Optoma HD50 - przegląd jakości obrazu

Optoma HD50: Jakość obrazu

Na początku nie polubiliśmy obrazu HD50 tak bardzo, jak się spodziewaliśmy. Kolory wyglądały na nieco niewyraźne i niezrównoważone, a niektóre odcienie - szczególnie żółte i zielone - były nieco dominujące i sprawiały, że odcienie skóry wyglądały na trochę chore. Ustawienie odniesienia zapewnia bardziej równomierną odpowiedź kolorów, ale uznaliśmy, że ten tryb jest nieco płaski i martwy, głównie dlatego, że podkreśla główną słabość obrazu HD50: nieco średni poziom czerni odpowiedź. Innymi słowy, popełnia powszechny błąd, próbując po prostu pracować zgodnie ze standardami branżowymi bez uwzględnienia mocnych i słabych stron własnego systemu obrazu.

Postępując zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi konfiguracji opisanymi w poprzedniej sekcji - być może na początku wykorzystaj ustawienie Kino punkt - skutkuje o wiele bardziej wciągającym doświadczeniem, gdy manipulujesz obrazem, aby wydobyć jego mocne strony lepszy. Pierwszą z tych mocnych stron jest jasność. Obrazy są naprawdę mocne i dynamiczne, z żywymi kolorami i pewnym stopniem prawdziwego kontrastu, który jest rzadkością na rynku projekcji budżetowych.

Manipulowanie narzędziami Brilliant i Pure Color - lub pełnym systemem zarządzania kolorami - nie usunęło całkowicie ziemistego wyglądu wspomnianych wcześniej kolorów. udaje Ci się uzyskać wygodną mieszankę bogatych, ale zbalansowanych nasycenia, w której czujesz się zaangażowany w obraz jako całość, zamiast zwracać uwagę tylko na niektóre jego części tego.

Bardzo przyjemnie wygląda również obsługa ruchu HD50. Nawet przy wyłączonym trybie Pure Motion ruch na ekranie wygląda czysto, ostro i naturalnie. Byliśmy również pod wrażeniem, że nie widzimy absolutnie żadnego śladu syczącego szumu na ruchomych odcieniach skóry, który nadal może być cechą projekcji pojedynczego chipa DLP.

Chociaż nie odczuwaliśmy potrzeby korzystania z technologii Pure Motion podczas oglądania filmów Blu-ray 24p, byliśmy pod wrażeniem, że silnik przetwarzania ruchu Optomy jest wystarczająco silny, aby być nadaje się do użytku z treściami sportowymi bez powodowania nadmiernego pojawiania się typowych problemów z przetwarzaniem ruchu, takich jak halo wokół poruszających się obiektów lub migotanie obszarów bardzo szybko ruch. Przynajmniej tak długo, jak używasz przetwarzania na jednym z jego stosunkowo łagodnych ustawień. W połączeniu z bogactwem kolorów i wysokim poziomem jasności - które dobrze sprawdzają się w pomieszczeniach, w których występuje niewielka ilość resztek światło otoczenia w nich - aby HD50 był szczególnie kuszącą propozycją dla fanów sportu, pomimo pozornego kina domowego skupiać.

Jednak największą niespodzianką w obrazach HD50 jest technologia Ultra Detail. To naprawdę działa dobrze. Włączenie go sprawia, że ​​masz wrażenie, że oglądany wcześniej obraz nie był odpowiednio wyostrzony. Ale to nie tylko stopień, w jakim system UltraDetail wyostrza obraz, który się wyróżnia; chodzi również o to, jak sprytnie to robi. Jest wystarczająco sprytny, aby dostrzec różnicę między szumem źródłowym a „rzeczywistą” zawartością obrazu, stosując swoje sposoby wyostrzania tylko do dobrych rzeczy. Oznacza to, że obraz wygląda ostrzej, nie wyglądając na dużo głośniej - przynajmniej jeśli trzymasz się domyślnego ustawienia UltraDetail (HD może powodować lekkie dzwonienie i syczenie).

Zagorzali puryści mogą odmówić korzystania z systemu UltraDetail na zasadzie, jak sądzimy, ale osobiście czuliśmy, że dał obrazom przyjemny „kopniak” we właściwym kierunku.

Jednym obszarem obrazu, w którym nie byliśmy w pełni zadowoleni z HD50, była odpowiedź poziomu czerni. Bo pomimo bardzo wychwalanego dynamicznego systemu kontrastu, który nieustannie dostosowuje kontrast obrazu, nie powodując rozpraszającego światła OTT zmiany poziomu, które mogą powodować takie systemy, nie zapewniają tak dużej głębi i intensywności poziomu czerni, jak bardzo chcielibyśmy widzieć, nawet £1000.

Z tego powodu ciemne sceny czasami wydają się być niezrównoważone i wyciszone - chociaż HD50 generalnie radzi sobie dobrze, jeśli chodzi o szczegóły cieni.

Czasami dostrzegaliśmy również ślady efektu tęczy na HD50, w postaci prawie podprogowych pasków czerwieni, zieleni i błękitu na bardzo jasnych obszarach, gdy znajdują się one obok bardzo ciemnych. Dlatego warto przed zakupem zademonstrować HD50, jeśli to możliwe, ponieważ niektórzy ludzie są wyjątkowo podatni na efekt tęczy. Chociaż z obiektywnej perspektywy, poziom tęczy jest w rzeczywistości dość ograniczony jak na tak jasny projektor DLP.

Ostatnią drobną wadą, którą zauważyliśmy, było przycinanie w bardzo jasnych obszarach. Podczas ujęcia w ostatnim filmie o Harrym Potterze, w którym smok ucieka z Gringotta i leci nad dachami, obszary zdjęcie, na którym słońce przebija się przez chmury, wygląda trochę zbyt biało - bardziej jak wyrwane z niego dziury niż naturalne części to. Ale większość ludzi prawdopodobnie nie zauważy tego wycinka, zwłaszcza że rodzaj zawartości obrazu, który go ujawnia, jest dość rzadki.