Recenzja ATI All-in-Wonder X1900

Seria All-in-Wonder firmy ATI to coś w rodzaju legendy na rynku grafiki PC. Od czasu wprowadzenia pierwszego All-in-Wonder pod koniec 1996 roku (opartego na 3D Rage II!) To stała się znana z oferowania uniwersalnej mieszanki grafiki o dużej mocy i multimediów w jednym garnek.

Oprócz najnowszego układu graficznego ATI, All-in-Wonder zawsze dodaje tuner TV i mnóstwo wejść i wyjść do podłączania i przechwytywania z różnych źródeł. Było to tak naprawdę prekursorem tego, co obecnie staje się powszechną praktyką - łączeniem mocy komputera z telewizorem.

W przeszłości zawsze upływało trochę czasu od wypuszczenia najnowszego chipsetu graficznego, zanim pojawił się również procesor graficzny. Jednak tym razem ATI szybko wyszło z pułapek, wypuszczając All-in-Wonder X1900 praktycznie w tym samym czasie, co dedykowana karta graficzna.

Jednak, jak zawsze, chip na karcie nie jest tak potężny, jak wersja samodzielna. Częstotliwości taktowania na XTX osiągnęły 650 MHz i 1550 MHz, a XT 625/1450 MHz. All-in-Wonder ma „tylko” 500/960 MHz. Dodatkowo zamiast 512 MB pamięci na pokładzie jest tylko 256 MB. To sprawia, że ​​karta jest nieco bardziej śmiertelna w bardzo wysokich rozdzielczościach, ale przy 48-pikselowym shaderze procesory i osiem shaderów wierzchołków pozostają niezmienione, więc jeśli chodzi o wydajność grafiki 3D, to wciąż jest bestia karty.

Te niższe częstotliwości taktowania są niezbędne, aby zmniejszyć moc cieplną, aby umożliwić niezawodne działanie dodatkowych obwodów na karcie, a także zaoszczędzić na kosztach tego, co już jest drogim produktem. To powiedziawszy, wygląda na to, że cena powinna wynosić około 300 funtów, co uczyniłoby go znacznie bardziej przystępnym cenowo niż XTX lub XT. Dostępność w Europie ma nastąpić w połowie lutego.

Zaletą niższych zegarów jest jednak to, że karta może być smukłym rozwiązaniem jednogniazdowym. Jednak karta jest dość długa i wynosi 247 mm, więc wyjmij taśmę mierniczą, zanim zaplanujesz zamontowanie jej w małym komputerze PC. Wentylator jest również stosunkowo cichy. Na potrzeby testów wymieniłem dwie karty GeForce 7800 GT na All-in-Wonder i czysto pod względem poziomu szumów różnica była namacalna.

Karta ma wrażenie wysokiej jakości, czując się bardzo solidnie ze złotym tylnym wspornikiem i małym złotym tunerem DVB-T. Z tyłu AIW musi zadowolić się pojedynczym podwójnym portem DVI, co oznacza, że ​​do karty będzie można podłączyć tylko jeden 30-calowy ekran Dell. No cóż. Dostarczony jest również adapter, który zamienia gniazdo DVI w wyjście komponentowe, które wraz ze wzrostem popularności telewizorów LCD i plazmowych staje się coraz bardziej istotne w Europie.

Drugi port DVI został pominięty, aby zrobić miejsce dla złączy TV i radia FM. Obok jest małe złącze do wpięcia kabla, na którym zawiesza się wyjścia SCART i VGA. Trzeci kabel podłącza się do klucza sprzętowego, który zawiera wejścia kompozytowe i S-Video oraz dwa wejścia audio RCA.

Obecność złącza SCART to dobra wiadomość dla tych w Europie, którzy chcą wyświetlać obraz na telewizorze CRT, podczas gdy wejścia oznaczają, że można podłączyć źródła analogowe, takie jak starsze kamery lub dekodery pudła.

Pomimo tego, że samodzielny układ ATI Theater 550 był dostępny od jakiegoś czasu, All-in-Wonder nadal jest zasilany przez starszą wersję Theater 200. Frustrujące jest myślenie, że najwyższej klasy urządzenie multimedialne ATI nie oferuje najlepszej jakości obrazu. Przynajmniej tuner jest cyfrowy, ale podczas testów zauważalna była ilość szumów na niektórych kanałach. Głównie jest to spowodowane niskimi przepływnościami używanymi przez Freeview, ale wyobrażam sobie, że 550 lepiej poradziłby sobie z jego wyczyszczeniem.

Jedną rzeczą, na którą zawsze zwracałem uwagę w przypadku kart ATI, jest to, że instalacja sterowników trwa długo, a jest jeszcze gorzej w przypadku kart AIW, które mają mnóstwo dodatkowych funkcji. Po zainstalowaniu i podłączeniu karty do punktu telewizyjnego przeszukanie wszystkich kanałów zajęło około dziesięciu minut, ale nie przed wyświetleniem BSOD. Jeśli to możliwe, zalecałbym instalację na nowej instalacji systemu Windows.

Na pulpicie jest domyślnie instalowany pasek skrótów, który zapewnia łącza do różnych odtwarzaczy TV, DVD, radia lub plików na komputerze. Funkcja biblioteki umożliwia szybkie wyszukiwanie nagranych treści i można je sortować według czasu lub tytułu.

Niestety, czcigodne oprogramowanie MultiMedia Center (MMC) firmy ATI nie zostało zaktualizowane od czasu pierwszego użycia, czyli w 1998 roku. Można nim jednak sterować za pomocą dołączonego pilota. Zaletą tego urządzenia w porównaniu z pilotem Windows Media Center jest to, że integruje ono podkładkę do przesuwania wskaźnika myszy, dzięki czemu można go używać w systemie Windows. Jest to również RF, podczas gdy MCE jest na podczerwień tylko w linii wzroku. Karta jest kompatybilna z MCE 2005 i jeśli poważnie myślisz o używaniu jej jako systemu multimedialnego, to MCE jest niewątpliwie lepszym systemem niż starzejący się interfejs ATI.

Gdy po raz pierwszy uruchomiłem MMC, wyświetlił się komunikat informujący, że DMA nie jest włączone na moim dysku twardym i może to obniżyć wydajność. Jednak nie napotkałem żadnych problemów i mogłem oglądać telewizję i mieć zawartość nagraną bezpośrednio na dysku twardym, dzięki czemu mogłem przewinąć do tyłu w dowolnym momencie, jak Sky + box.

Podczas przełączania kanałów odtwarzacz pokazuje rozdzielczość treści, która wynosi 576i w porównaniu z platformą Freeview. Jak wspomniałem wcześniej, jakość była rozsądna, ale monitor o wysokiej rozdzielczości pokaże szum na obrazie.

Jeśli chodzi o wydajność 3D, wykresy porównują, jak All-in-Wonder wypada obok pełnego na XTX, który testowaliśmy na dokładnie tym samym systemie - AMD Athlon FX-60 z 2 GB lub pamięcią RAM. Różnica jest dość znacząca. Posiadanie połowy pamięci jest zauważalne przy bardzo wysokiej rozdzielczości, przez co 2048 x 1536 jest niepraktyczne lub w przypadku F.E.A.R. - niemożliwy. Nawet przy 1600 x 1200 z 4x FSAA i 8x AF, AIW naprawdę walczy w Far Cry, zapewniając prawie połowę średniej liczby klatek na sekundę.

Patrząc na ogólne wyniki, jasne jest, że najlepszym miejscem dla tej karty jest 1280 x 1024, co nadal by się zgadzało czynią go idealnym partnerem dla 20-calowego monitora panoramicznego o rozdzielczości 1680 x 1050 lub telewizora HD o rozdzielczości 1280 x 768 rozkład. Jeśli myślisz o tym drugim przypadku, pamiętaj, że ta karta nie obsługuje HDCP, więc oglądanie Blu-ray lub HD-DVD przez to nie będzie możliwe.

Oprócz testów grałem też przez chwilę na karcie w Quake 4 i Need for Speed: Most Wanted, aby uzyskać bardziej subiektywne wyobrażenie o tym, jak to działa. Rozdzielczość 1280 x 1024 była rzeczywiście najlepsza w rozdzielczości. Jakość obrazu była doskonała i wydawała mi się nieco ostrzejsza i jaśniejsza niż karty NVIDIA, które były wcześniej w systemie.

Jeśli zastanawiałeś się, czy All-in-Wonder X1900 może być używany w konfiguracji CrossFire w celu poprawy wydajności, będziesz rozczarowany, gdy się o tym dowiesz nie jest to możliwe, ponieważ zarówno AIW, jak i karta główna CrossFire chcą być podstawową kartą graficzną, a kłótnia oznacza, że ​​po prostu nie będą ze sobą rozmawiać inny.

Inną ścieżką jest przetaktowywanie. Okazało się, że możemy znacznie zwiększyć rdzeń z 500 MHz do 575 MHz, ale pamięć ledwo drgała, zanim system się zawiesił. Było to rozczarowujące, ponieważ szybsza pamięć zapewnia większe korzyści z przetaktowywania. W związku z tym zaobserwowaliśmy wzrost tylko o kilka klatek na sekundę, pomimo ogromnego wzrostu taktowania rdzenia. To powiedziawszy, Half Life 2 przy 1600 x 1200 przeszedł z 61,0 do 67,3 klatek na sekundę.

All-in-Wonder jest więc, jak zawsze, imponującą bestią, ale muszę przyznać, że coraz bardziej staram się dostrzec w tym sens. W przypadku systemu multimedialnego znacznie korzystniejszy byłby podwójny tuner telewizyjny, a karty DVB są obecnie powszechnie dostępne. Wiele z nich oferuje również wejścia analogowe, które były głównym punktem sprzedaży All-in-Wonder. ATI zawiera zarówno Adobe Premier Elements 2.0, jak i Adobe Photoshop Elements 4.0, co jest świetne pakiet oprogramowania, ale nie zmienia to faktu, że obecnie treści wideo będą importowane za pośrednictwem DV.

MMC jest również raczej nieprzyjazny i wolałbym używać Windows Media Center. Poza tym, chociaż posiadanie telewizji i potężnych gier w jednym jest atrakcją, może to być utrudnione przez samą długość karty. A jeśli potrzebujesz dedykowanego systemu multimedialnego, nie preferujesz karty bez wentylatora, a zatem całkowicie cichej.

To wszystko oznacza, że ​​All-in-Wonder jest czymś dziwnym. Być może największą zaletą jest to, że ma dobrą wartość i prawdopodobnie będzie najtańszym sposobem wejścia w świat grafiki X1900. Ale nadal wolałbym mieć zwykły X1900 XT i kilka kart DVB.

"'Werdykt"'

Ta karta to wszystko, czego można oczekiwać od All-in-Wonder, ale w erze kamer DV i Microsoft Windows Media Center trudno jest postrzegać ją jako coś innego niż produkt niszowy.