Recenzja Fujifilm FinePix A700

Każdemu, kto jest zapalonym fotografem i gadżeciarzem, takim jak ja, recenzowanie aparatów cyfrowych musi wydawać się idealną pracą. Mogę bawić się wszystkimi najnowszymi zabawkami, czasami zanim pojawią się w sklepach, godziny są na tyle elastyczne, że mogę wyjść i robić zdjęcia, kiedy tylko chcę, a do pracy przychodzę od Dom. Na papierze przynajmniej brzmi to jak raj.

Dla pewności, że jest bardzo fajny i nie zamieniłbym pracy z nikim poza masażystką Angeliny Jolie, ale w niektóre tygodnie to po prostu jest do bani. W tej chwili leje deszcz, na dworze ciemno, wietrznie i mroźno, ale muszę wyjść i spróbować zrobić kilka przyzwoitych zdjęć dzisiejszym aparatem, Fuji A700, podczas gdy każdy, kto ma odrobinę zdrowego rozsądku, zostałby w domu z włączonym centralnym ogrzewaniem, wypił filiżankę gorącej herbaty i zwinąłby się przed TELEWIZJA.

Pogarsza się. Po zrobieniu zdjęć i rozmrożeniu palców muszę usiąść i napisać o tym 1000 słów. To może nie brzmieć jak poważny problem, ale nie widziałeś tego aparatu. Przyjmuje koncepcję prostego „wyceluj i strzelaj” i wybiega z nim z budynku. Gdyby to było prostsze, zamiast robić zdjęcia, tryskałaby wodą. Czy ktoś zauważyłby, gdybym napisał tylko 200 słów na ten temat, a potem wypełnił resztę miejsca żarówkami? "(TAk; teraz zajmij się tym – red)”

Wprowadzony na rynek we wrześniu zeszłego roku model A700 jest najpotężniejszym z czterech modeli z serii A kompaktowych aparatów Fujifilm typu point-and-shoot. Posiada obiektyw z 3-krotnym zoomem, monitor LCD 2,4 cala o rozdzielczości 112 tys. pikseli, maksymalną czułość 400 ISO i matrycę Super CCD HR o rozdzielczości 7,3 megapiksela 1/1,6 cala. Jest to ściśle budżetowy aparat, który obecnie kosztuje około 110 funtów, chociaż niektóre sklepy internetowe sprzedają go już za 95 funtów.

Nie ma wielu aparatów, które mogą konkurować z A700 pod względem ceny za złotówkę. Najbliższymi konkurentami są prawdopodobnie Olympus FE-170 za 95 funtów, Sony DSC-S600 lub Pentax Optio E-20 za około 100 funtów, chociaż wszystkie te aparaty mają tylko sześć megapikseli.

Pomimo niskiej ceny, kilka narożników zostało wyciętych pod względem jakości wykonania lub wykończenia. A700 ma częściowo metalową, częściowo plastikową obudowę w matowym srebrnym kolorze, która nie pokazuje śladów palców, z kilkoma błyszczącymi chromowanymi częściami, które to robią, ale jest dobrze wykonana i wydaje się solidna i wytrzymała. Mierzący 93 x 60 x 30 mm nie jest to szczególnie mały aparat i waży około 190 g w tym dwie baterie AA też nie są zbyt lekkie, więc tak naprawdę nie jest to jedna do noszenia w koszuli kieszeń. Jednak obiektyw ma automatyczną osłonę i składa się równo z korpusem, a minimalne elementy sterujące są gładko zaokrąglone, dzięki czemu będzie wygodnie mieszkać w kieszeni płaszcza lub torebce.

Tylko upewnij się, że nie masz tam zbyt dużo kłaczków z kieszeni, ponieważ USB, zasilanie adapter i gniazda A/V z boku aparatu są odsłonięte, przez co są podatne na kurz i brud.

Przy tak prostej specyfikacji sterowanie jest oczywiście mocno ograniczone. Jednak to nie usprawiedliwia okropnego połączenia zoomu i sterowania nawigacją w menu, czegoś, co miałem nadzieję, że Fuji porzucił kilka lat temu. Dźwignia zoomu to nic innego jak przełącznik kołyskowy, a działanie zoomu odbywa się w dziewięciu krokach od szerokiego do teleobiektywu. Lewy i prawy element sterujący po obu stronach sterują trybami makro i lampy błyskowej, ale lewy (makro) jest niezgrabnie ustawiony w stosunku do otoczenia monitora i trudno go nacisnąć.

Nic dziwnego, że w przypadku tak niedrogiego aparatu A700 nie jest pełen funkcji. Nawet w ironicznie nazwanym trybie „ręcznym” opcje menu składają się tylko z trybu fotografowania (pełna automatyka, portret, krajobraz, punktowy lub nocny), jakość obrazu (6 opcji), samowyzwalacz (10 lub 2 s), ISO (100-400), kompensacja ekspozycji i biel balansować. W trybie automatycznym wybór ten jest jeszcze bardziej ograniczony, ponieważ balans bieli i kompensacja ekspozycji nie są dostępne. Dostępny jest zwykły wybór trybów lampy błyskowej, z redukcją efektu czerwonych oczu i wolną synchronizacją do fotografowania w nocy, oraz nieco słabym trybem makrofokusa z zakresem 10 cm przy szerokim kącie. Tryb filmowy jest wyjątkowo słaby, oferując maksymalnie 320 x 240 pikseli przy powolnych i gwałtownych 10 klatkach na sekundę, z dźwiękiem mono.

W trybie odtwarzania dostępne są pewne ograniczone opcje edycji obrazu, w tym przycinanie, notatki głosowe i drukowanie DPOF oraz możliwość przeglądania zdjęć jako pokazu slajdów, ale to prawie wszystko. Aby być uczciwym, ta specyfikacja wystarczy, aby poradzić sobie z większością codziennych, casualowych fotografii, ale tak naprawdę jest to absolutne minimum.

Wydajność jest również godna uwagi ze względu na jej brak. Aparat potrzebuje czterech sekund na powolne uruchomienie, a kolejne trzy na ponowne wyłączenie. Nie ma trybu zdjęć seryjnych, ale oddając pojedyncze strzały w maksymalnej rozdzielczości, może obsłużyć tylko jeden strzał na cztery sekundy, co jest naprawdę bardzo powolne. Odtwarzanie obrazów jest również wolne, a przejście z jednego obrazu do drugiego zajmuje około dwóch sekund.

System autofokusa nie wygra żadnych wyścigów, ale nie jest zbyt wolny, skupiając się w dobrym świetle w około sekundę. Trochę spowalnia w słabym świetle, ale zwykle znajdzie ostrość w ciągu dwóch sekund, nawet w pokoju oświetlonym świecami. Jednak przy nieco niższych poziomach oświetlenia całkowicie się poddaje. Nie ma wspomagania AF, więc ustawianie ostrości w ciemności nie wchodzi w grę.

Jednym z problemów jest żywotność baterii. A700 wykorzystuje dwie baterie AA, więc rzeczywista wydajność będzie się różnić w zależności od marki i typu używanego, ale przy użyciu Akumulatory Ni-MH 2100 mAh Udało mi się zrobić tylko około 50 zdjęć na świeżym ładowaniu, więc musisz trochę spakować części zamienne.

Na szczęście brak funkcji czy wydajności rekompensuje przyzwoita jakość obrazu. Obiektyw Fujinon zapewnia dobrą ostrość od krawędzi do krawędzi, chociaż ma nierówną dystorsję beczkową przy szerokim kącie. Czujnik HR o rozdzielczości 7,3 megapiksela zapewnia dobry poziom szczegółowości, mniej więcej taki sam jak inne aparaty o podobnej mocy, które ostatnio testowałem. Trochę brakuje kontrastu w moich zdjęciach testowych, ale jak już wspomniałem, zostały wykonane w bardzo deszczowy i pochmurny dzień, wyniki w dobrym świetle z pewnością będą lepsze. Odwzorowanie kolorów również było nieco przytłumione, choć prawdopodobnie z tego samego powodu.

Wbudowana lampa błyskowa zapewniała dobre kolory i pokrycie oraz była dobrze zmierzona. Przy podanym maksymalnym zasięgu 3,8 metra jest wystarczająco mocny w większości sytuacji towarzyskich.

Przy zakresie ISO wynoszącym tylko 100-400 szum nie powinien stanowić większego problemu, a zdjęcia ISO 100 są bardzo gładkie z dobrymi szczegółami i kontrastem. Jednak zdjęcia ISO 400 wykazały znaczną ilość plamek, chociaż nie na tyle, aby zepsuć zdjęcie.

"'Werdykt"'

FinePix A700 jest tak ubogi w funkcje i wydajność, że trudno uwierzyć, że pochodzi od tej samej firmy, która produkuje F31fd i S9600. Jak na tanie lucjan, nie jest tak źle. Jest dobrze wykonany, niezwykle łatwy w użyciu i jest w stanie dawać całkiem dobre wyniki w normalnych warunkach. Jednak brak ostrości przy słabym oświetleniu, fatalny tryb filmowania i niska maksymalna czułość to utrudnienia.

—-

„Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć testowych. W tym przypadku obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr z oryginału obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, abyś mógł docenić całość jakość.

Pełnowymiarowe wersje niektórych z poniższych obrazów można pobrać w nowym oknie, klikając przykładowe ujęcia, jak wskazano. Należy jednak pamiętać, że średni rozmiar pliku wynosi ponad 3,5 MB, więc osoby korzystające z wolnych połączeń będą odczuwać pewne opóźnienia”.

—-

—-

1/60, f/3.2, ISO 100
Przy minimalnym ustawieniu czułości ISO obraz jest czysty i ostry z niezłym poziomem szczegółowości, choć trochę brakuje mu kontrastu, prawdopodobnie ze względu na przerażającą pogodę.

—-

1/140, f/3.2, ISO 200
Przy 200 ISO widoczny jest niewielki szum obrazu, ale ogólna jakość obrazu jest nadal dobra, praktycznie bez utraty szczegółów.

—-

1/280, f/3.2, ISO 400
Przy maksymalnym ustawieniu ISO 400, widoczne są szumy obrazu we wszystkich obszarach oprócz najjaśniejszych, niektóre plamki kolorów, a niektóre drobne szczegóły zniknęły we mgle.

—-

„Na następnych kilku stronach przedstawiono szereg zdjęć testowych. W tym przypadku obraz w pełnym rozmiarze został zmniejszony ze względu na przepustowość, a kadr z oryginału obraz w pełnej rozdzielczości został umieszczony pod nim, abyś mógł docenić całość jakość. Kolejne strony zawierają obrazy o zmienionym rozmiarze, dzięki czemu można ocenić ogólną ekspozycję. Osoby korzystające z połączenia dial-up prosimy o cierpliwość podczas pobierania stron.

Pełnowymiarowe wersje niektórych z poniższych obrazów można pobrać w nowym oknie, klikając przykładowe ujęcia, jak wskazano. Należy jednak pamiętać, że średni rozmiar pliku wynosi ponad 3,5 MB, więc osoby korzystające z wolnych połączeń będą odczuwać pewne opóźnienia”.

—-

To standardowe ujęcie, którego używam do porównywania szczegółów. Zobacz poniżej kadrowanie w pełnym rozmiarze lub kliknij obraz, aby pobrać oryginalną wersję.

—-

Dla tych z was, którzy mają wolne połączenia, oto 100-procentowe przycięcie środka powyższego obrazu, dzięki czemu można zobaczyć poziom szczegółowości. Jest mniej więcej taki sam jak większość ostatnich testowanych przeze mnie kompaktów 6MP.

—-

Obiektyw A700 wytwarza bardzo dziwnie ukształtowane zniekształcenia w najszerszym ustawieniu.

—-

Ostrość rogów jest całkiem dobra jak na budżetowy aparat, z minimalną aberracją chromatyczną.

—-

”Ta strona składa się z obrazów o zmienionym rozmiarze, dzięki czemu można ocenić ogólną ekspozycję.

Pełnowymiarowe wersje niektórych z poniższych obrazów można pobrać w nowym oknie, klikając przykładowe ujęcia, jak wskazano. Należy jednak pamiętać, że średni rozmiar pliku wynosi ponad 3,5 MB, więc osoby korzystające z wolnych połączeń będą odczuwać pewne opóźnienia”.

—-

Maksymalne ustawienie szerokokątne A700 odpowiada 36 mm, które jest trochę wąskie, ale wystarczająco szerokie dla większości zdjęć.

—-

Zrobione z tej samej pozycji, co na powyższym zdjęciu, pokazuje koniec zakresu zoomu dla teleobiektywu, co odpowiada 108 mm w aparacie 35 mm.

—-

A700 ma przyzwoitą wbudowaną lampę błyskową z dobrą kontrolą ekspozycji i pokryciem kadru. Jednak efekt czerwonych oczu może stanowić pewien problem.

—-

Zaufany wynik