Recenzja nVidia GeForce GTX 295

W ciągu ostatnich kilku lat w branży komponentów komputerowych pojawił się trend, a Intel i nVidia rządziły odpowiednio pod względem wydajności procesora i karty graficznej. W międzyczasie AMD/ATI przeszło trochę trudny okres, ale ostatnio wróciło z niektórymi mocnymi stronami konkurencyjne cenowo produkty, które, choć być może nie najszybsze, okazały się opłacalną inwestycją niemniej jednak.

Jedynym wyjątkiem od tej reguły był jednak ATI Radeon HD 4870 X2 karta graficzna, która faktycznie okazała się co najmniej równa i ogólnie szybsza niż najwyższa wówczas karta nVidii, GTX 280. Oczywistym problemem dla ATI było to, że musiało już połączyć dwa układy graficzne na jednej płycie, aby uzyskać wymaganą wydajność konkurować z pojedynczym układem GTX 280, co nasuwało pytanie: „Gdyby nVidia umieściła dwa układy GTX 280 na jednej karcie, czy nie byłoby to szybciej?". Cóż, dzisiaj właśnie tego się dowiemy.

Oficjalnie zaprezentowany wczoraj na CES, GTX 295 to najnowsza karta graficzna nVidia z najwyższej półki i, jak sugeruje ta preambuła, jest wykorzystuje dwa chipy GTX 280 współpracujące ze sobą na jednej karcie (tak jak SLI, ale na jednej karcie), aby teoretycznie rozdawać konkurencji własną przysłowiowe. W rzeczywistości GTX 295 to nie całkiem dwie w pełni rozwinięte GTX 280, ponieważ taktowanie obu układów zostało obniżone do tego samego, co w GTX 260. Zasadniczo dwa rdzenie działają z częstotliwością 576 MHz z zegarem modułu cieniującego ustawionym na 1242 MHz. Szybkość pamięci również została zmniejszona do 1998 MHz.

Oprócz tych redukcji prędkości innym sekretem umożliwiającym istnienie GTX 295 (i nie gotowaniu się na śmierć) jest kurczenie się procesu produkcyjnego. Normalny GTX 280 został wyprodukowany w procesie 65 nm, ale chipy zastosowane w GTX 295 wykorzystują mniejszy proces 55 nm. Ta pozornie niewielka redukcja ma duży skumulowany wpływ na ogólną moc i moc grzewczą układu, dzięki czemu nVidia może zmieścić tę samą moc obliczeniową w mniejszej obudowie termicznej, niż byłoby to możliwe w innym przypadku.

Sama karta ma radykalnie inne podejście do „dwóch żetonów na jednej płycie” ATi. Zamiast tego nVidia zasadniczo tworzy dwie kompletne karty graficzne w odbiciu lustrzanym – z główną grafiką Układy procesora (GPU) skierowane do siebie, a następnie układa je razem za pomocą smacznego wentylatora HeatSink (HSF) Nadzienie.

Cóż, właściwie tosty może być lepszym słowem do opisania tego, ponieważ pomimo zmian w produkcji i szybkości zegara, które wprowadziła nVidia, jest to wciąż jedna gorąca karta. Nie gorętszy niż większość innych wysokiej klasy kart, pamiętaj, po prostu bardzo, bardzo gorący, więc uważaj na palce!

Powietrze jest zasysane z otworów po obu stronach kart i przepuszczane przez szereg ukośnych żeber biegnących przez środek karty. Połowa z nich prowadzi do szczeliny biegnącej wzdłuż górnej części karty, podczas gdy druga połowa jest skierowana w stronę zestawu otworów na drugiej płycie wnęki rozszerzeń.

Ten projekt budzi odwieczne obawy, że ciepło jest pompowane z powrotem do obudowy, a nie prosto z tyłu, co może prowadzić do przegrzania. Jednak gdy używasz karty, która pompuje tyle ciepła, co ta, jej moc cieplna wynosi 289W – po prostu musisz pogodzić się z tym, że Twoja obudowa będzie musiała być dobrze wentylowana, więc Ciebie to nie powinno dotyczyć dużo.

Pomimo znacznego ciepła wentylator GTX 295 jest dość cichy. Jednak zauważalny delikatny świst, nawet gdy karta jest na biegu jałowym, więc nie jest cicha i gdy jest pełna słychać osobliwy, trzepoczący dźwięk, który początkowo myślałem, że może być spowodowany uderzaniem płetwami w coś wewnątrz karta. Po pożyczeniu drugiej karty i potwierdzeniu, że jest to coś, co zrobiły obie karty, doszedłem do wniosku, że tak? to tylko objaw aerodynamiki mechanizmu chłodzącego i nie powinno się o nic martwić o.

Warto również zauważyć, że duży rywal GTX 295, ATI HD 4870 X2, ma zauważalny hałas w stanie spoczynku i nieco głośniejszy szum przy pełnej skórze, ale brakuje mu lekkiego efektu trzepotania. Zasadniczo nie można powiedzieć, czy jest lepiej, czy gorzej, ale podobnie jak w przypadku emisji ciepła, hałas jest po prostu czymś, co musisz zaakceptować podczas korzystania z tak potężnej karty.

Konfiguracja wyjściowa GTX 295 różni się nieco od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Zamiast dwóch podwójnych portów DVI i wieloformatowego analogowego wyjścia wideo nadal mamy dwa podwójne gniazda DVI, ale teraz towarzyszy im port HDMI. Chociaż niektórzy ludzie mogą narzekać na brak wyjść analogowych, uważamy, że wszystkie te połączenia już dawno miały swój dzień i prawdopodobnie już dawno powinni byli pójść drogą dodo. Oczywiście porty DVI nadal obsługują połączenie VGA za pomocą klucza sprzętowego DVI-VGA, co w przypadku tego ASUS ENGTX295, który nam zapewniono z, jest dostarczany w pudełku wraz z zasilaczem dual-Molex na sześciopinowy PCI-Express i dual-six-pin PCI-Express na ośmiopinowy PCI-Express adapter.

Asus zawiera również kod, dzięki któremu możesz zaoszczędzić 10 procent na wybranych grach, których pełne szczegóły znajdziesz na stronie Strona internetowa strefy n. Ostatnim dodatkiem, jaki otrzymujesz z tą konkretną kartą, jest zgrabny mały skórzany portfel na 12 płyt CD.

Nic dziwnego, że ta karta wymaga zarówno sześcio-, jak i ośmio-stykowego zasilacza PCI-Express, więc do jej uruchomienia potrzebujesz mocnego nowoczesnego zasilacza – pomimo włączenia zasilaczy w pudełku, nadal będziesz potrzebować zasilacza z sześciostykowym i ośmiostykowym lub trzema sześciostykowymi połączeniami i maksymalną mocą co najmniej 680W.

Oczywiście, jeśli chcesz skorzystać z połączenia SLI, które znajduje się na górze karty, nadal będziesz potrzebować jeszcze większego zasilacza. Jestem jednak pewien, że jeśli rozważasz wydanie najlepszej części 800 funtów na dwie z tych kart, aby uruchomić system quad-SLI, nie będziesz miał nic przeciwko wydaniu dodatkowych kilkuset na nowy zasilacz.

Wszystkie nasze testy wykorzystują różne ręczne przebiegi i zautomatyzowane prezentacje czasowe, ale niezależnie od używanej metody testowej monitorujemy wszystkie testy, aby zapewnić spójność wydajności. Odnotujemy to w przypadku fałszywych wyników lub spadków wydajności. Wykonujemy również wiele przeglądów, a następnie bierzemy z nich średnią i zgłaszamy tę liczbę. Konfiguracja testu wygląda następująco:

„Wspólne elementy systemu”

* Intel Core 2 Quad QX9770
* Asus P5E3
* 2 GB Corsair TWIN3X2048-1333C9 DDR3
* 150 GB Western Digital Raptor
* Microsoft Windows Vista Home Premium 32-bitowy

„Przetestowane karty”
* nVidia GeForce GTX 295
* nVidia GeForce GTX 280
* nVidia GeForce GTX 260
* ATI HD 4870 X2
* ATI HD 4870

„Kierowcy”
* nVIdia GTX 295: Forceware 181,20
* Inne serie nVidia GTX 2×0: Forceware 174,74
* Seria nVidia 9×00: Forceware 175,19
* ATI Radeon HD 4870 X2: katalizator 8.10

„Przetestowane gry”
* Kryzys
* Wrogie terytorium: Quake Wars
* Call of Duty 4
* Counter-Strike: Źródło

Uwagi:

* Nasza kopia Race Driver: GRID uległa uszkodzeniu podczas testów i nie byliśmy w stanie uzyskać kolejnej kopii na czas, więc ta gra została pominięta w naszych testach.

Chociaż nie odniósł wielkiego sukcesu komercyjnego, a jego rozgrywka jest daleka od rewolucyjnej, wierność graficzna kryzys wciąż nie ma sobie równych i jako taki nadal jest ostatecznym testem dla karty graficznej. Mnóstwo dynamicznego listowia, falistych pasm górskich, jasnoniebieskich mórz i wielkich eksplozji, ta gra ma wszystko, czego można sobie życzyć, a nawet więcej.

Testujemy przy użyciu 32-bitowej wersji gry załatanej do wersji 1.1 i działającej w trybie DirectX 10. Korzystamy z niestandardowego timedemo, które zostało zaczerpnięte z pierwszych chwil na początku gry, wędrując po plaży. Co zaskakujące, biorąc pod uwagę klaustrofobiczną scenerię i bogate graficznie środowisko, stwierdziliśmy, że każda liczba klatek na sekundę powyżej 30 klatek na sekundę jest wystarczająca do grania w tę grę.

Wszystkie ustawienia w grze są ustawione na wysokie dla naszych przebiegów testowych i testujemy zarówno z 0xAA, jak i 4xAA. Antyaliasing przezroczystości jest również ręcznie włączany przez sterownik, chociaż jest to oczywiście włączone tylko wtedy, gdy w grze używane jest normalne AA.

W końcowym przejściu tej gry było oczywiste, że GTX 295 napotkał jakąś nieprzewidzianą barierę wydajności, ponieważ wszystkie inne wyniki sugerują, że powinien był pokonać HD 4870 X2. Jesteśmy przekonani, że jest to problem z przepustowością pamięci ze względu na stosunkowo wolną pamięć GTX 295 (to w zasadzie prawie o połowę mniej niż w HD 4870 X2), co pozbawia GPU danych i powoduje spowolnienie na dół. Na szczęście nie był to trend, który utrzymał się w naszych innych grach, ale szczerze mówiąc, może to wynikać z tego, że już trochę się zaciągają i nie obciążają w pełni karty. To jest coś, co naprawimy w nadchodzących tygodniach, kiedy zmienimy naszą procedurę testową. Na razie jednak jasne jest, że GTX 295 jest najlepszą kartą, chyba że jest używana w szalonych rozdzielczościach.

Wrogie terytorium: Quake Wars odróżnia się od wszystkich innych naszych testów, używając otwartego API OpenGL zamiast DirectX firmy Microsoft. To drużynowa strzelanka pierwszoosobowa osadzona w dystopijnym scenariuszu przyszłej wojny. Jako gracz możesz wybierać spośród ogromnej gamy typów postaci i stylów gry, a także całej gamy pojazdów. Bitwy mogą obejmować ogromne obszary otwartej przestrzeni i angażować ogromną liczbę uczestników. Podsumowując, to raj dla wielu graczy.

Testujemy na 32-bitowej wersji gry, która została załatana do wersji 1.4. Używamy niestandardowego timedemo z poziomu Doliny, który naszym zdaniem jest tak intensywny graficznie, jak gra. Uważamy, że w tej grze wymagana jest co najmniej 50 klatek na sekundę, ponieważ wymaga tego intensywna akcja dla wielu graczy i szybki ruch myszy.

Wszystkie ustawienia w grze są ustawione na maksimum i testujemy z 0xAA 0xAF, 2xAA 4xAF i 4xAA 8xAA. Antyaliasing przezroczystości jest również ręcznie włączany przez sterownik, chociaż jest to oczywiście włączone tylko wtedy, gdy w grze używane jest normalne AA.

Tak jak w przypadku kilku starszych gier, na które patrzymy, przewaga GTX 295 jest widoczna dopiero przy rozdzielczości 2560 x 1600, a wtedy różnica jest dość zdumiewająca.

Call of Duty 4 musi być jedną z naszych ulubionych gier zeszłego roku. To unowocześniło markę Call of Duty i udowodniło, że strzelanki FPS nie muszą mieć najlepszej grafiki ani najdłuższego czasu gry. To tylko osiem godzin czystego przypływu adrenaliny, który nieustannie trzymał cię na krawędzi.

Testujemy na 32-bitowej wersji gry załatanej do wersji 1.4. FRAPS służy do rejestrowania liczby klatek na sekundę, podczas gdy ręcznie przechodzimy przez krótki odcinek drugiego poziomu gry. Uważamy, że liczba klatek na sekundę na poziomie 30 klatek na sekundę jest w zupełności wystarczająca, ponieważ chociaż atmosfera jest intensywna, rozgrywka jest słabsza – nie opiera się na szybkich reakcjach i szybkim ruchu.

Wszystkie ustawienia w grze są ustawione na maksimum i testujemy z 0xAA i 4xAF. Antyaliasing przezroczystości jest również ręcznie włączany przez sterownik, chociaż jest to oczywiście włączone tylko wtedy, gdy w grze używane jest normalne AA.

Co zaskakujące, widzimy, że GTX 295 zajmuje znaczną przewagę od samego początku w tej grze. Jednak wykresy są początkowo trochę mylące, ponieważ GTX 295 jest tak szybki, że zniekształca prawdziwy obraz. Jeśli przyjrzysz się jeszcze raz, zauważysz, że wszystkie karty pozostają dobrze i naprawdę grywalne nawet przy najwyższych testowanych ustawieniach więc tak, będziesz mieć najszybszą kartę, jeśli dostaniesz GTX 295, ale niekoniecznie przyniesie ci to zauważalną korzyść gra. To powiedziawszy, zawsze możesz nieco podkręcić wygładzanie, a różnica stanie się bardziej widoczna.

O czym możemy powiedzieć Counter-Strike: Źródło to nie zostało już powiedziane wcześniej? Jest to po prostu punkt odniesienia dla drużynowych strzelanek online, a cztery lata po premierze nadal jest jedną z najpopularniejszych gier w swoim gatunku. W przeciwieństwie do Enemy Territory: Quake Wars, skupia się na małych środowiskach i niezwykle intensywnych bitwach na małą skalę, w których zabija się jednym strzałem na porządku dziennym. Jeśli chcesz przetestować wszystkie elementy swoich umiejętności w strzelaniu z perspektywy pierwszej osoby za jednym razem, jest to gra, w której możesz to zrobić.

Testujemy na 32-bitowej wersji gry, korzystając z niestandardowego timedemo wykonanego podczas gry z botami na mapie cs_militia. Zawiera dużą ilość roślinności, więc antyaliasing przezroczystości ma znaczący wpływ na jakość obrazu i wydajność i jest ogólnie jedną z najbardziej intensywnych graficznie dostępnych map. Uważamy, że w przypadku poważnych gier wymagana jest liczba klatek na sekundę wynosząca co najmniej 60 klatek na sekundę, ponieważ ta gra w dużej mierze opiera się na szybkich, dokładnych reakcjach, których po prostu nie można zakłócić pominiętymi klatkami.

Wszystkie ustawienia w grze są ustawione na maksimum i testujemy z 0xAA 0xAF, 2xAA 4xAF i 4xAA 8xAA. Antyaliasing przezroczystości jest również ręcznie włączany przez sterownik, chociaż jest to oczywiście włączone tylko wtedy, gdy w grze używane jest normalne AA.

Counter-Strike: Source zawsze faworyzował karty ATI i tutaj jest to dość wyraźnie podkreślone. Pod każdym względem GTX 295 powinien przynajmniej dorównać HD 4870 X2, ale konsekwentnie pozostaje w tyle. Jest to jednak tak stara gra, że ​​podobnie jak w przypadku CoD4, względna wydajność jest trochę nieistotna, ponieważ wszystkie radzą sobie tak dobrze.

Być może jedynym obszarem, w którym AMD/ATI mogło mieć nadzieję, że jego HD 4870 X2 nadal będzie się sprawdzał, będzie zużycie energii, co było ostatnio mocnym punktem. Jednak dzięki przejściu na proces produkcyjny 55 nm i odrobinie ulepszeń nVidia przebiła nawet tutaj ATi.

Chociaż moc w stanie bezczynności to dużo, pod obciążeniem GTX 295 zużywa znacznie mniej energii niż HD 4870 X2. W pojedynkę jest to dobre, ale biorąc pod uwagę przewagę wydajności, którą otrzymujesz, GTX 295 jest bardzo wyraźnym zwycięzcą.

Tak więc GTX 295 jest najszybszą kartą graficzną na świecie i zużywa mniej energii niż konkurencja. Wydawałoby się to wtedy pewnym biletem na ogień do ziemi rekomendacji. Cóż, tak, spodziewaj się, że trzeba wziąć pod uwagę cenę, a nawet z konkretną kartą Asus, na którą patrzę, nadejdzie trochę tańszy niż większość GTX 295, nadal kosztuje aż 450 funtów, co jest dość oszałamiającą kwotą pieniądze. Jednak cena HD 4870 X2 faktycznie wzrosła, odkąd go sprawdziliśmy i kiedy robisz szorstką cenę / wydajność porównanie zobaczysz, że przynajmniej w testowanych przez nas grach, GTX 295 uśrednia się pod względem zapewniania większej wydajności Twoje pieniądze. Więc z tych dwóch, jest to jasny wybór, do którego należy się udać. To powiedziawszy, nadal powiedzielibyśmy, że oba są trochę za drogie, aby kiedykolwiek je polecić.

"'Werdykt"'

nVidia celowała w koronę wydajności w grach dzięki GTX 295 i na pewno się to udało, chociaż niektóre jej zwycięstwa były skromne. Co jednak najważniejsze, nVidia odzyskała również koronę ceny do wydajności, dzięki czemu jest to oczywisty wybór ultra wysokiej klasy karty graficznej – zakładając, że kiedykolwiek rozważysz wydanie 450 funtów na kartę graficzną.

Zaufany wynik