Przegląd podglądu kamery HD Panasonic

W zeszłym tygodniu znalazłem się na Wyspach Kanaryjskich, ciesząc się bardzo ciepłą pogodą, wspaniałą przejażdżką helikopterem i krótką wycieczką na wielbłądzie! Powodem tej wyprawy była możliwość złapania łap w nowe kamery Panasonic o wysokiej rozdzielczości - szczerze! Czy jest lepszy sposób na przetestowanie kamery niż z helikoptera lecącego nad wulkanami?

Najważniejszą wiadomością było ogłoszenie dwóch nowych kamer wysokiej rozdzielczości, wykorzystujących standard AVCHD H.264 - to wszystko sam w sobie jest wystarczającym powodem do radości, co powie każdy, kto zapełni swój dysk twardy materiałem HDV ty! Skompresowane surowe materiały filmowe sprawią, że przechowywanie będzie o wiele mniejszym problemem, a konieczność edycji i odciążania dużych projektów nie będzie tak nagląca.

Duża różnica między tymi dwoma modelami polega na tym, że HDC-SD1 używa kart SD do nagrywania wideo, podczas gdy HDC-DX1 używa dysków DVD. Spędziłem z tym pierwszym większość czasu i ogólnie byłem pod wrażeniem. Jestem zwolennikiem pamięci flash jako cyfrowego nośnika zapisu, a teraz, gdy dostępne są karty SDHC, przekraczające poprzedni limit 2 GB, format wygląda jeszcze bardziej atrakcyjnie. Imponujące jest to, że Panasonic faktycznie pakuje w pudełku kartę 4GB SDHC - niezłe dobrodziejstwo, biorąc pod uwagę, że większość tradycyjnych kamer nie jest nawet dostarczana z taśmą w pudełku!

Ważący zaledwie 430 g HDC-SD1 będzie ledwo zauważalny w Twojej torbie, a wymiary 74 x 69 x 142 mm oznaczają, że nie zajmie dużo miejsca. Ale nie tylko rozmiar i waga zrobiły na mnie wrażenie, SD1 jest również bardzo wygodny w trzymaniu i użytkowaniu, podczas gdy niewielka waga sprawia, że ​​obsługa jedną ręką jest opcją. Obsługa jedną ręką jest tym bardziej namacalna, że ​​firma Panasonic wdrożyła również optyczną stabilizację obrazu, dzięki czemu można wydobyć to, co najlepsze z obiektywu Leica Dicomar. Dzięki 12-krotnemu zoomowi optycznemu OIS zdecydowanie przydaje się w przypadku teleobiektywu!

Ogólne prowadzenie SD1 było znakomite. Przełożenie dłoni przez pasek pozwoliło mi owinąć palce wokół lufy, zapewniając bardzo solidny chwyt. Trzymanie kamery w ten sposób oznacza, że ​​większość głównych elementów sterujących będzie łatwo dostępna kciukiem, a ogólna obsługa szybko stała się instynktowna. Imponujący był również czas uruchamiania SD1, z przybliżonym szacunkiem około pięciu sekund od włączenia do robienia zdjęć - to nie jest świetne jak na standardy cyfrowych aparatów fotograficznych, ale jak na kamerę jest to cholerne dobrze. W rezultacie masz większe szanse na złapanie tych zaimprowizowanych możliwości filmowych dzięki SD1.

Sterowanie zoomem jest bardzo płynne i jeśli nie jesteś z nim zbyt szorstki, autofokus może nadążyć. Oczywiście mam nadzieję, że większość użytkowników kamkorderów wyszła poza ciągłe wybryki „powiększania i pomniejszania”, które tradycyjnie nękały domowe filmy. W trosce o swoich widzów ustaw ogniskową, a następnie nakręć materiał filmowy - mając format punkt centralny ciągłe przeskakiwanie do przodu i do tyłu nie zapewnia wciągającego oglądania doświadczenie!

Obie kamery wykorzystują przetwornik obrazu 3CCD 1/4 cala, zapewniający 520 000 (x3) efektywnych pikseli. Teoretycznie system 3CCD zapewni lepszą rozdzielczość szczegółów niż konfiguracja z jednym czujnikiem, CCD lub CMOS - coś, co Panasonic chciał ewangelizować podczas tej imprezy. Podobnie jak Sony HDR-HC3nowe modele Panasonic nagrywają w rozdzielczości 1440 x 1080 i podobnie jak Sony, Panasonic określa to jako full HD. Co dziwne, producenci HDTV są dość przekonani, że Full HD oznacza 1920 x 1080 i od tego czasu ani ja, ani inni dziennikarze nie potrafiliśmy ustalić rozbieżności, zapytaliśmy jednego z nich inżynierowie. Odpowiedź wydawała się być taka, że ​​przeskalowanie 1440 x 1080 było wystarczająco dobre, podczas gdy zmniejszona rozdzielczość utrzymywała również rozmiar czujnika, a ostatecznie rozmiar urządzenia. To prawda, że ​​materiał nagrany w rozdzielczości 1440 x 1080 wygląda wyjątkowo dobrze, ale myślę, że nadal chciałbym zobaczyć mapowanie pikseli 1: 1, gdybym miał telewizor 1920 x 1080!

Pobranie materiału filmowego z SD1 nie może być prostsze - zwłaszcza jeśli weźmiesz pod uwagę, że większość tradycyjnych kamer cyfrowych nie jest dostarczana nawet z kablem FireWire w pudełku. Ponieważ Twój film jest zapisywany na karcie SD, możesz po prostu wyciągnąć kartę i włożyć ją do czytnika kart lub wyciągnąć bezpośrednio z aparatu za pomocą kabla USB. Kiedy więc weźmiesz pod uwagę dołączoną kartę, naprawdę dostajesz prawie wszystko, czego potrzebujesz w pudełku.

Podobnie jak Sony HDR-HC3, HDC-SD1 ma port HDMI, dzięki czemu możesz oglądać filmy bezpośrednio z kamery na telewizorze HD w całej ich cyfrowej chwale. Wracając do mojego „prawie” wszystkiego w pudełku, niestety nie dostajesz kabla HDMI, ale przynajmniej dostajesz komponentowy kabel wideo.

SD1 będzie nagrywać w trzech trybach jakości z różnymi szybkościami transmisji 6 Mbit / s, 9 Mbit / s i 13 Mbit / s - dwa niższe ustawienia wykorzystują zmienną przepływność, podczas gdy ustawienie najwyższej jakości rejestruje stałą 13 Mbit / sek. Używając środkowego „normalnego” ustawienia, otrzymasz godzinę materiału filmowego na karcie SDHC 4 GB, a przy kartach 4 GB dostępnych za około 45 funtów online powinieneś być w stanie nosić w kieszeni kilka zapasowych.

3-calowy, rozkładany monitor odzwierciedla panoramiczną rozdzielczość czujnika. Ekran nie jest jednak wrażliwy na dotyk - coś, o czym wszyscy brytyjscy dziennikarze ciągle zapominali, ponieważ bezskutecznie szturchaliśmy wyświetlacz. Zamiast tego menu są kontrolowane za pomocą małego joysticka, który działa wystarczająco dobrze. Chciałbym jednak, aby Panasonic zastosował preferowaną przez Sony metodę ekranu dotykowego, ponieważ znacznie ułatwia to sterowanie aparatem (zwłaszcza w trybie odtwarzania). Stwierdziłem również, że brakowało mi dodatkowych elementów sterujących nagrywaniem i powiększaniem znajdujących się na ekranie, ponieważ często używam ich na moim Sony HC3.

Możesz także robić zdjęcia, które zostaną nagrane w rozdzielczości 1920 x 1080. Oczywiście to sprowadza się do pytania, dlaczego wideo jest ograniczone do 1440 x 1080, ale zrobię co w mojej mocy, aby dotrzeć do sedna tego. Zdjęcia są nagrywane w formacie JPEG i wyglądają rozsądnie - po prostu nie spodziewaj się, że będziesz w stanie wyrzucić aparat cyfrowy.

Ale nie chodzi tylko o zdjęcia, Panasonic zainwestował też trochę czasu i technologii po stronie audio. SD1 nagrywa dźwięk w pełnym 5.1-kanałowym dźwięku Dolby Digital, ale to nie jest naprawdę sprytna część. SD1 ma również sprytną funkcję „zoom mic”, co oznacza, że ​​jeśli przybliżasz obiekt, SD1 zarejestruje dźwięk wydobywający się z obiektu w oddali, a nie dźwięk otoczenia z fizycznego położenia obiektu kamera. Może to być całkiem przydatne, jeśli chcesz nagrać te nudne przemówienia na weselach lub te nudne prezentacje na seminariach itp. Oczywiście nigdy nie sugerowałbym, że można użyć takiej technologii do dyskretnego podsłuchiwania rozmów innych osób, ale mogę sobie wyobrazić uczciwą liczba prywatnych detektywów oszczędzających na jedną z tych kamer - ciekawie będzie zobaczyć, czy wskaźnik rozwodów rośnie, gdy SD1 jest wydany!

Nie spędziłem z HDC-DX1 tak dużo czasu, jak z SD1, ale moje pierwsze wrażenia są takie, że wiele z tego, co lubię w SD1, nie dotyczy DX1. Chociaż podstawowe specyfikacje są wspólne dla tych dwóch, jeśli chodzi o rozmiar i wagę, DX1 nie może zbliżyć się do SD1, mierząc 92 x 91 x 174 i waży potężne 680 g. Oczywiście zwiększony rozmiar i waga jest bezpośrednim skutkiem systemu nagrywania DVD.

Niestety, ze względu na rozmiar nośnika DVD, DX1 nie jest tak wygodny w trzymaniu jak SD1. Zamiast owijać palce wokół cylindra, jak to ma miejsce w SD1, czubki palców kończą drapanie górnej części obudowy dysku. Rezultatem jest znacznie mniej stabilny uchwyt i znacznie mniej wygodny.

Ale ogólna ergonomia była daleka od mojego największego problemu z DX1, kiedy go używałem, ten zaszczyt przypadł potwornie powolnemu czasowi rozruchu. Za każdym razem, gdy widziałem coś, co chciałem sfotografować, pojawiał się migający komunikat pokrywający cały ekran - CZYTANIE PŁYTY. I to było prawie to, co widziałem przez większość czasu, ponieważ zanim CZYTANIE DYSKU przestało migać, zwykle brakowało mi tego, co chciałem sfilmować w pierwszej kolejności. Najbardziej absurdalne jest to, że możesz załadować DX1 z kartą SD do robienia zdjęć, ale nie możesz nawet robić zdjęć, gdy jego ODTWARZANIE DYSKU!

O dziwo, DX1 budzi jeszcze większe obawy związane z wyborem nośników. Większość konsumentów kupuje kamery DVD wyłącznie w celu odtwarzania płyt w dowolnym odtwarzaczu DVD zaraz po zakończeniu nagrywania. Ale ponieważ DX1 koduje swoje wideo w H.264, nie będzie można go odtworzyć w odtwarzaczu DVD. Oczywiście możesz odtwarzać swoje płyty w odtwarzaczu Blu-ray, ale tylko hardkorowi pierwsi użytkownicy kupią plik Odtwarzacz Blu-ray w tej chwili i hardkorowi wczesni użytkownicy znacznie częściej kupują SD1 w pierwszej kolejności miejsce!

Szczerze mówiąc, Panasonic nie był w stanie podać mi żadnych wskazówek dotyczących ceny na tym etapie, więc DX1 może być znacznie tańszy niż SD1. Ale nawet wtedy wolałbym zaoszczędzić dodatkowe na SD1. Możesz zmieścić około 40 minut normalnej jakości wideo HD na dwuwarstwowej płycie DVD, co ponownie sprawia, że ​​SD1 jest lepszą perspektywą - chociaż dyski są oczywiście tańsze niż karty SD.

Nie będę tu mówić o jakości obrazu, mimo że podczas pobytu na Lanzarote mam świetne nagrania. Panasonic powiedział mi, że aparaty, których używaliśmy, były nadal przedprodukcyjne, więc wolałbym się powstrzymać żadnych komentarzy na temat jakości wideo, dopóki nie będę miał próbki produkcji do przetestowania, co mam nadzieję, że nie będzie długo. Chociaż żaden model i tak nie będzie dostępny w sprzedaży detalicznej do marca 2007 roku.

Panasonic obiecał mi, że wkrótce pojawią się próbki testowe, więc w nadchodzących tygodniach sprawdź pełne recenzje zarówno HDC-SD1, jak i HDC-DX1. Jedno jest jednak pewne, jeśli mój czas z SD1 jest czymś, przez co Panasonic będzie miał trudności z odzyskaniem ode mnie próbki recenzji!