakres tonalny.

—-

Po wyłączeniu automatycznego optymalizatora oświetlenia w tym ujęciu nie ma zbyt wielu szczegółów w cieniach.

—-

Ten sam strzał z ALO ustawionym na maksimum.

—-