Przegląd lustrzanek cyfrowych Canon EOS 450D

Rynek cyfrowych lustrzanek jednoobiektywowych jest bardzo konkurencyjny, z największą sprzedażą i największymi zyskami w zaciekłej rywalizacji w obszarze konsumenckim / podstawowym. Jeszcze do niedawna Canon, pierwsza firma, która w 2003 roku przekroczyła barierę poniżej 1000 funtów dzięki popularnemu modelowi EOS 300D, miała dominująca pozycja w sprzedaży lustrzanek cyfrowych z udziałem w rynku sięgającym 50 procent, po sukcesie modelu 300D z EOS 350D i 400D. Jednak utrzymywanie pozycji lidera w tak szybko zmieniającej się grze dotyczy zarówno marketingu i strategii, jak i tworzenia jakości produkty, aw ciągu ostatniego roku Canon był świadkiem, jak jego czołowi rywale Pentax, Olympus, Sony, a zwłaszcza Nikon. Nie chodzi o to, że rywale robią lepsze aparaty niż Canon, ale o to, że oferują odpowiednie produkty w odpowiednich cenach.

W kluczowym dla początkujących obszarze rynku Canon polegał na niesłabnącej popularności modelu EOS 400D, 10,1-megapikselowego modelu wprowadzonego na rynek prawie dwa lata temu i nadal dobrze się sprzedającego. Jednak 400D kosztuje około 400 funtów z obiektywem kitowym 18-55 mm, co zaczyna wyglądać na dużo pieniędzy jak na starzejący się model.

W międzyczasie Nikon przypuścił potrójny atak na sektor podstawowy, z 6.1 MP D40 wciąż dostępnym za około 280 funtów, nowy 10,2 MP D60 około 380 funtów i super D80 około 600 funtów. Sony kontynuuje zdobywanie większego udziału w rynku dzięki platformie Alpha A200, trochę okazyjnie za 270 funtów, w tym obiektyw i A350 z zaawansowanym systemem AF z podglądem na żywo i odchylanym monitorem za około 450 funtów. Pentax ma uszczelnienie odporne na warunki atmosferyczne K200D za około 450 funtów, podczas gdy Olympus jest również za łowcami okazji ze swoim doskonałym E-420 około 360 funtów. W obliczu takiej konkurencji Canon musi się martwić, że jego niegdyś dominująca pozycja na rynku nie wygląda na tak niepodważalną, jak kiedyś.

Na początku tego roku Canon ogłosił wprowadzenie na rynek nowej cyfrowej lustrzanki jednoobiektywowej dla konsumentów, EOS 450D. Wyposażony jest w nowy 12,2-megapikselowy czujnik CMOS, większy 3-calowy monitor z trybem Live View, dziewięciopunktowy system AF i zdjęcia seryjne z prędkością 3,5 kl./s. Zaskakująca może być cena, ponieważ EOS 450D kosztuje tylko około 440 funtów za korpus lub około 500 funtów z obiektywem ze stabilizacją obrazu 18-55 mm. Canon ogłosił później jeszcze nowszy aparat klasy podstawowej o niższej specyfikacji, EOS 1000D, który będziemy sprawdzać w przyszłym tygodniu, ale nawet ten model kosztuje obecnie około 500 funtów w przedsprzedaży. Czy firmie Canon grozi wycofanie się z jednego ze swoich głównych rynków?

EOS 450D to coś więcej niż tylko ulepszenie 400D. Chociaż ma wiele wspólnych komponentów i funkcji, takich jak światłomierz i mechanizm migawki, ma nowy DIGIC III, nowy dziewięciopunktowy, szerokokątny system AF z krzyżowym czujnikiem środkowym, a co ważniejsze, nowo zaprojektowany czujnik.

Pierwszą rzeczą, która uderza w 450D, jest to, jak mała i lekka jest. Mierzy 128,8 x 97,5 x 61,9 mm i waży około 475 g samego korpusu, jest nieco większy, ale o 35 g lżejszy niż EOS 400D. Jest także o 20 g lżejszy niż Nikon D60 i ponad 50 g lżejszy od Sony A200. Korpus aparatu jest plastikowy i niestety niewielka waga nadaje mu lekkości, co jest w dużej mierze nieuzasadnione faktyczną jakością wykonania. Plastik jest trochę cienki w niektórych miejscach, ale ogólnie aparat jest dość wytrzymały.

Mały korpus może być trochę problemem dla każdego, kto ma duże dłonie, ponieważ uchwyt jest również bardzo mały, z dość wąską szczeliną między nim a bokiem mocowania obiektywu. Jednak uchwyt jest pokryty teksturowaną gumą i jest bardzo bezpieczny i wyważony, a ustawienie elementów sterujących jest bardzo intuicyjne, szczególnie dla każdego, kto posiadał poprzednią lustrzankę cyfrową Canon. Na górze iz tyłu aparatu układ przycisków jest bardzo podobny do 400D, chociaż ekran jest większy oznaczało to, że niektóre zostały przeniesione, w tym zwolnienie miejsca na strzałce skierowanej w dół na padzie kierunkowym dla stylu obrazów przycisk.

Styl obrazów to nowa funkcja w 450D, zapewniająca szybkie i łatwe menu do dostosowywania przetwarzania obrazu, z siedmioma wstępnie ustawione i dwa zdefiniowane przez użytkownika ustawienia kontrastu, nasycenia, ostrości i odcienia kolorów, z szerokim zakresem kontroli dla każdego z nich parametr. Większość lustrzanek cyfrowych ma tego typu funkcję kontroli obrazu, ale Canon jest szczególnie dobrze zaprojektowany i bardzo łatwy w użyciu.

Wybór głównego trybu fotografowania odbywa się za pomocą dużego pokrętła na górnej płycie, z typowym wyborem programu, priorytetu przysłony i migawki oraz ręcznej ekspozycji jako tryb A-Dep, który automatycznie maksymalizuje głębię ostrości, oraz niewielki wybór programów tematycznych typu „wyceluj i zrób zdjęcie”, które będą dobrze znane w kompaktowych aparatach użytkowników. Czas otwarcia migawki i ustawienie przysłony są regulowane za pomocą pojedynczego pokrętła do wprowadzania danych, które znajduje się tuż nad przyciskiem migawki.

Tył korpusu aparatu jest zdominowany przez duży ekran monitora o przekątnej trzech cali i rozdzielczości 230 000 punktów. To wyjątkowo ładny ekran, o szerokim kącie widzenia i dobrym kontraście. To szczęście, ponieważ oczywiście główną sztuczką imprezową aparatu EOS 450D jest funkcja podglądu na żywo na monitorze. Nie jest to nowa innowacja, którą można było zobaczyć na kilku lustrzankach cyfrowych Olympus wiele miesięcy przed premierą 450D. Canon wyraźnie uznał to za nową funkcję „must have” i zaimplementował ją w swoim nowym aparacie. Jednak mam wrażenie, że został on nieco pospieszny, ponieważ jest raczej prymitywny, zwłaszcza w porównaniu do znacznie bardziej wyrafinowanego systemu podglądu na żywo w Alpha A350 firmy Sony.

Podgląd na żywo jest aktywowany przez naciśnięcie przycisku Ustaw na środku pada kierunkowego, który podnosi lustro refleksyjne do góry i aktywuje czujnik obrazu, zapewniając widok przez obiektyw na ekranie monitora. Niestety oznacza to, że główne czujniki autofokusa, które są zamontowane w torze wizjera, nie mogą być używane. Aby to skompensować, 450D ma dodatkowy system AF z detekcją kontrastu, ale jest bardzo powolny i niezbyt niezawodny, szczególnie w słabym świetle. To niestety oznacza, że ​​fotografowanie w trybie Live View jest naprawdę niepraktyczne, chyba że ostrość jest ustalona, ​​na przykład fotografowanie w studio z aparatem na statywie.

Model 450D jest również wyposażony w zintegrowany system czyszczenia czujnika, który wykorzystuje materiały antystatyczne i wibrującą warstwę filtra, aby strząsać cząsteczki kurzu. Wszyscy główni producenci lustrzanek cyfrowych mają podobne systemy i wydaje się, że Canon działa równie dobrze jak wszystkie inne. Podczas testowania aparatu nie zauważyłem żadnych problemów z zabrudzeniem sensora.

W przeciwieństwie do Sony, Pentax i Olympus, Canon nie używa stabilizacji obrazu zintegrowanej z korpusem, zamiast tego używa stabilizacji optycznej wbudowanej w większość swoich obiektywów. Można argumentować, że to sprawia, że ​​soczewki są cięższe i droższe, ale nie można zaprzeczyć, że jest to bardzo skuteczny system. Standardowy zestaw dla 450D zawiera obiektyw 18-55 mm f / 3,5-5,6 IS. Zauważyłem, że z pewną ostrożnością mogłem robić zdjęcia z ręki bez drgań przy bardzo niskich czasach otwarcia migawki, nawet tak niskich jak 1/8 sekundy.

Firma Canon zawsze zajmowała się ekstremalnie szybkimi prędkościami fotografowania w trybie ciągłym, a dla niektórych osób jest to główna zaleta w przypadku lustrzanek cyfrowych. Muszę przyznać, że rzadko używam trybu ciągłego, więc inne funkcje uważam za ważniejsze, jednak 450D nie zawiedzie tych, którzy odczuwają potrzebę szybkości. W trybie ciągłym może oddawać 3,5 strzału na sekundę, co nie jest na poziomie EOS 1D MkIII wciąż jest całkiem przyzwoity, pokonując Sony A350, Nikon D80 i Pentax K200D i dorównując Olympusowi E-420.

W trybie pojedynczego zdjęcia ultraszybki dziewięciopunktowy system AF i praktycznie zerowe opóźnienie migawki zapewniają wyjątkowo dobre działanie, a aparat może fotografować dosłownie tak szybko, jak można nacisnąć przycisk. Udało mi się oddać średnio dwa strzały na sekundę, czyli prawie tak szybko, jak niektórzy jego rywale w trybie ciągłym. Ta szybka operacja sprawia, że ​​idealnie nadaje się do fotografowania z odblaskiem, np. Amatorskich fotografii sportowych lub dzikiej przyrody.

Nic dziwnego, że wydajność w trybie Live View nie jest tak dobra, ponieważ zajmuje około dwóch sekund na zdjęcie, a większość zdjęć jest nieostra.

Ponieważ EOS 450D jest znacznie droższy niż jego główni rynkowi rywale, jak można się było spodziewać oferuje znaczną przewagę w jakości obrazu, chociaż nie można tego osiągnąć bez niektórych wysiłek. W domyślnym trybie JPEG zauważyłem, że aparat jest mniej więcej naświetlony, zwłaszcza w jasnym słońcu, które przy zachowaniu świateł sprawia, że ​​cienie są bardzo mętne. Jednak dzięki 14-bitowemu przetwarzaniu obrazu fotografowanie w trybie Raw pozwala na szeroki zakres ekspozycji korekta podczas przetwarzania końcowego, dzięki czemu kolory i szczegóły mogą pojawić się na zdjęciach, które wyglądają beznadziejnie jak JPEG.

Jak zwykle w przypadku lustrzanek cyfrowych z czujnikiem CMOS firmy Canon kontrola szumów jest wzorowa. Do 400 ISO prawie nie ma szumu, a zdjęcia przy 800 ISO - maksymalnym ustawieniu w trybie automatycznym - są również doskonale użyteczne. Zwiększenie go do 1600 ISO generuje trochę szumów, szczególnie w ciemniejszych obszarach, ale dzięki sposobowi, w jaki Canon stosuje redukcję szumów, wygląda bardzo podobnie do ziarnistości kliszy, co nie jest nieatrakcyjny.

Moje jedyne prawdziwe zastrzeżenie dotyczące jakości obrazu pochodzi nie z aparatu, ale z dostarczonego zestawu obiektywu. Canon produkuje jedne z najlepszych obiektywów do aparatów na świecie, ale to naprawdę nie jest jeden z nich. Cierpi na szczególnie złą aberrację chromatyczną przy ustawieniach szerokokątnych i szerokiej przysłony, a jego ogólny brak ostrości naprawdę powoduje, że aparat jest w dół.

EOS 450D nie konkuruje ceną z podstawowymi modelami innych producentów, więc musi pokonać je pod względem jakości obrazu i wydajności. Dlatego nie ma dla mnie sensu podkręcanie tego, co jest bardzo dobrym aparatem, przez połączenie go z niespełniającym standardów obiektywem. Takie postępowanie nadal nie sprawia, że ​​model 450D jest tańszy niż Nikon D60, a także ogranicza jego jedyną rzeczywistą przewagę nad konkurencją. Mimo to jestem pewien, że Canon wie, co robi o wiele lepiej niż ja.

"'Werdykt"'
Jeśli Canon EOS 450D ma być aparatem klasy podstawowej, będzie miał pewne problemy. Jest zbyt drogi i wymaga zbyt dużego wkładu użytkownika, aby w pełni wykorzystać wyjątkową jakość obrazu. Jednak może wygrać niewątpliwie znaczna liczba osób, które chcą dokonać aktualizacji z EOS 300D lub 350D, którzy mają już kilka obiektywów Canona, więc mogą kupić tylko korpus, unikając rozczarowującego zestawu obiektyw. Dla tych ludzi oferuje on wyjątkową wydajność, doskonałą jakość obrazu oraz użyteczny poziom kontroli i wszechstronności, który będzie dobrym postępem w stosunku do ich dotychczasowego aparatu. Jednak częściowo przydatny podgląd na żywo, większy ekran i niewielki wzrost rozdzielczości nie zapewniają wystarczającej przewagi nad EOS 400D, aby warto było dokonać tego ulepszenia.

(zdjęcie: EOS450Dspec)

Niestety ze względu na wadliwe działanie karty pamięci nie mam dzisiaj zwykłego wyboru zdjęć testowych ISO, ale mam to zdjęcie zrobione z czułością 800 ISO, trzymane z ręki z dokładnością do 1/5 sekundy. Zobacz poniżej przycięcie w 100-procentowym powiększeniu. Wszystkie pozostałe zdjęcia testowe mają wartość 100 ISO, chyba że zaznaczono inaczej.

—-

—-

Chociaż ruch tych aktorów jest naturalnie niewielki, szum na obrazie jest bardzo mały i prawie żaden w obszarach podświetlonych. EOS 450D działa wyjątkowo dobrze przy wysokich ustawieniach ISO.

—-

”Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć próbnych. Tutaj obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr został pobrany z oryginału Obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony poniżej, abyś mógł docenić całość jakość. Poniższe strony zawierają obrazy o zmienionym rozmiarze, aby można było ocenić ogólną ekspozycję. Osoby z połączeniem telefonicznym powinni zachować cierpliwość podczas pobierania stron. ”

—-

Oto moje zwykłe zdjęcie testowe frontu morskiego Sidmouth lustrzanką cyfrową do bezpośredniego porównania z innymi aparatami.

—-

Jak widać, jakość obrazu w aparacie EOS 450D jest wyjątkowo dobra. Właściwie nie sądzę, żeby Sidmouth kiedykolwiek wyglądał lepiej.

A tak poważnie, chociaż matryca i procesor obrazu aparatu EOS 450D rejestrują dużo kolorów i kontrastu, są one zawiedzione przez mniej niż gwiazdową ostrość obiektywu kitowego.

—-

To zdjęcie zostało zrobione przy 400 ISO, przy najkrótszym ustawieniu zoomu na kitowym obiektywie 18-55 mm i przysłonie f / 11.

—-

To jest kadr w pełnej rozdzielczości z prawego górnego rogu poprzedniego obrazu. Nie ma problemów z szumem, ale obiektyw ma pewną aberrację chromatyczną.

—-

Szerokie pole ostrości doskonale sprawdza się w przypadku obiektów poza środkiem kadru.

—-

„Ta strona zawiera obrazy o zmienionym rozmiarze, dzięki czemu można ocenić ogólną ekspozycję”.

—-

Jak zwykle odwzorowanie kolorów przez firmę Canon jest znakomite.

—-

W obrazach brakuje pewnego zakresu dynamiki w domyślnym trybie JPEG…

—-

… Jednak robienie zdjęć w trybie Raw i późniejsze modyfikowanie obrazów może wydobyć wiele niewidocznych szczegółów. To pochodzi z wersji CR2 Raw tego samego ujęcia, co powyżej.

—-

Pomiar ekspozycji jest zwykle bardzo dobry, ale ma tendencję do lekkiego niedoświetlenia w jasnym świetle słonecznym.

—-

Najwyraźniej ten facet reprezentuje udręczone sumienie winnego człowieka. Kolejne zdjęcie z ręki przy czułości 800 ISO, tym razem z dokładnością do 1/25 sekundy w ruchu.

—-

—-